پس از فاجعه فوکوشیما، رواج روزافزون نیروگاههای اتمی
۱۳۹۴ اسفند ۲۲, شنبهدولت چین در آستانه کنگره سراسری خلق اعلام کرده است که آن کشور همچنان در جهت گسترش نیروی هستهای تلاش میکند. یکی از دو کنسرن اتمی بزرگ چین قصد دارد ۳۰ نیروگاه هستهای بسازد، درحالی که امروزه ۳۱ نیروگاه در این کشور بزرگ فعال هستند و ۲۴ نیروگاه در دست احداث.
کنسرن هستهای چین نیروگاههای آینده را نه تنها در قلمرو جمهوری خلق، بلکه در طول "جاده ابریشم نوین"، از جمله در پاکستان و کشورهای آسیای میانه، احداث میکند.
۵ سال پس از فاجعه اتمی در فوکوشیما و ۳۰ سال پس از فاجعه چرنوبیل، روسیه، کره جنوبی، ژاپن و ایالات متحده نیز همچنان به نیروی هستهای علاقهمند هستند. اما امروزه چین است که قصد دارد برنده اصلی در این میدان رقابت باشد.
بیشتر بخوانید: ژاپن در پنجمین سال فاجعه فوکوشیما در سکوت فرو رفت
همه جا نیروگاه اتمی
پس از بروز فاجعه هستهای در فوکوشیما، که به ویرانی ۴ نیروگاه از ۶ نیروگاه هستهای منطقه انجامید، دولت چین نخست سیاست هستهای خود را با احتیاط و تعقل بیشتری همراه کرد؛ اما از پاییز ۲۰۱۲ برنامه هستهای این کشور با بیباکی و سرسختی بیشتری ادامه پیدا کرد.
چین در پی نوسازی نیروی هستهای خود است، زیرا امروزه حدود دوسوم نیروی برق در این کشور پرجمعیت در نیروگاههایی تولید میشود که تا حدی کهنه و فرسوده هستند. ناگفته نماند که به خاطر اثرات وخیم آلودگی هوا و محیط زیست، دولت قصد دارد در سال جاری به فعالیت حدود هزار نیروگاه زغالی پایان دهد.
در چین این اعتقاد رواج دارد که انرژی هستهای، منبعی "تمیز" است. در کنگره سراسری حزب که این روزها جریان دارد، رهبران کشور بر ضرورت توسعه انرژی اتمی تأکید ورزیدند. گفته میشود که تا سال ۲۰۳۰ حدود ۱۱۰ نیروگاه اتمی فعال خواهند بود. بدین ترتیب چین در این عرصه از ایالات متحده سبقت خواهد گرفت.
بیشتر بخوانید: تعطیلی بیش از دو هزار کارخانه در پی آلودگی هوا در پکن
سازمانهای محیط زیست مانند "گرین پیس" Greenpeace ابراز نگرانی کردهاند که زمامداران جمهوری خلق، به جای توجه به مخاطرات امنیتی که جان انسانها را تهدید میکند، به اهداف و بلندپروازیهای سیاسی توجه دارند.
هند: تشنه انرژی
هند نیز با حرص و ولعی شدید به دنبال منابع تازه انرژی است و برای جبران کمبودهای خود، مانند چین به دنبال گسترش انرژی هستهای است.
اقتصاد این کشور سالانه ۶ درصد رشد دارد اما منابع انرژی پاسخگوی این رشد بالا نیست. قلمرو وسیعی از هند هنوز از کمبود برق و تأسیسات زیرساختاری رنج میبرد.
نارندرا مودی، نخست وزیر هند، اعلام کرده که کشورش قصد دارد در ۱۵ سال آینده چندین نیروگاه هستهای تأسیس کند. به همین منظور هند در سالهای گذشته قراردادهایی با امریکا، کانادا، فرانسه و روسیه منعقد کرده است.
در هند هماکنون ۲۱ نیروگاه اتمی فعال هستند که دو نیروگاه در سواحل جنوب شرقی کشور قرار دارند یعنی مناطقی که خطر سونامی وجود دارد. برای نمونه در ۲۶ دسامبر سال ۲۰۰۴ در منطقه کالپاکام زمینلرزهی مهیبی روی داد که زیانهای زیادی به بار آورد اما به گفته مسئولان به نیروگاه آسیبی نرساند.
پاکستان، نیروگاه در منطقه زلزلهخیز
پاکستان، رقیب اصلی هند در منطقه، نیز با کمبود انرژی روبروست.
پاکستان امروزه سه نیروگاه کوچک دارد. یکی از آنها که در غرب کراچی قرار دارد، یکی از قدیمیترین نیروگاههای اتمی دنیاست و در منطقهای قرار گرفته که همیشه خطر سیلاب وجود دارد.
دو نیروگاه دیگر پاکستان در ۳۰۰ کیلومتری جنوب اسلامآباد قرار دارند، که همواره خطر زمینلرزه وجود دارد. حال دولت پاکستان قصد دارد در همان منطقه دو نیروگاه تازه احداث کند. به گفته مقامات اتمی پاکستان، این کشور به یاری چین تا سال ۲۰۳۰ روی هم ۷ نیروگاه اتمی میسازد.
عشق به نیروی هستهای در کره جنوبی
کره جنوبی کشور چندان بزرگی نیست، اما صاحب ۲۵ نیروگاه هستهای فعال است. سه نیروگاه در دست ساخت هستند و دو نیروگاه هم قرار است تا سال ۲۰۲۹ به بهرهبرداری برسند.
کره جنوبی هم قصد دارد بیش از پیش برای تأمین برق از نیروی هستهای بهره بگیرد، هرچند با واکنشهای منفی در میان شهروندان خود روبروست. در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ روشن شد که سازمان انرژی هستهای کشور، مصالحی را بدون رعایت موازین ایمنی در ساخت نیروگاهها به کار برده است. رسانهها فاش کردند که در صنایع اتمی فساد و رشوهخواری گسترده رواج دارد.
در نتیجه این افشاگریها علاقه مردم به نیروی هستهای کاهش یافت. تا پیش از فاجعه فوکوشیما ۷۰ درصد جامعه به نیروی هستهای باور داشت، اما پس از آن تنها ۳۵ درصد جامعه نیروی هستهای را ضروری میداند.
اما با وجود این اعتراضها، دولت کره جنوبی همچنان به ادامه برنامه هستهای خود اصرار دارد.
سایر کشورهای جنوب شرقی آسیا نیز به تولید انرژی اتمی علاقهمند هستند. ویتنام قصد دارد به کمک روسیه ۸ نیروگاه تأسیس کند، اما این برنامه هنوز به مرحله جدی نرسیده است.
سایر کشورهای آسیایی نیز به دنبال نیروی هستهای هستند: تایلند ساخت ۵ نیروگاه در برنامه دارد، مالزی و فیلیپین نیز قصد دارند نیروگاه بسازند و به دنبال سرمایههای تازه هستند.