بازنگری ماموریت نظامی در افغانستان

نتایج انتخابات پارلمان، شکل‌‌گیری ائتلاف و دولت جدیدی را در دستور کار سیاست در آلمان قرار داده است. ماموریت نظامی ارتش آلمان در افغانستان یکی از مهمترین موضوعات در عرصه سیاست‌ خارجی این کشور به شمار می‌آید. تشدید خشونت و افزایش درگیری‌های خونین در افغانستان، جبهه‌ی مخالفان حضور آلمان در هندوکش را گسترده‌تر کرده است. گرچه در هفته گذشته گمانه‌زنی‌هایی درباره افزایش تعداد سربازان آلمانی تا مرز ۷ هزار نفر انتشار یافت، اما هنوز تغییر محسوسی در خط ‌مشی آلمان دیده نمی‌شود.

بی‌تردید ادامه ماموریت سربازان آلمانی در افغانستان از سوی ائتلاف جدید حکومتی ،میان اتحاد احزاب مسیحی و لیبرال‌، در پارلمان این کشور برای سال آینده نیز تصویب خواهد شد. اما نگاهی به سیر حوادث نظامی در افغانستان سبب نگرانی‌های فراوان در کشورهای عضو ناتو از جمله آلمان شده است.

افزایش مداوم نیروهای بین‌المللی در افغانستان

در پی حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر در سال ۲۰۰۱، ارتش آمریکا دست به بمباران گسترده‌ی مواضع طالبان و نیروهای القاعده در افغانستان زد. نیروهای زمینی آمریکا و بریتانیا به کمک نیروهای مخالف طالبان، موسوم به ائتلاف شمال، وارد جنگی تمام عیار علیه جنگ‌جویان طالبان شدند. در ۱۲ نوامبر سال ۲۰۰۱ نیروهای ائتلاف شمال کابل، پایتخت افغانستان، را به تصرف خود درآوردند. در آغاز به نظر می‌رسید که فرار طالبان از کابل به معنای شکست نظامی کامل این گروه است.

در ۵ دسامبر سال ۲۰۰۱ در شهر بن، "قرارداد پترزبرگ" به امضاء رسید. بدنبال آن حامد کرزای به عنوان سرپرست دولت موقت افغانستان برگزیده شد. شورای امنیت سازمان ملل نیز با تصویب قطعنامه‌ای زمینه اعزام سربازان بین‌المللی به افغانستان را هموار ساخت. ماموریت نیروهای بین‌المللی شامل ایجاد امنیت و برقراری صلح در افغانستان بود. تمام ۲۸ کشور عضو ناتو در این ماموریت شرکت جسته و بخش اصلی نیروهای ایساف را تشکیل می‌دهند.

پیمان نظامی ناتو در اوت سال ۲۰۰۳، بطور رسمی فرماندهی کل نیروهای ایساف را برعهده گرفت. در شش سال گذشته تعداد سربازان ایساف به طور مستمر افزایش یافت. هم‌اکنون ۶۶ هزار سرباز از ۴۲ کشور جهان در چارچوب عملیات نیروهای ایساف در افغانستان شرکت دارند. در مقایسه با آغاز جنگ، تعداد نیروهای بین‌المللی در افغانستان ده برابر شده است. از سال ۲۰۰۱ تاکنون هزار سرباز ناتو جان خود را در افغانستان از دست داده‌اند. نیمی از این تعداد شامل سربازان آمریکایی می‌شود. ۳۵ سرباز ارتش آلمان نیز تاکنون در هندوکش جان باخته‌اند.

اهداف آلمان در ماموریت افغانستان

به تعداد نیروهای نظامی ناتو، باید ۳۵ هزار سرباز آمریکایی را افزود که در چارچوب "جنگ علیه تروریسم" در افغانستان حضور دارند. بدین ترتیب تعداد سربازان بین‌المللی در افغانستان بالغ بر ۱۰۰ هزار تن است. آمریکا در مجموع بیش از ۶۵ هزار سرباز به افغانستان گسیل کرده است. تنها در آغاز سال ۲۰۰۹، پس از قدرت‌گیری باراک اوباما، آمریکا ۱۵ هزار سرباز تازه‌نفس به هندوکش اعزام کرد. به گفته مقامات آمریکایی تا پایان سال جاری میلادی، تعداد نیروهای آمریکا به ۶۸ هزار نفر افزایش خواهد یافت. پس از آمریکا، کشورهای بریتانیا و آلمان به ترتیب بیشترین سربازان را در افغانستان دارا هستند.

ارتش افغانستان در حال حاضر شامل ۹۰ هزار سرباز می‌شود. در مقابل، شمار ستیزه‌جویان طالبان حدود ۲۰ هزار تن تخمین زده می‌شود. آلمان نیز همچون آمریکا از سال ۲۰۰۱ تاکنون نیروهای خود را افزایش داده است. در آغاز آلمان تنها با ۱۲۰۰ سرباز در جنگ افغانستان شرکت جست، اما با تصویب پارلمان این کشور در سال ۲۰۰۷، تعداد نیروهای نظامی آلمان به ۳۵۰۰ نفر افزایش یافت. بنا به تصویب پارلمان آلمان تعداد سربازان این کشور می‌تواند تا سقف ۴۵۰۰ نفر افزایش یابد.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، بتازگی درباره ضرورت حضور ارتش این کشور در افغانستان پس از هشت سال گفت: «ماموریت ارتش آلمان در افغانستان در خدمت حفظ صلح و امنیت جهانی و حفاظت از جان و زندگی مردم آلمان از شر تروریسم بین‌المللی است. این اهداف در آغاز این ماموریت قرار داشتند و در حال حاضر نیز کماکان معتبرند.»

نیروهای بین‌المللی از جمله آلمان، در انتخابات ریاست‌جمهوری افغانستان وظیفه تامین امنیت را بر دوش گرفتند. در ژوئیه سال ۲۰۰۹ ، بیش از ۳۰۰ سرباز آلمانی در هواپیماهای تورنادو و سامانه‌ی آواکس وظیفه نظارت بر حریم هوایی افغانستان را عهده‌دار شدند. هم‌اکنون ۴۲۰۰ سرباز آلمان در مجموع در افغانستان مستقر هستند. به گفته مقامات آلمانی، نظارت بر حریم هوایی افغانستان، ارسال اطلاعات به نیروهای آمریکایی برای حملات هوایی را در بر نمی‌گیرد.

SI/KG