اعتراض کانون نویسندگان ایران به موج اعدام‌های تازه
۱۳۸۶ مرداد ۱۴, یکشنبه
در کنار مسئله اتمی موضوع دیگری که ایران را در روزهای اخیر در صدر اخبار جهان نشانده است، موج اعدام‌های تازه در ایران است. در چند هفته گذشته مدام اخباری را مربوط به اعدام در ایران می‌شنویم: سنگسار، اعدام‌های جمعی افراد با عنوان تعریف نشده "اراذل و اوباش" و صدور حکم اعدام برای یک روزنامه‌نگار و یک فعال مدنی.
صدها نفر به تماشای اعدام نشستند
روز پنجشنبه (دوم اوت) دو نفر را که متهم به قتل یک قاضی بودند در ملا عام در تهران به دار آویختند. خبرگزاری آلمان گزارش می‌دهد که از صبح زود پنجشنبه چند صد نفر که در میانشان زنان و کودکان هم دیده می‌شدند، برای تماشای صحنه اعدام در شمال تهران جمع شده بودند. کسانی که در محل اعدام نبودند، می‌توانند تصاویر دو اعدامی را در روزنامه‌ها ببینند. گزارشگر خبرگزاری آلمان پس از گفت‌وگو با گروهی از جمعیت حاضر در صحنه اعدام می‌نویسد که اکثریت حاضران با اجرای این مجازات موافق بودند.
اعدام زندانیان سیاسی به نام اراذل و اوباش
دولت ایران در هفته‌های اخیر دست به چند اعدام گروهی زده است. با انتشار اخبار مربوط به این اعدام‌ها، مدافعان حقوق بشر در ایران و دیگر نقاط جهان نه تنها به نفس این مجازات انتقاد کرده‌اند، بلکه به اینکه بسیاری از این کسان را با عنوان غیرقانونی "اراذل و اوباش" به دار آویخته‌اند و روشن نیست که هویت این افراد چیست و روند دستگیری و محاکمه آنها به چه صورت بوده است. اخباری منتشر شده است که برای نمونه دو تن از زندانیان سیاسی از زندان رجایی شهر کرج در میان اعدام‌شدگان بوده‌اند.
صدور احکام اعدام برای عدنان حسن‌پور، روزنامه‌نگار و هیوا بوتیمار، فعال اجتماعی کرد نیز موجب نگرانی فعالان فرهنگی و اجتماعی شده است. در رابطه با صدور این احکام از جمله سازمان گزارشگران بدون مرز طی اطلاعیه‌ای خواهان لغو این احکام شد.
حکم اعدام برای نوشتن و گفتن!
کانون نویسندگان ایران نیز که همواره در رابطه با حرکتهای گوناگون مدنی و سرکوب آزادیها واکنش نشان داده و ساکت ننشسته است، بیانیه‌ای صادر کرد و با خطاب به "آزادگان" به اعدام در ایران به طور عام و به حکم اعدام برای عدنان حسن پور و هیوا بوتیمار به طور خاص اعتراض کرد.
خانم سیمین بهبهانی، شاعر معروف و از اعضای کانون نویسندگان ایران، در مورد حکم اعدام برای این دو فعال فرهنگی و مدنی گفت:«می‌دانم که اینها بی‌گناه هستند و آنچه که خطا برشان می‌گیرند نوشتن و گفتن است، آن هم در حد بسیار ساده‌اش. و فکر می‌کنم موجی از سرکوب است برای اینکه آزادیها را نفی کنند.»
اتهام عدنان حسن‌پور و هیوا بوتیمار را "اقدام علیه امنیت کشور" اعلام کرده‌اند. مفهومی تعریف نشده که جمهوری اسلامی در هفته‌های اخیر همه منتقدان به دولت را به آن متهم کرده است. از نظر سیمین بهبهانی اما «به هیچ وجه سخن گفتن یا انتقاد کردن یا حتی اعتراض کردن اقدام علیه امنیت نیست. شاید که اصلا به نفع امنیت کشور باشد که بعضی مخاطرات را آدم گوشزد بکند. یعنی اگر کسی چیزی را می‌بیند که خلاف ثبات کشور است، بایستی آن را بگوید. اگر نگوید که نمی‌شود. بنابراین نمی‌شود گفت که هر کس حرفی زد یا انتقادی کرد، اقدام علیه امنیت کشور کرده است. اینها فکر می‌کنند که انتقاد موجب اخلال در امنیت کشور می‌شود. در صورتی که خطا فکر می‌کنند. انتقاد موجب راهنمایی و راه‌گشایی می‌شود. اگر حرف نزنند مردم و سرپوش روی همه چیز بگذارند، ای بسا ممکن است خطراتی هم پیش بیاید. برعکس من فکر می‌کنم که انتقاد و راهنمایی و اعتراض موجب بهبود اوضاع خواهد شد.»
اعدام، راهی برای ترساندن منتقدان
سازمان بین‌المللی دیده‌بان حقوق بشر در اطلاعیه‌ای که روز جمعه (سوم اوت) منتشر کرده است می‌نویسد که شمار اعدام‌ها در ایران در سال گذشته ۷۰ درصد افزایش داشته و موج اعدام‌های تازه در ایران، به قصد ترساندن منتقدان به حکومت و ارعاب مردم به راه افتاده است. به عقیده خانم سیمین بهبهانی جمهوری اسلامی تا حدی می‌تواند در ایجاد ترس موفق باشد. وی می‌گوید: «تاحدی البته. خوب وقتی مردم می‌بینند که با کوچکترین حرفی که می‌زنند، یک سر بالای دار می‌رود، این موجب نگرانی می‌شود در کوتاه مدت. ولی در درازمدت عکس‌العملهای بسیار شدید خواهد داشت. اگر ادامه پیدا بکند، مردم به هر حال خاموش نمی‌نشینند.»
مردمی که خانم بهبهانی از آن سخن می‌گوید البته احتمالا آنانی نیستند که دیروز با رضایت و خوشحالی به تماشای صحنه اعدام دو مجرم در تهران ایستاده بودند.