پیام‌های تبریک برای حامد کرزای
۱۳۸۸ آبان ۱۱, دوشنبه
زمان کوتاهی پس از اعلام ابقای حامد کرزی در پست ریاست‌جمهوری افغانستان، بان کی‌مون دبیر کل سازمان ملل متحد، که برای میانجیگری میان کرزای و رقیب وی عبدالله عبدالله به طور ناگهانی به این کشور سفر کرده بود، از تصمیم شورای انتخابات در افغانستان استقبال کرد و این پیروزی را به کرزای تبریک گفت.
همچنین سفارتخانه‌های آمریکا، بریتانیا و روسیه در کابل نیز پیام‌های تبریک خود را برای حامد کرزای فرستادند. در این میان وزیر خارجه‌ی آلمان، گیدو وستروله، نیز که برای دیدار با مقامات فرانسوی راهی این کشور شده بود، در پی شنیدن این خبر با اتخاذ موضعی محتاطانه از حامد کرزای خواست تا با مخالفان سیاسی خود همکاری کند. وی اظهار داشت: «ما استدلال را براین پایه می‌گذاریم که این تصمیم در راستای قانون اساسی افغانستان و همچنین قانون انتخابات در این کشور اتخاذ شده است».
وزیر خارجه‌ی آلمان همچنین از رییس‌جمهور آینده‌ی افغانستان درخواست کرد تا در زمینه‌ی ایجاد شرایط امنیتی بهتر و مبارزه با فساد مالی در این کشور تلاش کند و "رییس‌جمهور تمام افغان‌‌ها باشد". یکی دیگر از کشورهایی که ابقای حامد کرزی در سمت ریاست جمهوری را به وی تبریک گفت، کشور همسایه، پاکستان بود.
انتخاباتی تک نفره
عبدالله عبدالله رقیب اصلی حامد کرزای در انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان، روز یکشنبه (اول نوامبر) انصراف خود را از شرکت در دور دوم انتخابات اعلام کرد. بر طبق برنامه، قرار بود دور دوم رأی‌گیری در روز شنبه‌ی هفته‌ی آینده در این کشور برگزار شود. عبدالله دلیل اصلی این اقدام خود را نگرانی از روی دادن مجدد تقلب در روند رأی‌گیری عنوان کرد.
جامعه بین‌المللی پیش از آن مخالفت خود را با برگزاری دور دوم با حضور تنها یک نامزد ابراز داشته بود. یک دیپلمات غربی در گفت‌وگو با خبرگزاری آلمان اظهار داشت: «این مسخره است که پول صرف انتخاباتی شود که نتیجه آن از پیش مشخص است».
شماری از کارشناسان روز گذشته اظهار داشته بودند که نمایش یک نفره‌ی حامد کرزای در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، به وجهه‌ی خدشه‌دارشده‌ی وی لطمه‌ای دیگر وارد خواهد کرد، مشروعیت حکومت وی را بیش از پیش زیر سوال خواهد برد و از آن گذشته، به فعالیت‌های شورشیان طالبان جانی تازه خواهد بخشید.
در ماه اوت که دور نخست انتخابات ریاست جمهوری افغانستان برگزار شده بود، بسیاری از مردم به خاطر سرخوردگی از نظام سیاسی حاکم و نیز ترس از حملات طالبان، ماندن در خانه را به رفتن پای صندوق‌های رای ترجیح داده بودند، به‌گونه‌ای که میزان مشارکت مردم در این رویداد مهم بر ۳۹ درصد بالغ می‌شد.