مبارزه با بيمارى جذام

»واقعا شرايط غير قابل توصيف و وحشتناكى بود. در آنجا شب ها موش هاى صحرايى دست و پاى بى حس جذاميان را مى خوردند. أن ها جذاميانى بودند كه از طريق گدايى زندگى خود را مى گذراندند. آن ها در شهر توسط ماموران شهردارى دستگير مى شدند و با كاميون به بيابان هاى اطراف شهرمنتقل مى گرديدند، بعد با تلاش بسيار خود را دوباره به شهر مى رساندند.«

اين پزشك خوان براي خود هدف هاى بزرگى را درنظر گرفت. او نمى خواست مانند مادر ترزا فقط به تخفيف درد بيماران بپردازد. فاو تصميم گرفت تلاشش را در جهت نابودى اين بيمارى در پاكستان بكار گيرد.

»در ابتدا ما نقشه كشور را خريديم. آن را روى زمين پهن كرديم و با سوزن تمام نقاطى را كه در أن بيماران جذامى زندگى مى كردند، مشخص ساختيم. بعد برايمان معلوم شد كه اين بيماران از چه نواحى به كراچى وارد مى شوند. اين مشخص بود كه براى ما نتيجه اى ببار نمى آورد كه در كراجى بنشينيم و صبر كنيم كه بيماران كه ديگر درست قادر به حركت نيستند براى گدايى به كراچى بيايند، «

با بدست آوردن اين اطلاعات دكتر روت فاو مبارزه خود را عليه بيمارى جذام آغاز كرد. انجام اين مبارزه فقط در سطح تمام كشور امكان پذير بود. در گفتگو هاى پى در پى او حكومت پاكستان را متقاعد كرد كه براى مبارزه با اين بيمارى، بخش ويژه اى را در وزارت بهدارى تاسيس كند. و خود مسئوليت اين بخش را به عنوان در اختيار گرفت. از سال ۱۹۷۹ مبلادى يعنى از ۲۵ سال پيش اين دكتر و راهبه ألمانى به عنوان منشى دولتى فعاليت مى كند:

او در شهر كراچى، مركزى را به نام ماريا آدلى براى مبارزه با جذام تاسسيس كرد. در اين مركز هنوز هم پرستارانى آموزش مى بينند كه براى آشنايى عمومى ساكنان با راه هاى مقابله با بيمارى، به دورافتاده ترين نقاط نيز سفر مى كنند. بيماران را شناسايى مى كنندو داروهاى لازم را در اختيار آنان قرار مى دهند. امروزه نيز ۴۵۰ پرستار و امدادگر عليه اين بيمارى در سراسر كشور مشغول كارند و تا بحال ۵۰ هزار نفر را مداوا كرده اند. با كاربرد داروهاى جديد بيماران در ظرف يك و با دو سال بكلى بهبود مى يابند. آن ها در مركز خود امكان عمل جراحى بيماران را نيز در اختيار دارند.

» از استخوان لكن افراد بيمار مى توان بخشى را خارج كرد و از آن براى ترميم استخوان بينى استفاده كرد. در برخى از اوقات بيمارى حفره بزرگى را در صورت ايجاد كرده كه براى اين عمل جراحى ما به امكانات بيشترى نياز داريم. «

اغلب تا پيش از اين بيماران جذامى بلافاصله از جامعه طرد مى شدند. با كمك سازمان هاى كمك به بيماران جذامى در آلمان خانم فاو با كار۴۳ ساله خود موفق شده است پيشرفت زيادى را در مبارزه با اين بيمارى كند. در جايى كه در هندوستان سالانه ازهزاران بيمار جذامى جديد يافت مى شوند، در پاكستان اين بيمارى در مراحل اوليه آن شناسايى و مورد مداوا قرار مى گيرد.