اعدام در ملأ عام، اعدام در زندان، اعدام پنهانی
۱۳۹۰ خرداد ۵, پنجشنبهبنای تاریخی میمون قلعه شهر قزوین صبح روز پنجشنبه (۵ خرداد / ۲۶ مه) شاهد به دار آویختن کسی بود که متهم به قتل پنج زن و سرقت اموال آنها بود. متهم "مهدی فرجی" به پنج بار قصاص نفس، دوسال حبس و ۷۲ ضربه شلاق محکوم شده بود.
چهار روز قبل در روز یکشنبه (اول خرداد / ۲۲ مه) نیز زندان مرکزی ارومیه شاهد سه اعدام بود. اتهام این سه نفر قاچاق مواد مخدر اعلام شده بود. در همان روز چند کیلومتر آنسوتر یک زندانی کرد در زندان سلماس به دار آویخته شد. جرم او نیز حمل و نگهداری مواد مخدر بود.
۱۰ روز قبل از این اعدامها در روز پنجشنبه (۲۲ اردیبهشت / ۱۲ مه) آژانس خبری موکریان اعلام کرد هشت نفر در آذربایجان غربی اعدام شدهاند. به گزارش این پایگاه خبری، این اعدامها در زندانهای ارومیه و میاندوآب انجام شده است.
خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی نیز روز ۲۰ اردیبهشت (۱۰ مه) خبر از اعدام پنج نفر در زندان ارومیه داد.
اینها آمارهایی هستند که از مراجع رسمی دولتی اعلام میشوند.
اعدامهای جمعی و پنهانی
همزمان با این اعدامها برخی منابع خبری اعلام کردهاند که در زندانهای مختلف اعدامهایی به صورت دستهجمعی و پنهانی انجام میشود.
بنا به گزارش کمپین بینالمللی حقوق بشر، در سه ماه اسفند ۸۹ و فروردین و اردیبهشت سال جاری، ۷۰ نفر به طور پنهانی و دستهجمعی در زندان وکیلآباد مشهد اعدام شدهاند.
هادی قائمی، سخنگوی این کمپین، در مصاحبه چندی قبل خود با دویچه وله گفت: «همانگونه که درمورد زندان وکیلآباد مشهد حداقل ۳۰۰ مورد اعدام اعلامنشده برای ما مسجل شد، در زندانهای کارون و سپیدار اهواز و نیز زندانهای دزفول و بهبهان، منابع ما از دهها مورد اعدام خبر دادهاند.»
به گفتهی آقای قائمی، در زندانهای بیرجند، تایباد، قزل حصار و ارومیه نیز اعدامهای پنهانی صورت گرفته است.
اعدامهای پنهانی در زندان وکیلآباد مشهد اولین بار توسط احمد قابل، پژوهشگر دینی و زندانی سیاسی این زندان، فاش شد. وی در شهریور ۸۹ پس از آزادی از زندان اعلام کرد که هر هفته بین ۶۰ تا ۷۰ نفر به طور دستهجمعی و پنهانی در زندان وکیلآباد مشهد اعدام میشوند. آقای قابل به دلیل انتشار این خبر پس از آزادیاش دوباره دستگیر و روانه زندان شد.
SH/KG