آغاز وقت زمستانی؛ با زیباترین ساعت‌های اروپا آشنا شوید

ساعت بیگ بن، بزرگترین و معرف‌ترین برج ساعت اروپا است که در شهر لندن و در ضلع شرقی ساختمان پارلمان بریتانیا قرار دارد. گرچه نام اصلی آن "برج الیزابت" است، اما به خاطر ناقوس‌های بزرگ آن که ساعتی یک بار بر آن نواخته می‌شود به "بیگ بن" شهرت یافته است. تنها در موارد استثنایی زنگ این ساعت خاموش می‌ماند.

ساعت نجومی ساختمان شهرداری پراگ که در سال ۱۴۱۰ میلادی ساخته شده یکی از شاهکارهای بی‌نظیر هنر و معماری گوتیک است. گفته می‌شود پس از پایان ساخت ساعت، چشم‌های سازنده آن را درآورده‌اند و او را کور کردند تا نتواند ساعتی دیگر و مشابه این ساعت بسازد. این ساعت از جذابیت‌های توریسیتی پراگ محسوب می‌شود و سوژه محبوبی برای گردشگران است.

ساعت جهانی "اورانیا" در میدان آلکساندر برلین سال ۱۹۶۹ در دوران تقسیم آلمان توسط یک طراح صنعتی به نام اریش جان ساخته شد. در قسمت بالای ساعت نمایی ساده از منظومه شمسی قرار گرفته است. در قسمت پائین ساعت، ۲۴ محدوده زمانی در مناطق مختلف جهان دیده می‌شود.

یکی از ساعت‌های زیبای اروپا که چندان شناخته‌شده نیست در برلین واقع شده است. این ساعت که "ساعت ِ زمان جاری" نام دارد در سال ۱۹۸۲ ساخته شده است. در آن، زمان به صورت مایعی سبز رنگ در کره‌های بزرگ به عنوان ساعت و در کره‌های کوچکتر به عنوان دقیقه "جریان" دارد. این ساعت ۱۳ متر بلندی دارد که در بیش از سه طبقه ساختمان امتداد یافته است.

برج ساعت برن، پایتخت سوئیس در سال ۱۵۳۰ ساخته و به نماد این شهر تبدیل شده است. بازدیدکنندگان می‌توانند راس هر ساعت شاهد حرکات مجسمه‌ها به ویژه خدای زمان، "کرونوس" باشند. در آغاز هر ساعت تازه سه بار بانگ خروس به صدا درمی‌آید.

ساعت نجومی یکی از زیباترین شاهکارهای عهد رنسانس است که در کلیسای مرکزی شهر استراسبورگ قرار گرفته است. ساخت این ساعت نجومی توسط استادکاران سوئیسی در سال ۱۵۷۴ میلادی به پایان رسید. طرح اولیه آن را سه ریاضیدان در سال ۱۵۶۷ ریختند که بعدا توسط پرفسور کنراد داسی‌پودیوس تکمیل شد. اسحاق و یوزیاس هابرشت ساخت آن را انجام دادند.

ساعت‌های "کوکو" به عنوان یکی از نمادهای منطقه جنگل‌های سیاه در جنوب آلمان شناخته می‌شوند. طبیعی است که بزرگترین ساعت کوکوی جهان هم در همین منطقه و در "تری‌برگ" قرار دارد. موتور این ساعت شش تن وزن دارد. راس هر ساعت پنجره ساحتمان ساعت باز می‌شود و پرنده چوبین "کوکو" که اندازه آن ۴ و نیم متر است به بیرون می‌آید.

هر روز در ساعات ۱۱ و ۱۲ مجسمه‌های ساعت شهرداری مونیخ به حرکت در می‌آیند و دو اتفاق تاریخی را یادآوری می‌کنند: نخست مراسم عروسی ویلهلم پنجم در سال ۱۵۶۸ میلادی و همچنین رقص بشکه‌سازان به مناسبت پایان اپیدمی طاعون. این ساعت البته مدرنیزه شده و با انرژی خورشیدی کار می‌کند.

ساعت "آنکر" بر روی پل کوچک ارتباطی بین دو ساختمان شرکت بیمه "آنکر" در وین قرار گرفته و طراحی آن را فرانس ماچ، نقاش اتریشی بر عهده داشته است. در رأس ساعت ۱۲ ظهر ۱۲ مجسمه مسی که مربوط به شخصیت‌های وین می‌شوند از روی پل عبور می‌کنند، از جمله ژوزف هایدن، آهنگساز شهیر و ملکه ماریا ترزیا.

یکی دیگر از برج‌های ساعتی زیبای اروپا در شهر گراتس اتریش قرار گرفته است. گفته می‌شود که این برج در قرن سیزدهم ساخته شده و در سال ۱۵۶۰ به شکل امروزین آن درآمده است. جالب اینکه به خاطر بهتر دیده شدن زمان از فاصله دور، عقربه ساعت‌شمار این ساعت از عقربه دقیقه شمار آن بزرگتر است.

گرچه اژد‌هاهای خانه جادو در شهر بلوا (Blois) فرانسه را نمی‌توان ساعت به حساب آورد، اما آن‌ها کاملا وقت‌شناس هستند و هر نیم ساعت یکبار خود را با صداهایی ترس‌آور نشان می‌دهند. در پشت دیوارهای این ساختمان موزه "تاریخ شعبده‌بازی" قرار دارد. شهر بلوای فرانسه زادگاه ژان روبرت هودین، پدر شعبده‌بازی مدرن است.

ساعت نجومی در میدان سان مارکو ونیز نه تنها زمان که برج‌های دوازده‌گانه فلکی و همچنین فازهای ماه و خورشید را نیز نمایش می‌دهد. تا پیش از آخرین تعمیرات این ساعت که در سال ۱۹۹۸ صورت گرفت، نگهبان برج و ساعت به همراه خانواده‌اش در آنجا زندگی می‌کرد. از سال ۲۰۰۶ به این سو این ساعت به شکل دیجیتال تحت نظارت و مراقبت قرار دارد.