روایت وزیر کار ایران؛ بیش از ۲۰ میلیون بیکار و ناامید از کار

حجت‌الله عبدالملکی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی روز سه‌شنبه ۱۱ آبان (۲ نوامبر) در یک گفت‌وگوی خبری می‌گوید: «براساس آمارهای رسمی حدود ۲.۴ میلیون نفر بیکار و ۲.۲ میلیون نفر دارای اشتغال ناقص یا ناپایدار و حدود ۲ میلیون نفر ناامید از یافتن کار در کشور داریم که جزو جمعیت فعال نیستند.»

عبدالملکی افزوده است: «همچنین در حال حاضر ۹.۷ میلیون نفر نیز با اشتغال کم درآمد روبرو هستند و ۴.۵ میلیون نفر دارای اشتغال غیررسمی بوده و بیمه ندارند.»

به گزارش انتخاب، عبدالملکی افزود که وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خاطر نشان کرد: در شرایط کرونا بیش از یک میلیون نفر شغل خود را از دست دادند.

به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

اشتغال ناقص شامل کسانی است که در هفته مرجع آمارگیری، به دلایلی نظیر رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعات کار بیشتر، قرار داشتن در فصل غیرکاری، غایب موقت از کار بودن و غیره، کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار کرده و از طرفی خواهان و آماده برای انجام کار اضافی باشد.

از آنچه گفته شد، در واقع وضعیت بازار کار ایران نگران‌کننده است و نرخ بیکاری واقعی چندین برابر آن چیزی است که در آمارهای رسمی دولتی بازتاب می‌یابد.

پیش از این، آمارهای رسمی که برای سال ۱۳۹۹ که منتشر شده بودند، خبر از کاهش نرخ بیکاری می‌دادند.

در پی آن مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی هشدار داده بود که مسئله اصلی این است که نرخ بیکاری کشور نه به دلیل رشد مشاغل و توسعه صنایع، که به دلیل کسادی بازار و کاهش جمعیت فعال اقتصادی، کاهش یافته است.

واقعیت این است که آمارهای مختلف هم نشان می‌دهد در ایران سالانه به ایجاد یک میلیون شغل نیاز است و ایجاد این تعداد شغل از سال ۹۷ و ۹۸ به این سو که تحریم و شیوع کرونا همزمان شدند و به نوعی نفس اقتصاد ایران را گرفته بودند، بیش از پیش ناممکن بوده است. 

از سوی دیگر، دستمزد اندک و میزان حداقل حقوق، مشکل بیمه بیکاری، عدم تناسب رشد دستمزدها با تورم افسارگسیخته در ایران و سقوط ارزش ریال نیز موضوعاتی هستند که همه افراد شاغل و بیکار در کشور با آن دست به گریبان هستند و تنها صرف قرار گرفتن در ردیف شاغلان به معنی حل مشکلات معیشتی نیست.

حجت‌الله عبدالملکی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی از ایجاد یک سامانه خبر داد که یک ستون فقرات با ۲۸ میلیون کد ملی دارد که بخشی از اینها بیکار، بخشی شاغل، بخشی ناامید از کار و بخشی با درآمد پایین و یا شاغل بدون بیمه هستند که تمام برنامه‌های اشتغال اثر خود را روی این کدهای ملی می‌گذارد؛ برای مثال اعطای وام‌هایی که به تعدادی از این افراد پرداخت می‌شود. قرار است اشتغال آن‌ها رصد خواهد شود.

عبدالملکی در این رابطه گفت که سال گذشته شبکه بانکی هزار و ۸۰۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات پرداخت کرده است که این تسهیلات موجب اشتغال نشده‌اند.

به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

او می‌گوید، هدف دولت رئیسی ایجاد یک میلیون و ۸۵۰ هزار شغل جدید است: «تعدادی از افراد، بیکار مطلق هستند، اگر آنها کاری را آغاز کنند و درآمدی هر چند کم را داشته باشند حرکت آغازینی است و تعدادی از مشاغلی که ایجاد می‌شود از این صنف است.»

عبدالملکی به فرار بیمه‌ای کارفرمایان اشاره کرد که وزارت کار می‌کوشد آن را کاهش دهد و تعدادی از مشاغل غیررسمی را رسمی کند. او افزود، بخش قابل ملاحظه‌ای از یک میلیون و ۸۵۰ هزار شغل جدیدی که ایجاد خواهد شد، بیمه خواهد داشت و بخشی از آن خوداشتغالی خواهد بود و نمی توانیم آن‌ها را الزام کنیم که خودشان را بیمه کنند.

او گفت، بیش از ۸۰ تا ۸۵ درصد کسانی که بیکارند و یا اشتغال ناقص و کم درآمد غیررسمی دارند، فاقد مهارت هستند.