۶۵ سالگی جف بریجز، "دل دیوانه" هالیوود

جف بریجز که روز ۴ دسامبر ۲۰۱۴ مصادف است با تولد ۶۵ سالگی او، در صف ستارگان پرکار و موفق هالیوود قرار دارد. او تاکنون بارها نامزد جایزه اسکار بوده و یک بار طعم این جایزه را چشیده است. بریجز در طول چهار و نیم دهه‌ فعالیت هنری‌اش در بیش از ۶۰ فیلم سینمایی نقش‌آفرینی کرده است.

جف بریجز با بازیگری در فیلم "آخرین نمایش" (محصول ۱۹۷۱) نه‌ تنها توانست توجه فیلمسازان را به خود جلب کند، بلکه در جمع نامزدان اسکار بهترین باِزیگر نقش مکمل مرد نیز قرار گرفت. "آخرین نمایش" اقتباسی است ادبی که آن را پیتر بوگدانوویچ کارگردانی کرده است.

در سال ۱۹۷۴ جف بریجز در کنار کلینت ایستوود، ستاره معروف سینمای آمریکا ایفای نقش کرد. فیلم "برق و سبک‌پا" که آن را مایکل چیمینو کارگردانی کرده، دومین نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش ممکل مرد را برای جف بریجز به ارمغان آورد، اما او این بار هم از دریافت این جایزه محروم ماند.

در سال ۱۹۷۶ نسخه‌ای تازه از فیلم "کینگ کنگ" به کارگردانی جان گیلمین به پرده سینما‌ها راه یافت. جف بریجز (چپ) در این فیلم در کنار جسیکا لانگ (دوم از چپ) نقش اصلی را برعهده داشت. این فیلم که با بودجه‌ای ۲۴ میلیون دلاری ساخته شده بود، بیش از ۹۰ میلیون دلار فروش داشت و از لحاظ گیشه بسیار موفق بود.

جف بریجز در فیلم "درواز‌ه‌ی بهشت" (محصول ۱۹۸۰) بار دیگر با مایکل چیمینو همکاری کرد، اما این فیلم که با هزینه‌ای سنگین ساخته شده بود، با فاجعه‌ای مالی روبرو شد و بر فعالیت‌های هنری بریجز که تا آن زمان سیری صعودی را تجربه کرده بود، سایه افکند.

بریجز مدتی بعد بار دیگر به جاده‌ی موفقیت بازگشت و با نقش‌آفرینی درخشان خود در فیلم "مرد ستاره‌ای" ستایش منتقدان و فیلم‌دوستان را برانگیخت. این فیلم که در سال ۱۹۸۴ به پرده‌ی سینماها راه یافت، سومین نامزدی جایزه اسکار را برای او به همراه داشت، البته این‌بار به عنوان بازیگر نقش اول مرد. جف بریجز در کنار کارن آلن در صحنه‌ای از فیلم "مرد ستاره‌ای" که جان کارپنتر آن را کارگردانی کرده است.

جف بریجز در فیلم "تاکر، مرد و رویای او" که در سال ۱۹۸۸ اکران شد، همکاری با فرانسیس فورد کوپولا، فیلمساز صاحب‌نام آمریکایی را تجربه کرد. این فیلم که با بودجه‌ای ۲۵ میلیون دلاری ساخته شد، به‌‌رغم خوش‌ساخت بودن و همچنین استقبال منتقدان، از لحاظ گیشه به موفقیت مطلوب دست نیافت و در آمریکا تنها ۱۹ میلیون دلار فروش داشت.

جف بریجز در سال ۱۹۸۹ در کنار برادرش بیو بریجز و همچنین میشل فایفر در فیلم "بیکرهای شگفت‌انگیز" نقش آفرینی کرد. او در این فیلم که آن را استیو کلاوز کارگردانی کرده، نه تنها توانایی‌های بازیگری که استعدادهای خود در عرصه موسیقی را نیز به نمایش گذاشت. ناگفته نماند که این فیلم نامزد دریافت چهار جایزه اسکار شد.

بازیگری جف بریجز در فیلم "دل آمریکایی" که در سال ۱۹۹۲ اکران شد، تحسین منتقدان سینمایی را بار دیگر برانگیخت، بطوریکه منتقد نشریه نیویورک تایمز حتی از بریجز به عنوان یکی از استعدادهای سینمایی هالیوود یاد کرد که در مقایسه با هم‌نسل‌هایش آنطور که باید و شاید مورد ستایش قرار نمی‌گیرد. "دل آمریکایی" که درامی اجتماعی است، داستان رابطه یک پدر و پسر را روایت می‌کند.

جف بریجز در فیلم "بی‌ترس" (محصول سال ۱۹۹۳) نقش یک آرشیتکت را بازی می‌کند که پس از یک سانحه هوایی زندگی خود را دگرگون می‌کند و از دیدی دیگر به آن می‌نگرد. کارگردانی این فیلم را پیتر وبر بر عهده داشت.

لبوفسکی بزرگ (The Big Lebowski) فیلمی است کمدی به کارگردانی جوئل کوئن. این فیلم داستان چند روز از زندگی یک آمریکایی بیکار در شهر لس‌آنجلس را حکایت می‌کند که روزی با یک میلیونر همنام خود اشتباه گرفته می‌شود. بازی تماشایی جف بریجز در نقش Dude در این فیلم محبوبیت او را دوچندان کرد.

فیلم "رقیب" که درامی به کارگردانی راد لوری است، در سال ۲۰۰۰ به پرده‌ی سینما‌ها راه یافت. این فیلم در دو رشته بهترین بازیگر نقش اول زن برای "جوآن آلن" و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای جف بریجز نامزد جایزه اسکار شد.

"دل دیوانه" (Crazy Heart) را می‌توان یکی از درخشان‌ترین فیلم‌های جف بریجز دانست. این فیلم موزیکال/درام به کارگردانی اسکات کوپر در سال ۲۰۰۹ اکران شد. جف بریجز در این فیلم نقش یک خواننده و نوازنده فراموش‌شده‌ی موسیقی کانتری را بازی می‌کند که سعی دارد بار دیگر به زندگی‌اش سر و سامان دهد.

بازیگری در فیلم "دل دیوانه" سرانجام جایزه اسکار را برای جف بریجز به ارمغان آورد که پیش از آن بارها نامزد دریافت این جایزه شده بود. "دل دیوانه" که تنها با ۷ میلیون دلار بودجه ساخته شد، ۴۷ میلیون دلار فروش داشت و از سوی منتقدان به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۰۹ شناخته شد.

اگر چه بازیگری را می‌توان حرفه اصلی جف بریجز دانست، اما عشق به موسیقی نیز او را رها نکرد و وی کوشید که در کنار هنرپیشگی در این عرصه نیز تجربیاتی کسب کند. او تاکنون دو آلبوم به انتشار رسانده است، یکی به نام Be here soon که در سبک راک و فولک است و دیگری به نام خودش، یعنیJeff Bridges در سبک موسیقی کانتری.

جف بریجز در سال ۱۹۷۷ با سوزان گستون ازدواج کرد. این دو سه دختر دارند و در این میان نوه‌دار نیز شده‌اند. ناگفته نماند که آشنایی این زوج خوشبخت به سال ۱۹۷۵ برمی‌گردد، زمانی که سوزان در یک رستوران پیشخدمت بود و جف نیز در هنگام تهیه‌ی یکی از فیلم‌هایش برای خوردن غذا به این رستوران رفته بود.