پیروزی عقاب‌های آلمان بر ایتالیا پس از ۲۰ سال انتظار • گزارش تصویری

شامگاه سه‌شنبه (۲۹ مارس / ۱۰ فروردین) تیم ملی فوتبال آلمان (پیراهن سفید) در دیداری تدارکاتی به مصاف ایتالیا رفت. این دومین دیدار آزمایشی آلمان در روزهای اخیر بود. پیکار آلمان و انگلیس که روز شنبه (۲۶ مارس) برگزار شده بود، با پیروزی ۳ بر ۲ انگلیس خاتمه یافت. ملی‌پوشان آلمان در آستانه دیدار با ایتالیا گفته بودند که تمامی تلاش خود را در راه جبران این ناکامی خواهند کرد.

پیکار دو تیم در حضور ۶۴ هزار تماشاگر در ورزشگاه آلیانس مونیخ تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار شد. چراغ‌های نمای بیرونی این ورزشگاه برای نخستین بار به رنگ پرچم آلمان (سیاه، قرمز و طلایی) در آمد. مأموران پلیس نیز یکایک تماشاگران را پیش از ورود به ورزشگاه به دقت کنترل می‌کردند.

بازیکنان آلمان در این دیدار دو انگیزه‌ی مهم داشتند: یکی جبران شکست اخیر مقابل انگلیس و دیگری شکستن طلسم چندین ساله مقابل ایتالیا. آخرین پیروزی عقاب‌های آلمان بر لاجوردی‌های ایتالیا به سال ۱۹۹۵ میلادی یعنی نزدیک به ۲۱ سال پیش برمی‌گردد.

ملی‌پوشان آلمان از همان دقیقه نخست بازی با تمرکز و دقت در میدان ظاهر شدند و هم از لحاظ دفاعی و هم از لحاظ تهاجمی عملکرد درخور توجهی از خود نشان دادند. نخستین گل این دیدار را تونی کروس (شماره ۱۸ در تصویر)، هافبک تهاجمی آلمان و باشگاه رئال مادرید در دقیقه ۲۴ بازی به ثمر رساند. او در پی دریافت پاسی از توماس مولر توپ را با شوتی زمینی از لب محوطه جریمه درون دروازه ایتالیا جای داد.

یکی از چهره‌های موفق این دیدار ماریو گوتزه، ستاره تکنیکی تیم ملی آلمان بود. او که در باشگاه بایرن مونیخ توپ می‌زند و در حال حاضر نیمکت‌نشین این تیم است، پیش از بازی خوشحالی خود را از اینکه بار دیگر در میدان حضور می‌یابد، ابراز داشته بود. او در دقیقه ۴۵ با ضربه سر دومین گل آلمان را به ثمر رساند و با پاس‌های ظریف توانست قابلیت‌های خود را نشان دهد. تصویری از شادی گوتزه پس از گلزنی مقابل ایتالیا.

نیمه نخست این دیدار با نتیجه ۲ بر صفر به سود آلمان خاتمه یافت. ملی‌پوشان آلمان نیمه دوم را نیز پرجنب‌وجوش و با تمرکز آغاز کردند و در دقیقه ۵۹ توسط هکتور (شماره ۳ در تصویر) به سومین گل خود دست یافتند.

دیدار دو تیم پس از به ثمر رسیدن گل سوم آلمان کم‌شتاب شد. یکی از عوامل کند شدن بازی تعویض‌های متعدد سرمربیان دو تیم بود. در دقیقه ۷۵ بازی داور در پی خطای بوفون، دروازه‌بان ایتالیا روی سباستیان رودی، هافبک آلمان در محوطه جریمه سوت پنالتی زد. مسعود اوزیل، ملی‌پوش پرسابقه آلمان نیز توپ را از نقطه پنالتی درون دروازه تیم مهمان جای داد تا چهارمین گل تیمش به ثمر برسد.

لاجوردی‌های ایتالیا که به ویژه به خاطر تبحر و توانایی‌های دفاعی زبانزد هستند، در دیدار مقابل آلمان چهره‌ی ضعیفی از خود نشان داد و همچنین نتوانستند آنطور که باید و شاید خطرآفرین باشند. تک‌گل ایتالیا در این دیدار در دقیقه ۸۳ توسط استفان الشعراوی (پیراهن آبی)، ملی‌پوش مصری‌تبار این تیم به ثمر رسید.

یوآخیم لوو (تصویر)، سرمربی آلمان پس از پیروزی شیرین شاگردانش مقابل ایتالیا گفت: «ما امروز بسیار هوشیارانه و زیرکانه بازی کردیم و عملکرد دفاعی و تهاجمی خوبی ارائه دادیم. تمامی بازیکان وظایف خود را به نحو احسن انجام دادند.» او افزود: «شماری از بازیکنان جوان نهایت تلاش خود را کردند تا نشان دهند که شایستگی پوشیدن پیراهن تیم ملی آلمان را دارند.»

دوئل‌های تیم‌های ملی فوتبال آلمان و ایتالیا سابقه‌ی دیرینه دارد. نخستین دیدار دو تیم به سال ۱۹۲۳ میلادی برمی‌گردد که با پیروزی ۳ بر یک ایتالیا خاتمه یافت. تا کنون ۳۳ بازی میان عقاب‌ها و لاجوردی‌ها برگزار شده که ۸ دیدار به سود آلمان، ۱۵ دیدار به سود ایتالیا و ۱۰ دیدار نیز با تساوی خاتمه یافته است. در ادامه این گزارش تصویری شماری از مهم‌ترین دوئل‌های میان دو تیم در طول تاریخ روایت شده‌اند.

نخستین بار در جام جهانی ۱۹۶۲ شیلی بود که آلمان و ایتالیا در چارچوب تورنمنتی رسمی به مصاف هم رفتند؛ دیداری که با نتیجه تساوی بدون گل خاتمه یافت. اوه زلر (راست در تصویر) در پیکار با رادیچه، مدافع ایتالیا.

پرهیجان‌ترین و تماشایی‌ترین نبرد میان ایتالیا و آلمان شاید دیدار میان دو تیم در نیمه‌نهایی جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک باشد؛ دیداری که در تاریخ ۱۷ ژوئن در حضور بیش از یکصد هزار تماشاگر برگزار شد و به «بازی قرن» شهرت یافته است. «بازی قرن» با پیروزی ۴ بر ۳ ایتالیا به پایان رسید. گرد مولر (پیراهن سفید) یکی از ستارگان تیم آلمان دو گل از سه گل تیمش را به ثمر رساند.

هشت سال پس از«بازی قرن» ملی‌پوشان آلمان و ایتالیا بار دیگر در تورنمنتی بزرگ رویاروی هم قرار گرفتند. دیدار دو تیم که در مرحله‌ی دوم گروهی در ورزشگاه بوئنوس آیرس برگزار شد، با نتیجه تساوی بدون گل به پایان رسید. سپ مایر، دروازه‌بان شماره یک آلمان در دهه‌ی هفتاد میلادی بود. تصویری از یکی از واکنش‌های فوق‌العاده‌ی او در دیدار آلمان و ایتالیا در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین.

چهار سال بعد، در جام جهانی ۱۹۸۲ این دو تیم بار دیگر رویاروی هم قرار گرفتند، اما این‌بار در فینال. ایتالیا برای رسیدن به فینال حریفانی پرقدرت چون آرژانتین و برزیل را پشت سر گذاشته و آلمان نیز با عبور از سد اسپانیا، میزبان بازی‌ها و همچنین فرانسه خود را به دیدار نهایی رسانده بود. این دیدار که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در حضور بیش از ۹۰ هزار تماشاگر برگزار شد، با پیروزی ۳ بر یک ایتالیا خاتمه یافت.

آلمان و ایتالیا در مسابقات جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۸ که میزبانی آن را آلمان برعهده داشت، در مرحله‌ی گروهی به مصاف هم رفتند. پیکار دو تیم با نتیجه تساوی یک بر یک خاتمه یافت. در آن دوره از بازی‌ها ملی‌پوشان آلمان علیرغم امید زیاد در دور نیمه‌نهایی از هلند شکست خوردند و از صعود به فینال محروم ماندند.

در بازی‌های جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ که انگلیس میزبانی آن را برعهده داشت، دو تیم ایتالیا و آلمان در دور گروهی رویاروی هم قرار گرفتند که این دیدار پس از ۹۰ دقیقه با نتیجه تساوی صفر برصفر به پایان رسید. ملی‌پوشان آلمان در آن دوره از بازی‌ها قهرمان اروپا شدند.

یکی از دوئل‌های تماشایی میان دو تیم به سال ۲۰۰۶ برمی‌گردد؛ سالی که آلمان میزبانی مسابقات جام جهانی را برعهده داشت. وقت اضافه‌ی این دیدار نیز می‌رفت که بدون گل به پایان رسد که گروسو یک دقیقه مانده به خاتمه بازی دروازه‌ی آلمان را باز کرد و لحظاتی بعد نیز آلساندرو دل پیرو، ستاره‌ی ایتالیا با زدن گل دوم شکست تلخ میزبان را قطعی ساخت.

شکست ۲ بر یک آلمان از ایتالیا در دور نیمه‌نهایی جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ شاید یکی از تلخ‌ترین ناکامی‌های ملی‌پوشان آلمان در دوئل با لاجوردی‌ها باشد، چرا که آلمان‌در این دیدار مدعی شماره یک بود و با توجه به قابلیت‌های موجود شانس پیروزی بر حریف را داشت. دو اشتباه خط دفاعی آلمان اما امکان پیروزی را برای ملی‌پوشان ایتالیا فراهم آورد و ماریو بالوتلی، مهاجم جنجالی این تیم هر دو گل تیمش را به ثمر رساند.