احسان حدادی: مسئولان از من توقع مدال نداشته باشند
۱۳۸۹ اسفند ۱۵, یکشنبه
احسان حدادی در حالی از شرایط این ورزش در ایران انتقاد می‌کند که در هفته‌های اخیر، علی سعیدلو، رئیس سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران، در صداوسیما و گفت‌وگو با خبرگزاری‌ها، با اشاره به مدال‌های ورزش ایران در بازیهای آسیایی، بارها مدعی شده است که در دولت دهم، به اندازه ۵۰ سال گذشته در ورزش ایران کار شده است و ایران بر قله تاریخی ورزش خود ایستاده است.
احسان حدادی که رکورددار این ماده در آسیا محسوب می‌شود، از بخت‌های اصلی در کاروان ورزش ایران برای کسب مدال در المپیک ۲۰۱۲ لندن نیز به حساب می‌آید. او پس از مصدومیتی طولانی، در گوانجو موفق شد رکورد بازیهای آسیایی را ترقی دهد و بازگشتی درخشان به "دایره پرتاب" داشته باشد.
حدادی با اشاره به کناره‌گیری مصطفی کریمی، رئیس فدراسیون دو و میدانی، این اتفاق را عامل به هم خوردن برنامه‌ریزی‌های خود عنوان کرده است. استعفای کریمی باعث شد حدادی اردوی آفریقای جنوبی همراه با بقیه ستارگان پرتاب دیسک دنیا را از دست بدهد.
با مشخص نبودن وضعیت فدراسیون و اجرا نشدن برنامه‌های حدادی، کیم بوخنسوف، مربی سرشناس روسی او نیز اعلام کرده که با تداوم چنین وضعیتی دیگر با حدادی ادامه نخواهد داد، چرا که توقع‌ها از این ورزشکار بالاست و در صورت عدم موفقیت، این مربی است که باید پاسخگوی سیل انتقادها باشد.
کیش به جای آفریقای جنوبی!
حدادی که در سال ۱۳۸۵، همراه با مراد محمدی، قهرمان سال ۲۰۰۶ کشتی آزاد جهان، به عنوان مرد سال ورزش ایران برگزیده شد، در این باره می‌گوید: «شرایط بسیار سختی است. فکر می‌کردم پس از بازیهای آسیایی وضعیت بهتر شود، اما اشتباه می‌کردم. از طرفی هم به من فشار می‌آورند که چرا این همه انتقاد می‌کنم!»
حدادی درباره اظهارات سرپرست جدید فدراسیون که قول داده شرایط خوبی برای او در جزیره کیش ایجاد کند، هم گفت: «هر کدام از این اردوها در جایگاه خود با اهمیت هستند. اما من نمی‌توانم شرایطی که ورزشکاران خوب دنیا در آفریقای جنوبی ایجاد می‌کنند را درکیش داشته باشم.» حدادی با انتقاد از شورای برون‌مرزی سازمان تربیت بدنی، گفت: «این که شورای برون‌مرزی با این اردو مخالفت کرد، لطمه بزرگی به من وارد کرد. اکنون مربی‌ام هم تصمیم گرفته از ایران برود.»
احسان حدادی عقیده دارد اگر از یک ورزشکار می‌خواهیم که در آسیا مدال بگیرد، همین اردوها و مربیان داخلی برای او کافی هستند، اما وقتی توقع مدال جهانی و المپیک داریم، باید به ورزشکار بها بدهیم و او را حمایت کنیم. اکنون مگر قهرمانان بزرگ پرتاب دیسک دنیا که همگی اروپایی هستند، در کشور خود شرایط تمرینی خوبی ندارند که به آفریقای جنوبی می‌روند؟
او در پایان می‌گوید: «واقعاً خسته شده‌ام. نمی‌دانم چه کنم. این فصل زمستان را از دست دادم. فقط از مسئولان می‌خواهم که توقع چندانی از من نداشته باشند. من در المپیک پکن شرمنده مردم شدم، فکر می‌کنم این شرمندگی در آینده هم ادامه داشته باشد.»
مهدی رستم‌پور
تحریریه: پارسا بیات