بهای بحران مالی را نباید کشورهای فقیر بپردازند

از نظر هایده‌ماری ویچورک تسویل وزیر توسعه و عمران آلمان، بحران مالی همانند یک تسونامی آرام، بیشترین آسیب را به کسانی خواهد رساند که کمترین نقش را در این بحران داشته‌اند.

نباید کشورهای در حال رشد را بدهکار کرد

وزیران امور عمران و توسعه در اجلاس بهاری بانک جهانی در واشینگتن شرکت کردند تا در زمینه‌ی مبارزه با فقر به مشورت بپردازند. از نظر وزیر آلمانی شرکت‌کننده در این اجلاس، بسته‌های کمک‌مالی برای رونق اقتصادی در کشورهای صنعتی، نباید به باری بر دوش کشورهای در حال رشد بدل شوند.

خانم ویچورک تسویل در واشینگتن گفت، باید به دنبال راه‌های جدید بود تا برای ثبات سیاسی و اجتماعی در کشورهای فقیر منابع مالی جدیدی را تأمین کرد، بی‌آنکه این کشورها به سراشیبی بدهی‌های جدید سوق داده شوند.

تیموتی گایتنر وزیر امور مالی آمریکا نسبت به اصلاحات در بانک‌های عمران و توسعه هشدار داد. وی گفت که در شرایط کنونی بحران مالی حاکم بر جهان، نمی‌توان زمان و فرصت را از دست داد. وی تأکید ورزید که سیاست‌حمایت‌گری اقتصادی راه درست مقابله با بحران نیست.

وزیران امور مالی خوشبین هستند

در کنفرانس بهاری صندوق بین‌المللی پول که روز شنبه (۲۵ آوریل) برگزار شد، وزیران امور مالی شرکت‌کننده تقریبا هم‌نظر بودند که با اقداماتی که در سراسر جهان صورت گرفته است، نشانه‌‌هایی از موفقیت دیده می‌شود.

از نظر شرکت‌کنندگان بسته‌های مالی رونق اقتصادی، تزریق سرمایه‌به بانک‌ها و دیگر اقدامات، تأثیرگذار بوده‌اند. یوسف بطروس غالی وزیر امور مالی مصر گفت که «در افق نشانه‌های امید دیده می‌شود».

بطروس غالی که رئیس کمیسیون راهبری سیاسی صندوق بین‌المللی پول است گفت: «همه چیز تا مدتی خود را منفی نشان می‌دهد، ولی با یک حرکت بسیار آرام در پایان سال جاری نشانه‌‌های امید را خواهیم دید و تا اواسط سال ۲۰۱۰ وضعیت تا اندازه‌ای ثبات خواهد یافت.»

وزیران مالی در بیانیه‌ی پایانی خود، افزایش فوری منابع مالی برای صندوق بین‌المللی پول به میزان ۲۵۰ میلیارد دلار را به تصویب رساندند. بعدها ۲۵۰ میلیارد دلار دیگر به آن افزوده خواهد شد.

باید اشاره کرد که صندوق بین‌المللی پول از کشورهایی حمایت می‌کند که مشکل در پرداخت‌های خود دارند. از این رو اعتبارات صندوق‌بین‌المللی پول اهمیتی‌کانونی در مبارزه علیه بحرانی مالی جهانی دارد.

کشورهای رو به رشد صنعتی، که چین، برزیل و هند در رأس آنها هستند، در اجلاس بهاری خواست خود را به کرسی نشاندند. آنها خواستار آن بودند که برای نخستین مرتبه در تاریخ "صندوق بین‌المللی پول" اوراق قرضه به فروش برسد تا بتوان بر سرمایه‌ی این نهاد مالی افزود. این پیشنهاد آنها بدیلی بود در مقابل دادن اعتبارهای درازمدت به صندوق بین‌المللی پول.

DK/SB