نخستین زنان فضانورد
هرچند ناسا با کمبود لباس‌های فضانوردی مناسب برای زنان روبه‌روست، اما زنان دیرزمانی است که در سفرهای فضایی فعال بوده‌اند. دویچه‌وله نگاهی انداخته به برخی از زنانی که نشان خود را بر جهان فضانوردی برجای گذاشته‌اند.
"آنها به‌رغم همه اعتراض‌ها و دلایلم، مرا از پرواز منع کردند"
در ۱۶ ژوئن ۱۹۶۳، والنتینا ترشکوا، چترباز ماهر روسی، اولین زنی شد که به فضا رفت. او در کپسول فضایی وستوک ۶، توانست ۴۸ بار به گرد مدار زمین بچرخد. تقریبا ۲۰ سال طول کشید تا زن دیگری جو زمین را ترک کند. او سوتلانا ساویتسکایا بود که در سال ۱۹۸۲ با ماموریت سویوز تی ۷ راهی فضا شد. دهانه یک کوه آتشفشانی در ماه به اسم ترشکوا نامیده شده است. او اکنون عضو پارلمان روسیه، دوما، است.
اولین زنان عضو ناسا حق سفر به فضا را نداشتند
برگزیدگان ناسا: شانون لوسید، مارگارت سدون، کاترین سولیوان، جوبت رسنیک، آنا فیشر و سلی راید، به عنوان اولین نامزدهای زن فضانوردی در ژانویه ۱۹۷۸. شماری از زنان آمریکایی مراحل گزینش فضانوردی را در اوایل دهه ۱۹۶۰ با موفقیت طی کردند، اما به دلیل آنکه دوره آموزشی خلبانی جت‌های جنگی را نگذرانده بودند، اجازه سفر به فضا را نیافتند. در آن زمان، زنان قادر نبودند خلبان جت‌های جنگی شوند.
"اگر از بچه‌ای ۱۱ ساله بخواهید یک دانشمند را نقاشی کند، احتمالا یک مرد عجیب و غریب را می‌کشد، این تصویری نیست که الهام‌بخش دختری ۱۱ ساله باشد"
سالی راید نخستین زن آمریکایی بود که قرار بود برای سومین بار به فضا برود، اما حادثه جنجالی چلنجر برنامه آموزشی او را در سال ۱۹۸۶ مختل کرد. با این‌حال همان‌طور که اوباما گفت او حتی پیش از آن، برای استفاده از بازوهای روباتیک برای بازسازی ماهواره‌ها تاریخ‌ساز شده بود. او بعدتر زندگی خود را وقف آموزش ریاضیات، علوم و مهندسی به دختران کرد. سالی راید در سال ۲۰۱۲ به دلیل ابتلا به سرطان لوزالمعده درگذشت.
"...هرگز اجازه ندهید به دلیل محدودیت قدرت تخیل دیگران، محدود شوید."
مئی جمیسون، از سالی راید الهام گرفته بود. او آموزگار، فیزیکدان، فعال صلح و بنیانگذار دو شرکت تکنولوژی بود و اولین زن آمریکایی- آفریقایی بود که به فضا رفت. او در سپتامبر ۱۹۹۲ برای آزمایش سلول‌های استخوان راهی فضا شد. او به عنوان رییس برنامه صد سال سفینه فضایی امیدوار است که انسان بتواند در همین قرن به آن سوی منظومه شمسی پرواز کند.
چیاکی موکایی
چیاکی موکایی (نفر وسط) به عنوان پزشک در ژاپن تحصیل کرد و بعد اولین زن ژاپنی شد که زمین را ترک کرد. او آزمایش‌های پزشکی چندمنظوره‌ای را در محیط با جاذبه اندک برای مطالعه سالمندی در فضا انجام داد. دوسفر او در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ به او این امکان را داد که در پروژه ارسال تلسکوپ فضایی هابل شرکت کند.
"وقتی که به ستاره‌ها و کیهان نگاه می‌کنی، احساس می‌کنی که تو فقط از یک سرزمین مشخص نیامده‌ای، بلکه اهل منظومه شمسی هستی."
کالپانا، در زبان سانسکریت به معنای خلاقیت یا تخیل است. بعد از آنکه قرار شد کالپانا چولا نخستین زن هندی‌تباری شود که به فضا می‌رود، نخستین ماموریت او فرستادن ماهواره‌هایی برای مطالعه سطح خورشید در سال ۱۹۹۷ بود. پس از ماموریت دوم، او سه سال منتظر ماند تا در سال ۲۰۰۳ بار دیگر راهی فضا شود. شاتل کلمبیا در مراجعت به زمین منفجر شد و همه سرنشینان آن از جمله کالپانا کشته شدند.
"نه نشانه‌ای از مرزها، نه نشانه‌ای از مشکلات؛ تنها زیبایی محض"
تنها در سن ۳۲ سالگی به یک مولتی میلیونر بدل شدن، برای خیلی از افراد کافی است، اما در سپتامبر ۲۰۰۶ انوشه انصاری نه تنها اولین ایرانی فضانورد شد، بلکه نخستین زنی در جهان شد که با هزینه شخصی به فضانوردی پرداخته است. او پس از ورود به ایستگاه بین‌المللی فضایی زمین را چنین دید: "بسیار آرام و سرشار از زندگی."
پگی ویتسون، اولین فرمانده زن ایستگاه بین‌المللی فضایی
پگی ویتسون، علاوه بر اینکه اولین فرمانده زن ایستگاه بین‌المللی فضایی است، رکورد دیگری نیز دارد: او تقریبا ۶۶۶ روز در فضا زندگی کرد؛ طولانی‌تر از هر زن دیگری. پس از راهپیمایی‌های فراوان فضایی و یک ماموریت چند ملیتی ۲۸۹ روزه او در سال ۲۰۱۷ به زمین بازگشت. او همچنین مسن‌ترین زنی است که به فضا رفته است.