یادبود قربانیان بمباران اتمی ناکازاکی در غیاب سفیر اسرائيل
۱۴۰۳ مرداد ۱۹, جمعهدرست ۷۹ سال پیش یک بمب اتمی در ساعت ۱۱:۰۲ دقیقه ۹ اوت (۱۹ مرداد) سال ۱۹۴۵ میلادی بر فراز شهر بندری ناکازاکی فرود آمد و منفجر شد.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
دستکم ۷۴ هزار نفر در بمباران اتمی ناکازاکی جان خود را از دست دادند و ۷۵ هزار نفر دیگرمجروح شدند.
هر ساله مراسمی به یاد قربانیان در پارک صلح این شهر برگزار میشود و شهردار این شهر نیز سخنرانی میکند.
بیشتر بخوانید: ۷۵مین سالروز هیروشیما: فاجعهای که هرگز نباید تکرار شود!
شیرو سوزوکی، شهردار ناکازاکی سفیر اسرائیل را به مراسم امسال یادبود قربانیان اتمی این شهر دعوت نکرد. سوزوکی گفت، تصمیم او کاملا "غیرسیاسی" بوده و قصد دادشته مراسمی را در فضایی مسالمتآمیز و باشکوه برگزار کند.
اعتراض آمریکا و آلمان به عدم دعوت از اسرائیل
با دعوت از فلسطینیها و عدم دعوت از اسرائیل، شهرداری نگران بود که این موضوع باعث واکنشهای اعتراضی شود.
رام امانوئل، سفیر آمریکا در ژاپن، گفت که این مراسم با حذف اسرائیل سیاسی شده است و از حضور در آن خودداری کرد.
برخی دیگر از کشورها، از جمله آلمان، به صورت کتبی انتقاد کردند و گفتند، این اقدام شهردار ناکازاکی، اسرائیل را در کنار روسیه و بلاروس قرار میدهد.
سوزوکی در مراسم یادبود قربانیان ناکازاکی بهطور غیرمستقیم به این موضوع پرداخت و گفت: «با توجه به عدم اطمینان از پایان تهاجم روسیه به اوکراین و نگرانی فزاینده از گسترش درگیریهای مسلحانه در خاورمیانه، ما در شرایط بحرانی قرار داریم.»
مخالفت ژاپن با گسترش تسلیحات هستهای
شیرو سوزوکی همچنین هشدار داد که هرگز نباید دوباره از تسلیحات هستهای استفاده شود. او از رهبران جهان خواست تا تسلیحات هستهای را نابود کنند.
سوزوکی دولت ژاپن را نیز به باد انتقاد گرفت و گفت که هنوز پیمان منع گسترش تسلیحات هستهای را امضا نکرده است، پیمانی که از جمله شامل ممنوعیت تولید و استقرار تسلیحات هستهای میشود.
خاطره یک بازمانده ناکازاکی: مدرسهام به کوره تبدیل شد
سیچیرو میسه، از بازماندگان بمباران اتمی ناکازاکی نیز از درخواست شهردار این شهر پشتیبانی کرد و گفت، امیدوار است که ژاپن به عنوان قربانی تسلیحات هستهای، نابودی این تسلیحات را به عنوان مهمترین هدف جهانی خود دنبال کند.
بیشتر بخوانید: یادبود قربانیان بمباران اتمی ناکازاکی
او در سخنرانی پراحساس خود شرح داد که چند روز پس از بمباران اتمی، در حالی که ۱۰ ساله بود، به مدرسه قدیمی خود رفته و در همه جا اجساد سوختهای مشاهده کرده و انسانهایی را دیده که درخواست آب میکردند.
او در ادامه شرح داد: «سپس ناگهان کسانی که هنوز از درد فریاد میزدند، ساکت شدند و نفس کشیدنشان متوقف شد. بزرگسالان اجساد آنها را به زمین ورزش بردند، حفرهای کندند و آنها را پس از قرار دادن روی یک تخته سوزاندند. من هرگز فراموش نخواهم کرد که چگونه مدرسهام به یک کوره تبدیل شد.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
در مراسم یادبود قربانیان اتمی ناکازاکی دانشآموزان نیز حضور داشتند که با آوازخوانی خود لحظاتی آرامبخش ایجاد کردند.