بوش درتنگنا!

مان در اينباره:

بر فراز كاخ سفيد آمريكا ابرهاى سياهى سايه افكنده اند. با مطرح شدن شكايت از لويسس ليبى، كه تا روز جمعه، ديروز، رئيس دفتر و نزديكترين فرد به ديك چينى محسوب مى شد، نه تنها وى بلكه دولت جرح دبليو بوش، رئيس جمهور آمريكا است كه در تنگنا قرار گرفته است. اين گمان وجود دارد كه كارمندان عاليرتبه رئيس جمهور آمريكا، آمادگى اين امر را داشته اند كه براى حفظ منافع سياسى خاص و مقابله با انتقادات، دروغ بگويند و حتى امنيت كشورشان را به خطر بياندازند.

اگر اين مسئله آنطور پاتريك فيتزجرالد، مأمور تحقيق ويژه در اين امر، معتقد است، درست باشد، به اين معنى است كه تا رأس كاخ سفيد از كار والرى پليم از مدت ها پيش، قبل از اينكه هويت او از جانب خبرنگاران افشا شود، مطلع بوده اند. اما اين ژورناليست ها از كجا موضوع را مى دانستند؟ موضوعى كه ليبى نه از طريق آنان، بلكه از جمله، از جانب رئيس خودش يعنى ديك چينى، معاون بوش به آن پى برده است. چه كسى اين اسرار را بر روزنامه نگاران فاش كرده و موقعيت والرى پليم را به عنوان مأمور سيا به خطر انداخته؟ آيا اين عمل، اقدامى انتقامجويانه سياسى نيست كه ليبى خود به راه انداخته و دستورات لازم در اين مورد را از مافوق ها دريافت كرده؟

بايد در اين مورد هم مانند همه اينگونه موارد در كشورهاى پايبند به قانون، تا خلاف آن ثابت نشده از عدم تقصير و بى گناهى افراد سخن راند. اين موضوع در مورد لويسس ليبى هم صدق مى كند.

حال ديك چينى معاون رياست جمهورى آمريكا نيز مجبور به پاسخگويى است. در جريان دادگاه عليه ليبى، او نيز به عنوان شاهد مى بايد حضور يابد. تنها اين موضوع نيز كافى است كه بسيارى را به ياد جريان واترگيت بياندازد. رسوايى كه در ابتدا باعث استعفاى معاون نيكسون و سپس خود وى، در اواخر سال هاى ۷۰ ميلادى شد.

اينكه جنجال تازه در آمريكا، ”پليم گيت“، چطور پايان مى يابد، براى هيچ كس روشن نيست اما، امروز جمعه، برگ ديگرى در تاريخ رياست جمهورى جرج دبليو بوش ورق مى خورد.