نقش هپاتیت سی در آسیب رساندن به کبد

ویروس هپاتیت سی در سال ۱۹۸۹ کشف شد. این ویروس که به کبد آسیب می‌رساند، یا از طریق زخم‌هایی خونی از انسان به انسان منتقل می‌شود، یا از طریق انتقال خون.

کبد مسئول سم‌زدایی بدن

بر خلاف اعضای دیگر بدن، کبد می‌تواند به سرعت از آسیب‌ها بهبود یابد. کبد زمانی دیگر قادر به عملکرد درست نیست که بین ۶۰ تا ۷۰ درصد آن از بین رفته باشد. به همین دلیل، هر چه زودتر هپاتیت سی درمان شود، شانس بیشتری برای جلوگیری از مزمن شدن آن وجود دارد.

اما اگر عفونت مزمن شود، آثار خود را بر روی کبد به جای می‌گذارد. در بدترین حالت، سلول‌های کبد از بین می‌روند و این عضو دیگر قادر به انجام مهمترین وظیفه‌اش یعنی سم‌زدایی بدن نیست. به همین خاطر، این سموم وارد بدن می‌شوند. از طرف دیگر بهره‌برداری کامل از مواد غذایی مقوی در بدن صورت نمی‌گیرد. در این حالت تنها راهی که وجود دارد، پیوند یک کبد جدید است.

هپاتیت سی هم سطح با بیماری سل و مالاریا

در کشور آلمان کسانی که دچار هپاتیت سی می‌شوند، باید آن را به اداره بهداشت شهر اطلاع دهند. حتی اگر پزشکی نسبت به بیماری شکی داشت و اگر در آزمایشگاهی موردی مشکوک یافته شد، باید این امر به اداره بهداشت اطلاع داده شود.

در سال ۲۰۱۰ سازمان بهداشت جهانی، هپاتیت سی را به عنوان یک بیماری پر اهمیت شناسایی کرد و آن را هم ردیف بیماری ایدز، سل و مالاریا قرار داد. در سراسر دنیا حدود ۱۵۰ میلیون نفر به هپاتیت سی مبتلا هستند؛ بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار نفر از آنان در آلمان زندگی می‌کنند.

کبد هیچ‌گاه درد نمی‌کند

خستگی، کوفتگی بدن و درد مفاصل از نشانه‌های بیماری هپاتیت سی هستند. این‌ها نشانه‌هایی نامشخص هستند که می‌توانند با خیلی از بیماری‌ها ارتباط داشته باشند. حتی بیماری هپاتیت سی علامت‌هایی از خود نشان نمی‌دهد، زیرا کبد هیچ‌گاه درد نمی‌کند. به همین خاطر خیلی‌ها به طور ناگهانی و اتفاقی به این مساله پی می‌برند. ‌

به گفته یان لایدل (Jan Leidel)، مدیر کمیسیون دائمی واکسیناسیون در برلین، در گذشته انتقال هپاتیت سی، بیشتر از طریق انتقال خون در یک عمل جراحی صورت می‌گرفت، یا از طریق وسائلی که در یک عمل جراحی به کار برده می‌شوند و کاملا تمیز نیستند. به گفته لایدل، امروزه این ویروس بیشتر از طریق استفاده مشترک از لوازم مربوط به مواد مخدر و یا از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود.

داروهایی برای مبارزه با هپاتیت سی

امروزه از دو دارو برای مبارزه با بیماری هپاتیت سی استفاده می‌شود. داروی Ribiverin که تکثیر این ویروس را کاهش می‌دهد و دیگر Interferon، پروتئینی است که توسط خود بدن از طریق گلبول‌های سفید تولید می‌شود. برای درمان هپاتیت سی این ماده را در آزمایشگاه تولید و به افراد بیمار تزریق می‌کنند. برای ویروس هپاتیت سی هنوز واکسنی تولید نشده است.