سیلویو برلوسکونی، استاد کشف وزیران زیبارو
۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۳, یکشنبههنگامی که مارا کارفانا به عنوان وزیر برابری جنسیتی ایتالیا انتخاب شد، روزنامهی آلمانی بیلد چنین تیتر زد: «مامامیا! زیباترین وزیر زن جهان». البته نویسندگان این روزنامه کاملا حق داشتند تا چنین تیتری را برای صفحهی اول انتخاب کنند، چون در جهان سیاست اتفاق بسیار نادری است که یک مانکن بر صندلی وزارت تکیه بزند.
البته در این میان باید به یک نکته توجه کرد و آن اینکه این جهان سیاست، در مرزهای جغرافیایی کدام کشور تعریف میشود. اگر منظور از این جهان، کشوری باشد که سیلویو برلوسکونی نخستوزیر آن است، این امر کاملا بدیهی و موجه جلوه میکند.
این سیاستمدار ۷۱ ساله را همه در مرحلهی اول به عنوان نخستوزیر ایتالیا میشناسند، هر چند این پست در کنار مشاغل دیگر وی چندان ویژه به حساب نمیآید. مدیریت چندین و چند رسانه و همچنین مالکیت باشگاه آث میلان از دیگر مشغولیتهای ذهنی برلوسکونی است. با این حال تمام این مشغلههای فراوان باعث نشدهاند تا برلوسکونی از یک چیز غافل بماند: زنان زیبارو!
هرچند تا به اینجا این علاقه برای برلوسکونی به چند عذرخواهی رسمی ختم شده و تزلزلی در پیوندهای او با قدرت به وجود نیاورده است، اما این بار داستان جنبهی متفاوتتری گرفته و قیمتی که نخستوزیر مجبور به پرداخت آن شده، گزاف است.
سندروم ناپلئونی
بنابر نوشتهی مطبوعات ایتالیا، ورونیکا لاریو، همسر ۵۲ سالهی برلوسکونی با گرفتن وکیل خواهان طلاق فوری شده است. او به تازگی در ایمیلی که برای خبرگزاری ایتالیایی "آنسا" فرستاده، اعتراض خود را نسبت به علاقهی همسرش به زنان جوان و زیبا اعلام کرد. محرک این اعتراض، لیست نامزدهای معرفی شده از سوی برلوسکونی برای انتخابات پارلمانی اتحادیهی اروپا بودند. با توجه به سوابق پیشین نخستوزیر، جای تعجب نبود که در این لیست نام سه نامزد زن را دید؛ یکی از دیگری زیباتر.
نگاهی به پیشینهی شغلی این سه زن، نشان میداد که سیاست تا به اینجا نقش پررنگی را در زندگی آنها نداشته است: یک مجری تلویزیون و شرکتکننده در بسیاری از مسابقات زیبایی ایتالیا، یک خواننده و یک هنرپیشهی سریالهای تلویزیونی.
همسر برلوسکونی در ایمیل خود نوشته بود: «من و فرزندانم از این زد و بندهایی که تنها در خدمت سرگرم کردن فرمانروا هستند، حمایت نمیکنیم. ما تحمل میکنیم.» او سپس افزوده بود که برلوسکونی از سندروم ناپلئونی رنج میبرد.
کابینهای از دختران شایسته
البته این نخستین باری نیست که لیستهای سیلویو برلوسکونی جنجالبرانگیز میشوند. در سال ۲۰۰۸، پس از انتخاب شدن وی به عنوان نخستوزیر و معرفی کابینه، شمار زیادی از رسانههای ایتالیایی لیست وزرای پیشنهادی را "سیاست در عصر رسانههای تصویری" دانستند.
در آن زمان حتی صدای روزنامهی چپ لیبرال، "کوریره دلا سرا" هم در آمد. این روزنامه وزیر محیط زیست را زیر ذرهبین قرار داده بود که پیش از آن به عنوان نمایندهی پارلمان و وزیر کابینهی پیشین برلوسکونی فعالیت داشته است و یک بار نیز به عنوان "دختر شایستهی پالرمو" تاج بر سر گذاشته بود. به اعتقاد "کوریره دلا سرا" خانم وزیر، بیشتر از زیبایی سررشته دارد تا محیط زیست.
برلوسکونی پایهگذار سیاستی متمدن و "جذاب"
ورونیکا لاریو، همسر برلوسکونی، در نوشتهی خود لیست نامزدهای پیشنهادی حزب همسرش به نام "مردم آزادی" را توهینی به زنان دانسته بود، به خصوص برای زنانی که همواره در جبههی سیاست برای برابری جنسیتی مبارزه کردهاند. به عقیدهی وی این لیست تنها "یک سرگرمی دیگر برای امپراتور" است.
در واکنش به متن منتشر شده، برلوسکونی که برای یک دیدار رسمی در ورشو به سر میبرد، گزارشها دربارهی لیست نامزدها را همدستی روزنامههای چپ ایتالیا دانست و از اینکه همسرش هم آنها را باور کرده است، احساس تأسف کرد. برلوسکونی گفت، هدف حزب او تنها این است که با حضور "نامزدهای زن متمدن و با فرهنگ" سیاست را کمی تغییر دهد. هرچند این تغییر سیاست چندان پایدار نبود و او گروه نامزدان زیبارو را از لیست حذف کرد!
درخواست ازدواج در مقابل دوربین
همسر برلوسکونی پیشتر یک بار دیگر نیز نوشتن چنین متنهایی دربارهی همسرش را تجربه کرده بود. در ماه ژانویه سال ۲۰۰۷، سیلویو برلوسکونی پس از اهدای جوایز تلویزیونی در مقابل دوربین به شوخی از مارا کارفانا، مجری برنامه که هنوز به سمت وزارت نرسیده بود، درخواست ازدواج کرد.
در آن زمان برخی از مطبوعات ایتالیا نوشتند، برلوسکونی به کارفانا گفته بود: «اگر من متأهل نبودم، بدون معطلی با تو ازدواج میکردم.» در همان زمان نیز ورونیکا لاریو از همسرش خواسته بود تا به طور رسمی از وی عذرخواهی کند.
ورونیکا لاریو و سیلویو برلوسکونی در سال ۱۹۸۰ با یکدیگر آشنا شدند و ده سال بعد ازدواج کردند. لاریو همسر دوم برلوسکونی است که در حدود بیست سال نیز از او جوانتر است. وی تا پیش از آشنایی با برلوسکونی هنرپیشهی تلویزیون بود.