آزادی ۹ فعال زن به قید ضمانت
۱۳۸۷ خرداد ۲۴, جمعهبازداشت فعالان جنبش زنان ایران مقابل گالری راهابریشم در فرمانیه صورت گرفت. روز پنجشنبه قرار بود نشستی در محل گالری برای مرور دستاوردهای ۲۲ خرداد تشکیل شود.
فعالان جنبش زنان با توجه به ارسال پیامهای کوتاه تهدیدآمیز به برخی برگزارکنندگان، تصمیم به لغو آن گرفتند. به این ترتیب، شماری از هماهنگکنندگان برای اطلاعرسانی درباره بههم خوردن مراسم، به فرمانیه رفتند. پلیس پس از دستگیری ۸ نفر از کسانی که مقابل گالری بودند، نسرین ستوده وکیل دادگستری، را هم بازداشت کرد. خانم ستوده در واقع به قصد پیگیری وضع آیدا سعادت، موکل بازداشت شده خود، به محل مراجعه کرده بود.
آیدا سعادت با یادآوری اینکه به محض رسیدن به محل توسط چند لباسشخصی بیسیم بهدست بازداشت شده میگوید: «ما را پس از دستگیری مدتی در ماشین ون نیروی انتظامی نگاه داشتند. من توانستم به یکی از دوستانم اساماس بفرستم و بگویم که خودم و خانم ناهید میرحاج دستگیر شدهایم. دوستم هم فورا به خانم ستوده وکیل من خبر داده بود. خانم ستوده وقتی خود را به محل رساند که پیگیر وضعیت من شود، خودش هم دستگیر شد!»
به نقل از آیدا سعادت، هیچکس در ون، اعتنایی به نگرانی خانم ستوده از وضعیت کودک شیرخوارهاش نکرد و ماموران درخواست ایشان را که خواستار اطلاع به خانواده خود بودند، با بداخلاقی و تندی پاسخ دادند.
بازادشت بدون دلیل
بازداشتشدگان یک ساعت و نیم در گرمای شدید در ون نیروی انتظامی بلاتکلیف بودهاند تا سرانجام به بازداشتگاه وزرا منتقل میشوند. ژیلا بنییعقوب، یکی دیگر از دستگیرشدگان، میگوید: «هرچه پرسیدم دلیل بازداشت ما چیست، جواب ندادند. جالب این بود که ما سوار ماشینی شدیم که روی آن نوشته شده بود: "گشت ارشاد". این گشت برای برخورد با زنان بدحجاب است و ما هرچه پرسیدیم، توضیحی در اینباره ندادند. وقتی به بازداشتگاه وزرا منتقل شدیم، تحت بازجویی قرارگرفتیم. بدون اینکه به ما تفهیم اتهام کنند، درباره عقاید و فعالیتهایمان از ما سوال کردند. بازجویی بیشتر حالت تفتیش عقاید داشت» .
پس از بازجویی، به دستگیرشدگان گفته میشود که شرط آزادیشان، ضمانت یکی از اعضای درجه یک خانواده است. ضامنها اما در وزرا شاهد بیمبالاتی مسئولان به هنگام ارائه مدارک خود میشوند.
ژیلابنییعقوب که همسرش ضمانت او را کرده میگوید: «حاضر نشدند در مقابل مدارک مهمی چون شناسنامه و کارت ملی و گواهینامه، رسید بدهند. ما اعتراض کردیم و توجهی نکردند. حتی خانم ستوده که وکیل هستند، به مواد قانونی استناد کردند که اگر این مدارک فردا گم شد، ضامنها باید به که مراجعه کنند. گفتند اینها به ما ربطی ندارد. حتی با حالتی خشونتآمیز با خانم ستوده و معترضین دیگر رفتار کردند و آنها را از بازداشتگاه بیرون کردند» .
دستگیریاخیر فعالان زن در حالی صورت گرفت که مقامات مسئول طی دو سال گذشته از دادن مجوز برپایی مراسم ۲۲ خرداد خودداری کردهاند و حتی مانع گردهمایی افراد در خانههای شخصی فعالان زن شدهاند.
نخستین بار در۲۲ خرداد سال ۱۳۸۴ بود که جمعی از زنان در مقابل دانشگاه تهران با خواست تغییر قوانین گرد هم آمدند. این تجمع بدون درگیری و دخالت پلیس پایان یافت. محل تجمع بعدی در سال ۱۳۸۵، میدان هفت تیر تهران بود. این تجمع اما پیش از برپایی، با دستگیری ۳۳ نفر و ضرب و شتم تعدادی دیگر، توسط پلیس سرکوب شد.