وزیر اطلاعات اسرائيل: عدم توافق با ایران بهتر از توافق بد است
۱۳۹۳ مهر ۲۸, دوشنبه
نشریه "نیویورک تایمز" روز یکشنبه (۱۹ اکتبر / ۲۷ مهر) یادداشتی از یووال اشتاینیتز، وزیر اطلاعات اسرائيل، را با عنوان "با ایران توافق بد نکنید" در صفحه نظرات خود منتشر کرده است.
اشتاینیتز می‌نویسد که اسرائيل به شدت از مسیری که مذاکرات اتمی با ایران می‌پیماید نگران است و جهتی را که گفتگوها طی می‌کنند، به خصوص آنچه به غنی‌سازی اورانیوم برمی‌گردد، اشتباه می‌داند.
به نظر وزیر اطلاعات اسرائيل، گرچه ایران اخیرا لحن خود را اصلاح کرده، "اما از زمانی هم که حسن روحانی "نرم‌گو" به جای محمود احمدی‌نژاد "پرخاشجو" به عنوان رئیس جمهور به قدرت رسیده، تغییر زیادی در اساس قضیه داده نشده است".
او می‌افزاید که ایران از اصرار خود به حفظ و استفاده از ۹۴۰۰ سانتریفوژ برای غنی‌سازی اورانیوم و راکتور هسته‌ای تقریبا کامل خود در اراک که در آینده می‌تواند پلوتونیوم تولید کند، کوتاه نیامده است.
اشتاینیتز می‌نویسد: «ایران لحن آتشین ضدغربی خود را نرم کرده و انعطاف‌هایی در رابطه با مسائل کم‌اهمیت نشان داده، اما ما نباید گول این رفتارها را بخوریم.»
او از رئیس جمهور آمریکا، باراک اوباما، می‌خواهد که به گفته خود پای‌بند بماند که "بهتر است هیچ توافقی با ایران صورت نگیرد تا اینکه توافقی بد صورت گیرد".
جنگ با "دولت اسلامی" به بهای کم‌توجهی به ایران
یووال اشتاینیتز در یادداشت خود همچنین تاکید می‌کند که اسرائيل نگران است که مبارزه جاری علیه "دولت اسلامی" به قیمت عدم برخورد انتقادی با برنامه هسته‌ای ایران تمام شود.
وزیر اطلاعات اسرائيل در این باره می‌گوید: «جنگ با "دولت اسلامی" ضروری است و بی‌تردید اسرائيل از تلاش جهانی برای جلوگیری از تشکیل یک خلافت اسلامی جدید در خاورمیانه حمایت می‌کند، اما حتی مهم‌تر و ضروری‌تر از آن این است که جلوی جمهوری اسلامی ایران که از قبل وجود دارد گرفته شود؛ حکومتی که به حمایت وسیع مالی از گروه‌های تروریستی مشهور است، حقوق بشر را نقض می‌کند، خواستار نابودی اسرائيل است و بیست سال است که بی‌شرمانه درباره برنامه اتمی خود و تلاش‌اش برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای دروغ می‌گوید.»
اشتاینیتز به استدلال بسیاری از کارشناسان اشاره می‌کند که می‌گویند "چون معامله با ایران به طور ضروری شامل برخی محدودیت‌ها برای پروژه اتمی ایران می‌شود، توافقی ناکامل بهتر از عدم‌توافق است". اما به نظر او، این کارشناسان اشتباه می‌کنند.
وزیر اطلاعات اسرائيل سه دلیل می‌آورد تا ادعای خود را توضیح دهد. نخستین دلیل او این است که ایران به هر حال تا کنون پیشرفت قابل‌توجهی در راستای تحقق خواست خود برای تولید اسلحه اتمی داشته است. او می‌گوید: «توافقی که به ایران اجازه دهد مثل یک هواپیما در حالت انتظار برای اجازه فرود باشد، باعث خواهد شد اتفاقی که در مورد کره شمالی افتاد تکرار شود.»
او اشاره می‌کند به اینکه قرارداد ۲۰۰۷ جامعه جهانی با کره شمالی به این کشور اجازه داد بخش‌های وسیعی از توانایی‌های اتمی خود را دست نخورده نگه دارد و "در نتیجه قادر باشد در سالهای پس از آن چند سلاح هسته‌ای تولید کند". به عقیده اشتاینیتز، "تحت چنین شرایطی هیچ چیز نمی‌تواند جلوی ملاهای ایران را برای رسیدن دیر یا زود به هدفشان بگیرد".
دلیل دومی که او می‌آورد این است که "یک معامله ناقص به ایران سودهایی عملی می‌رساند، بدون انکه در قبال آن تقریبا چیزی به دست آمده باشد".
او می‌گوید که برپایه توافقی بد، در ازای کاهش موقت و بی‌اهمیت ظرفیت غنی‌سازی در ایران ، "این کشور پس از رفع تحریم‌ها سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار به دست می‌آورد، فعالیت‌هایش در زمینه غنی‌سازی اورانیوم مشروعیت پیدا می‌کند و با وجود تاریخی که نشان‌دهنده حیله‌گری و پنهانکاری‌های آن درباره برنامه اتمی اش است، توانایی تولید اسلحه اتمی برای زمانی که لازم بداند را حفظ می‌کند".
وزیر اطلاعات اسرائيل از جامعه جهانی می‌خواهد که به بررسی کامل و روشن سه موضوع اقدام کند، سه عامل که به عقیده او برای مدت زمانی که ایران برای تولید اسلحه اتمی لازم دارد تعیین‌کننده هستند: کمیت و کیفیت سانتریفوژهای فعال باقیمانده؛ میزان ۳ و نیم درصد اورانیوم غنی‌شده که مجاز به انبار شدن است، و سرنوشت نهایی سانتریفوژهای دیگر و زیرساخت‌های آنها.
از توافق بد با ایران تا اشاعه تسلیحات اتمی در منطقه
دلیل سومی که از نظر یووال اشتاینیتز عدم توافق با ایران را بر توافق بد با این کشور مرجح می‌سازد این است که توافق هسته‌ای بد راه را برای اشاعه تسلیحات هسته‌ای و رقابت بر سر آن میان کشورها در منطقه بی‌ثبات خاورمیانه هموار می‌کند.
او می‌نویسد: «کشورهای دیگر در این منطقه به دنبال برنامه‌های غنی‌سازی مشابه خواهند رفت و جامعه جهانی دیگر قادر نخواهد بود در برابر همه آنها ایستادگی کند و این خطر به شدت بالا خواهد رفت که اسلحه اتمی به دست گروه‌های تندروی اسلام‌گرا بیفتد.»
به عقیده او، در حال حاضر مذاکره‌کنندگان هسته‌ای با دو گزینه واقعی روبرو هستند: یک توافق بد یا عدم توافق. او با وجود "تغییر غیرمترقبه رفتار ایران طی مذاکره"، هیچ شانسی برای رسیدن به توافقی رضایت‌بخش تا پیش از ۲۴ نوامبر (مهلت تعیین شده برای رسیدن به توافق) نمی‌بیند.
از نظر وزیر اطلاعات اسرائيل، انتخاب گزینه "عدم توافق" به احتمال زیاد باعث اعمال فشار بیشتر، از جمله تحریم‌های جدید، بر ایران می‌شود و در پی آن راه برای توافق بهتر در آینده نزدیک می‌تواند هموار شود.
لزوم پایبندی به اصول
او می‌نویسد: «اگر ما بر اصول اخلاقی خود پافشاری کنیم پیامی روشن به رهبران ایران می‌دهیم که تنها راه برای رهایی از فشار فزاینده تلاش برای رسیدن به توافق لازم و اساسی است.»
او دست نیافتن به توافق اتمی در این مرحله را به معنای شکست نمی‌داند، حتی برعکس از آن به عنوان "موفقیتی پرکیفیت" یاد می‌کند که نشانگر پایبندی جامعه جهانی به اصولی است که بر مبنای آن نبایستی آینده جهان را قربانی کرد، به خاطر آنکه در حال حاضر توجه بیشتر "به جنگ باارزش علیه جهادگران تروریست معطوف است".
اشتاینیتز در پایان می‌نویسد: «جنگ سال ۲۰۰۳ در عراق نیز به قیمت چشم بستن بر خطری دیگر تمام شد که همانا برنامه اتمی ایران بود که در آن زمان هنوز در مرحله جنینی خود بود. جامعه جهانی نباید این خطا را بار دیگر در سال ۲۰۱۴ تکرار کند. جمهوری اسلامی ایران بزرگترین خطر دنیا باقی می‌ماند و ما باید تضمین کنیم که هیچ‌گاه به سلاح اتمی دست نمی‌یابد.»