تیم ملی فوتبال آلمان زیر ذره‌بین • گفت‌وگو با مجید جلالی
۱۳۹۳ خرداد ۱۸, یکشنبه
دویچه وله: آقای جلالی تیم ملی فوتبال آلمان در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل نیز مثل دوران قبل در جمع مدعیان کسب عنوان قهرمانی قرار دارد. وضعیت این تیم را در حال حاضر چه طور می‌بینید.
مجید جلالی: من یادم هست که سال ۲۰۰۱ که ما در دوره‌های حرفه‌ای‌مان بودیم، در انگلیس یک مدرس آلمانی داشتیم. ایشان جلسه‌ای داشت تحت عنوان چالش فوتبال آلمان برای آینده. این دقیقاً مربوط به سال ۲۰۰۱ می‌شود. ایشان می‌گفت که دیگر متوسط تماشاگر ما پایین آمده و دیگر ستاره بزرگی نداریم و این وضعیت نگران‌کننده‌ای است برای آینده و حالا تلاشی که ما کرده‌ایم، این است که میزبانی ۲۰۰۶ را بگیریم. چون در این صورت دوباره می‌توانیم افکارعمومی را در آلمان نسبت به فوتبال افزایش دهیم. وقتی من به این موضوع نگاه می‌کنم، که نزدیک به ۱۳ سال از آن گذشته است، می‌بینم آنچه این مدرس آن روز گفت، قدم به قدم عملیاتی شده. یعنی سال ۲۰۰۶ آلمان آمد تغییر نسل ایجاد کرد، تقریباً با روش تازه‌ای که بعد از آن نسلی که به تازگی وارد فوتبال آلمان شد، توانست دوره خوبی را برای فوتبال آلمان رقم بزند. ما در ۲۰۱۰ باز چهره بهتر و پیشرفته‌تری از آلمان دیدیم. و حتی در ۲۰۱۲ باز شاهد آلمان بهتری نسبت به ۲۰۱۰ بودیم. اما با توجه به بازیهای تدارکاتی که آلمان کرد و همچنین بازیهای مقدماتی جام جهانی، این روند ادامه پیدا کرد. یعنی اینها حتی در سبک بازی هم اشکالاتی داشتند که باعث شد ۲۰۱۲ به جام نرسند و ۲۰۱۰ هم مغلوب بشوند. من مطمئنم در جام جهانی ۲۰۱۴ ما بهترین تیم آلمان را در ۱۵ سال اخیر خواهیم دید.
تیم فوتبال آلمان در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل با چه شیوه و سبک تاکتیکی بازی خواهد کرد؟
ببینید، آنها در دوره‌های گذشته سعی کردند که بخش مالکیت خودشان را ارتقاء دهند، در سرعت بازی بهتر شدند و توپ‌دهنده‌ها هم خیلی خوب شدند. شما دیدید که در سال ۲۰۱۰ اینها آرژانتین را با ضد حمله با یک نتیجه خیلی خوب از پا درآوردند. ولی آنچه مسلم است، آنها هنوز در بخش مالکیت توپ به سطحی مثل سطح اسپانیا و شاید آرژانتین فعلی نرسیده‌اند. بنابراین در ۲۰۱۴ اینها رقیب‌های اصلی آلمان هستند. اسپانیا و آرژانتین و برزیل که آن نه به لحاظ سبک بازی، بلکه به لحاظ شرایط ملی‌اش می‌تواند فینفسه یک رقیب باشد. پس آنها برای اینکه به یک شکل بهتری از مالکیت توپ برسند، آمدند از بایرن مونیخ شروع کردند. چون تصمیم‌گذاری بایرن مونیخ در فوتبال ملی آلمان انکارناپذیر است و با آوردن شخصی مثل گواردیولا می‌توانسته این روش بازی را نزد بازیکنان آلمان ارتقاء دهد.
بپردازیم به جزییات تحلیل تک تک خطوط تیم ملی فوتبال آلمان در جام جهانی برزیل. آلمانی‌ها درون دروازه همیشه از کیفیت بالایی برخوردار بوده‌اند. این بار مانوئل نویر مجدداً دروازهبان شماره یک تیم ملی فوتبال آلمان خواهد بود. جانشینان او رومان وایدنفلر و ران رابرت سیلر هستند. کیفیت دروازه‌بانان را چه طور میسنجید؟
به هرحال آنچه مسلم است، نویر هیچ فضایی به آن دوتای دیگر نخواهد داد. او دورازهبان اول خواهد بود و با اطمینان می‌توانیم بگوییم که او می‌تواند یکی از بهترین دروازهبانها در ۲۰۱۴ باشد. او در طول دو سال اخیر هم به اندازه کافی در بازیهای مهم بوده. تجربه کسب کرده و نتایج خوبی هم گرفته است. بنابراین می‌توانیم بگوییم که او الان کوهی از تجربه را نسبت به بازیهای حساس و مهم با خودش دارد و این می‌تواند در جام جهانی به فوتبال آلمان و تیم ملی‌اش خیلی کمک کند.
در چارچوب این تحولات عظیم فوتبال در آلمان در طول ۱۵ سال اخیر، که خودتان نیز اشاره کردید، یک نکته مهم این است که دروازهبان نیز باید خودش در وهله اول یک فوتبالیست کامل باشد. یعنی از همه‌ی مهارت‌ها، فن‌ها برخوردار باشد و علاوه برآن قابلیت دروازه‌بانی را یاد بگیرد. مانوئل نویر یک نمونه است در این راستا. این فلسفه جدید را در مورد دروازهبانها چه طور می‌بینید؟
این اصلاً یکی از شاخص‌های بازی مالکیت توپ است که باید تمام ارکان تیم بتوانند با پا خوب بازی کنند. مخصوصاً دروازهبان که پاس‌های برگشت را نمی‌تواند با دست بگیرد.
مدافعان ملی‌پوش آلمان در جام جهانی برزیل ژروم بواتنگ، ماتس هوملس، کوین گروس‌کرویتس، اریک دورم، بندیک هودس، ماتیاس گینتر، پر مرتساکر و فیلیپ لام هستند. چه کیفیتی را در بین این گزینه‌ها می‌بینید؟
اگر شما به عملکرد اینها در سه سال گذشته توجه کنید، می‌بینید که اینها بازیکنانی هستند که هم از نظر سطح بازی ارتقاء پیدا کرده‌اند، هم در مجموعه‌ای از بازیهای بزرگ و حساس شرکت کرده‌اند و به نتایج خوبی هم رسیده‌اند. اینها صاحب یک تجربه بین‌المللی بسیار خوبی هستند و همه‌ی آنها مطمئن باشید نسبت به بازی در جام جهانی حس خوبی دارند و احساس می‌کنند جام جهانی برای کارنامه‌ی آنها در طول این زندگی ورزشی‌شان کم است. این یک خط دفاع خیلی خوب و باتجربه‌ای است و کسی مثل لام هم می‌توانند رهبری کند. من بعید میدانم که در تیم ملی آلمان لام در خط هافبک بازی کند. به طور حتم او یکی از دفاع کنارها خواهد بود و به احتمال زیاد به نظر من شاید هم در همان دفاع چپ بازی کند.
قابلیت‌های فردی و گروهی را در خط میانی چه طور می‌بینید، این بازیکنان در خط میانی تیم ملی فوتبال آلمان داخل لیست هستند: مسعود اوزیل، ماریو گوتزه، باستیان شواین‌اشتایگر، سامی کدیرا، کریستوف کرامر، تونی کروس، یولیان دراکسلر، توماس مولر، آندره شورله، لوکاس پودولسکی و مارکو رویس.
واقعاً فوق‌العاده است. آدم وقتی این اسامی را می‌شنود، هیجان دارد که بازی اینها را ببیند. شما خودتان می‌دانید که شواین‌اشتایگر یا پودولسکی یا رویس اینها واقعاً خوب‌اند و خیلی خوب به نظر من مربی تیم تعیین کرده و گروهی از بازیکنان جوان و جدید را هم در کنار اینها گذاشته است. در اصل او دارد حتی به بعد از این جام جهانی هم فکر می‌کند. اینکه جایگزین پیدا کند و بازهم تغییر نسلی برای آینده فوتبال آلمان ایجاد کند و این از نظر من خیلی جالب است.
در پست نوک حمله‌ی تیم ملی فوتبال آلمان فقط نام میروسلاو کلوزه مهاجم ۳۶ ساله‌ی تیم لاتزیو رم ایتالیا قرار گرفته. آیا به نظر شما بازیکن شماره ۹ یا به اصطلاح نوک حمله در فوتبال امروز دنیا دیگر دمده شده و به علت فلسفه افزایش مالکیت توپ بیشتر بازیکنان خط میانی باید خودشان را طوری حرکت بدهند و فعال باشند که بازیکن نوک حمله مثل نوک حمله کلاسیک سنتی لازم نباشد؟
یکی از جنبه‌های بازی خط مالکیت توپ، بازی بدون مهاجم است. این به این معنا نیست که تیم نمی‌خواهد حمله کند. به این معناست که آنها می‌خواهند در بخشی از زمین که برایشان حیاتی‌ست، آنجا برتری داشته باشند و بتوانند بازیگری‌شان را تسلط دهند به حریف. این شکل را شما در بارسلونا زمانی که گواردیولا سرمربی بود، می‌دیدید و خیلی از بازیهای بایرن مونیخ هم این را دارد. این شاخصه بدون مهاجم یک بخشی از بازی مالکیت توپ است. منتهی در این کار مرحله بعدی‌اش آن فرارهایی‌ست که باید از عقب داشته باشند و در این کار آلمان به یک تبحر خوبی رسیده، در بخش انتقال خیلی سریع. به نظر من این هافبک‌هایی که ما داریم می‌بینیم، اگر یادتان باشد، ۲۰۱۰ هم مقابل آرژانتین در بخش انتقال سریع، این هافبک‌ها بودند که حتی گلزنی و گلسازی کردند. این نفراتی که در هافبک هستند، می‌توانند این سبک را خیلی خوب عملیاتی کنند.
فوتبالدوستان داخل ایران اغلب طرفدار فوتبال آلمان بوده‌اند. دلیل چیست؟
نمی‌دانم چرا. ولی کلاً مردم ایران نسبت به آلمان نوعی احساس تعلق دارند و برای من هم خیلی جالب است که مثلاً در فوتبال می‌بینم که آلمان در ایران هوادارهای زیادی دارد. یا حتی تیمی مثل بایرن مونیخ هواداران زیادی دارد. نمی‌دانم، ولی میدانم که حس تعلقی وجود دارد. شاید شما اگر نظرسنجی کنید، خواهید دید که مردم ایران با درصد بالایی تیم آلمان را حتی شاید از برزیل هم بیشتر دوست داشته باشند که در جام جهانی قهرمان شود.
پیش‌بینی شخصی خود شما درباره‌ی مدعیان فتح عنوان قهرمانی جام جهانی به چه شکل است؟
من چهار تیم را صاحب بخت میدانم. برزیل به لحاظ میزبانی‌اش و تجربه‌ای که نیمکت و مربیاناش دارند. آرژانتین به لحاظ بازیکنان بسیار بزرگی که پست‌های مختلفی دارند که شاید کم‌تجربگی نیمکت‌اش به آن آسیب برساند یا کمبود تجربه بین‌المللی‌اش در جام جهانی. اسپانیا تیمیست که بهتر از بقیه تیم‌ها می‌تواند مالکیت توپ را اجرایی کند. با توجه به اینکه جام‌های متعددی را هم ظرف شش سال اخیر برده است، او هم یک رقیب است. بعد آلمان که واقعاً در مسیر پیشرفت و در مسیر بهتر شدن است و با همین ریتمی که دارد، در این دهسالی که آلمان پیشرفت کرده، از نظر من آنجا می‌تواند به نقطه اوجش برسد و یکی از شانس‌های مسلم است.