ابوالحسن بنى صدر/ قول و عمل احمدى نژاد در مجمع عمومى سازمان ملل

ابوالحسن بنى صدر نخستين رييس جمهور ايران، در مصاحبه با دويچه وله به پاره اى از اين پرسش ها پاسخ داد.

مصاحبه: مهيندخت مصباح

دويچه وله: آقاى بنى صدر فكر ميكنيد آقاى احمدى نژاد تا چه اندازه ميتوانند در نيويورك احترام و اعتماد محافل و شخصيت هاى دولت هاى ديگر را جلب كنند؟

ابوالحسن بنىصدر: عرض كنم از رفتارى كه خود رژيم ميكند با احمدى نژاد شما ميتوانيد تصور كنيد رفتارى را كه سران كشورهاىدگر خواهند كرد. مثلا همين ديشب، تلويزيون برون مرزى ايران، در ساعت خبر پس از چند خبر، ورود آقاى احمدى نژاد به نيويورك را پخش كرد و گوينده خبر از نماينده تلويزيون در نيويورك خواست تابا ايشان مصاحبه كند. اگر شما سر و صدايى را كه در فرودگاه بود و خطاب قرار دادن آقاى احمدى نژاد و ترتيب مصاحبه و پخش را ميديديد، متوجه ميشديد كه نه با رييس جمهور، بلكه با يك آدم عادى هم اين رفتار دور از نزاكت قابل تحمل نيست . حالا قياس كنيد وقتى دستگاه تبليغاتى خود همين رژيم با كسى كه به عنوان رييس جمهور رفته نيويورك، چنين رفتارى دارد، آن مقاماتى كه اين آقا را تروريست ميدانند ، مثل وزير خارجه آمريكا كه گفته ما به اين آقا ويزا داديم اما همچنان عنصر نامطلوب است بخاطر اتصال هايى كه با تروريست ها دارد. چه رفتارى با او خواهند كرد؟ ديگراين كه اعتماد جلب كردن بستگى به اين دارد كه آنجا چه ميخواهد بگويد و آنچه ميخواهد بگويد چه اندازه تضمين هست كه به عمل درآيد.آيا آقاىاحمدى نژاد در آن دستگاه موقعيتى دارد كه پيشنهاد هايش عملى شود؟

دويچه وله: آقاى احمدى نژاد در صحبت هاى خود گفته اند درسخنرانى خويش در مورد مقابله با گسترش تروريسم ، دفاع ازحقوق بشر و صلح صحبت خواهند كرد. فكر ميكنيد طرح اين مباحث با چه واكنش هايى روبرو شود؟

ابوالحسن بنى صدر: به شما عرض كردم اين آدمى نيست داراى موقعيت و اختيارات تا پيشنهاداتى كه ارائه ميكند به فرض اين كه طرف مقابل هم بپذيرد، بعمل درآيد. در مورد حقوق بشر و صلح اين آقاى محترم چطور در ايران و انتخابات اين حرفها را طرح نكرد و حتى حاضر نشد كلمه ازادى بخصوص در مراسم تحليف و تنفيذ بر زبان آورد؟ حالا ميرود آنجا بگويد ما تروريست نيستيم؟ تازه مگر دفعه اول است كه اين ها را ميگويند. مقامات رزيم حتى ميگويند حودشان قربانى ترور هستند. ولى كى باور كرده؟ اينهمه ترور در دنيا صورت گرفته كه اين رژيم تصدى كرده، حالا برويد سازمان ملل بگوييد ما با ترور مخالفيم! آنها هم ميگويند شما به طور عملى در انحلالا تاسيساتى كه كارشان ترور است چه كرده ايد؟ آن دستگاه قضايى ترور پرور را چه تغييرى درش داده ايد كه مثل آقاى گنجى را برغم اعتصاب غذاى هفتاد روزه در زندان نگه داشته ايد چون قتل هاى زنجيره اى را افشا كرده است؟ والا حرف قشنگ همه ميزنند. اينها عمل ميخواهند.

دويچه وله: آقاى بنى صدر قبلا در مجمع عمومى سازمان ملل آقاى رجايى با روش و ادبيات خاص خود صحبت كردند و بعد آقاى خاتمى. شما فكر ميكنيد آقاى احمدى نژاد چه خواهند كرد؟

ابوالحسن بنى صدر: والله ميگويند ميخواسته رو دست آقاى خاتمى بلند شود و شعار مهروزرى بدهد كه منصرف شده. ديده اين زيادى شوخى است. حرف اساسى و جدى همين موضوع اتمى است. بنا بر اطلاعاتى كه الان در اختيار است ميگويند يك معامله اى پيشنهاد شده كه ايران اورانيوم را تا تبديل گاز، خود تصدى كند و از آن ببعد را بدهد به كشورى كه اورانيوم را غنى ميكند و به اندازه لازم در اختيار ايران قرار ميدهد تاتحت نظارت آژانس اين سوخت شود و فضولات اش هم برگردانده شود. اگر اين محتواى پيشنهادى كه ايشان ميبرد باشد، اين در واقع تسليم است. كارى است كه از گروگان گيرى تا جنگ كرده اند و حالا هم ميخواهند در موضوع اتمى بكنند. اين آقا رفته در مجلس خبرگان گفته كه توافق پاريس بدتر از قرارداد تركمان چاى بوده و توافق پاريس را بسيار به زيان ايران ميداند. اگر اينطور است قبول اين پيشنهاد كه الان گفتم، نه تنها چيزى بيشتر از قرارداد پاريس نيست، بلكه ممكن است عقب تر از آن هم باشد.براى اينكه امتيازاتى كه آنجا قرار بوده بدهند، با اين توافق معلوم نيست بدهند.

دويچه وله: آيا بعقيده شما در شرايط موجود با توجه به توضيحاتى كه الان ميدهيد، آمريكا و اروپا گزينه برخورد خشن و جدى را در پيش ميگيرند يا از فرصت حضور آقاى احمدى نژاد و تيم همراهشان استفاده ميكنند تا مذاكرات جديدى پيش ببرند؟

ابوالحسن بنىصدر: آمريكاييها سه نقشه داشته اند. نقشه الف: عبارت از گفتگوى اين سه كشور و توافق . نقشه ب: در صورت عدم انجام نقشه الف، بردن موضوع به شوراى امنيت و مجازات ايران. اگر اين هم وتو شد كار ميكشد به نقشه ث كه حمله هوايى است به تاسيسات اتمى ايران. حالا شرايط براى انجام اين نقشه ها با توجه به گرفتاريهاى آقاى بوش و سقوط ميزان محبوبيت اش و گرفتارى و ناتوانى آمريكا در افغانستان و عراق و بالا رفتن بهاى نفت امكان پذير نيست. اينها همه باعث شده حمله نظامى به ايران مشكل باشد، مگر اين كه خود اين رژيم رفتارى كند تا افكار عمومى اروپا و آمريكا با محاصره اقتصادى و نقشه نظامى موافق شوند. با وجودى كه الان عوامل مساعد نيست، اما غير ممكن نيست. كاملا متصور است كه رژيم با تشديد بحران امكان اجراى اين دو نقشه را فراهم بياورد.