آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز • پریوش ستوده
چهارشنبه شب‌ها در دهه ۱۳۴۰ و۵۰ برنامه رادیو ویژه علاقه مندان به موسیقی ارکسترال ایرانی با سازهای ملی بود.
شهین زرین پنجه، افلیا پرتو، فرامرز پایور و هنرمندان برجسته همانند آنها، آهنگ‌های بومی را برای ارکستر بزرگ وزارت فرهنگ و هنر تنظیم می کردند یا بر روی سروده‌های شاعران ماندگار ایران آهنگ می‌ساختند و خوانندگان دانش آموخته هنرستان موسیقی آن ترانه‌ها را می‌خواندند. خوانندگان برجسته‌ای مانند پریسا و فریدون فرهی نیز از این گروه برخاستند.
از خوانندگانی که کارش را تنها به این ارکستر محدود کرد و شاید به این خاطر به شهرت شایسته‌اش نرسید، پریوش ستوده است که صدای دلنشینی مانند پریسای جوان و طنینی شبیه پوران داشت.
پریوش ستوده در مصاحبه‌ای گفته بود: «چون هفت سال موسیقی آموخته بودم، همراه چند همکار دیگر از سوی وزیر فرهنگ وقت بخشنامه‌ای آمد که حقوق ما را برابر لیسانس یا فوق لیسانس بدهند. سال ۱۳۵۷ تازه این حکم به دست ما رسید که انقلاب شد و رسانه‌ها این اضافه حقوق را سوء استفاده از بیت المال قلمداد کردند.»
پریوش ستوده از شاگردان ابوالحسن صبا، نصرالله زرین پنجه، فرامرز پایور و حسین دهلوی در هنرستان ملی موسیقی ایران بود.
روح الله خالقی در مجله موزیک در سال ۱۳۴۰ درباره این خواننده گفته بود: «من هر چهارشنبه به واسطه صدای این خانم به تماشای ارکستر پایور می‌نشینم. پریوش ستوده آینده خوبی دارند. من طوری برنامه خود را تنظیم می‌کنم که هر چهارشنبه بتوانم این برنامه به ویژه صدای این بانو را بشنوم.»
پریوش ستوده خواهرزاده استاد فریدون حافظی از نوازندگان و موسیقیدان بزرگ ایران و همینطور خاله زنده‌یاد یاسمین، از خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی نیز بود.
در پادکست این هفته "آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز" ترانه "غم دل" در مایه اصفهان را که عماد رام بر سروده‌ای از معینی کرمانشاهی ساخته است برایتان انتخاب کرده‌ایم.
پریوش ستوده ۲۱ آبان ۱۳۸۶ در بیمارستان شریعتی تهران درگذشت.
مثل همیشه برای ارتباط با این برنامه و رساندن نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود از طریق ایمیل [email protected] یا شماره تلفن ۰۰۴۹۲۲۸۴۲۹۴۸۳۶ با ما تماس بگیرید.
در پادکست‌های هفتگی ترانه‌ها و آهنگ‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که کمتر شنیده‌اید. اگر "دیروزی" هستید با آواهای امروزی و اگر "امروزی" هستید با آواهای دیروزی بیشتر آشنا می‌شوید.