تأثیر آلودگی هوا بر پوکی استخوان و راهکارهایی برای مبارزه

بر اساس پژوهش‌های جدید مرکز تحقیقات سلامتی لانست در آمریکا افراد سالمندی که در مناطق پردود و گرد و غبار زندگی می‌کنند بیشتر در معرض شکستگی‌های ناشی از پوکی استخوان هستند. این بیماری عمدتا به دلیل کاهش تولید هورمون پاراتیروئید به وجود می‌آید.

تنها ذرات معلق و دیگر آلاینده‌های موجود در هوا نیستند که امکان پوکی استخوان را افزایش می‌دهند، بلکه دود سیگار نیز، بر اساس پژوهش‌هایی که بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شده، بر میزان تراکم استخوان اثر می‌گذارد. تحقیقات اپیدمیولوژیک (تحقیقات درباره نحوه انتشار بیماری‌ها و عوامل بیماری‌زا) نیز نشان می‌دهند که زنان سیگاری پس از یائسگی بیشتر از پوکی استخوان رنج می‌برند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

یک گروه پزشکی از مدرسه بهداشت عمومی میلمن در نیویورک به سرپرستی آندرا باکارلی برای نخستین بار تأثیرات آلاینده‌ها بر بدن را طی دو پژوهش مورد بررسی قرار داده است. محققان در اولین پژوهش با تحقیق روی۹.۲ میلیون نفر از افراد سالمند در شمال شرق آمریکا به این نتیجه دست یافتند که آلودگی هوا با شکستگی ناشی از پوکی استخوان نسبت مستقیم دارد.

محققان در پژوهش دوم داده‌های مربوط به ۶۹۲ شرکت کننده در تحقیق انجمن سلامتی بوستون را مورد بررسی قرار دادند که احتمال پوکی استخوان مردان میانسال قشر کم درآمد را مورد بررسی قرار داده است.  از بررسی داده‌های مربوط به ۱۲۱۹ شرکت کننده دیگر نیز طی ۸ سال کار پژوهشی و آزمایش‌های سنجش تراکم و متابولیسم استخوانی این نتیجه حاصل شد که ذرات معلق و مونواکسید کربن موجود در هوا تأثیر بسیاری در کاهش ترشح هورمون پاراتیروئید دارد که وظیفه آن افزایش جذب کلسیم خون است.

بیشتر بخوانید: پوکی استخوان، شایع‌ترین بیماری سالمندان

نتایج حاصل از پژوهش‌های قبلی نشان می‌داد که میزان هورمون پاراتیروئید در افراد سیگاری کمتر از افراد عادی است. متخصصان غدد این امر را ناشی از واکنش ضعیف بدن در برابر جذب کلسیم در افراد سیگاری می‌دانند. افرادی که دچار تحلیل مواد معدنی استخوانی می‌شوند غالباً به دلیل شکستگی استخوان به بیمارستان انتقال می‌یابند. التهاب‌ها و آسیب‌های اکسیداتیو که در اثر کاهش ظرفیت اکسیدانی بدن ایجاد می‌شود نیز می‌توانند کاهش تراکم استخوان را سرعت بخشند.

پژوهش‌های باکارلی همچنین ثابت می‌کنند که افزایش مونواکسید کربن سبب کاهش تراکم استخوان در ناحیه کشاله ران و استخوان رادیوس ( ناحیه دست) می‌شود. این هر دو ناحیه مستعد شکستگی ناشی از پوکی هستند.

گیاهان آپارتمانی و کاهش میزان آلاینده‌ها در منزل

بی‌توجهی به کیفیت هوایی که در منازل تنفس می‌کنیم نیز می‌تواند پیامدهای زیانباری برای سلامتی داشته باشد. در ‌واقع عایق‌بندی و ایزولاسیون خانه‌های جدید امکان بیشتری را برای حبس آلاینده‌ها در فضا فراهم می‌کند.

برخی از منابع به ظاهر بی‌زیان تولید‌‌‌‌کننده آلاینده‌های خانگی عبارتند از: چسب‌ها و برچسب‌ها، رنگ، شوینده‌های خانگی، فوم‌های عایق‌بندی، رنگ، چوب‌های پرس شده چون تخته سه‌لا، نئوپان و فیبر.

بیشتر بخوانید: فضای سبز به انسان حس خوشبختی می‌دهد

اخیراً پژوهشگران سازمان فضایی ناسا با پروژه‌ای تحت عنوان «هوای پاک» Nasa Clean Air Study  روش‌های ممکن برای پاکسازی هوای خانه‌ها را مورد بررسی قرار داده‌اند. دستاوردهای این محققان نشان داده است که گیاهان آپارتمانی تأثیر به‌سزایی در پاکسازی هوای داخل خانه‌ها دارند، اما برخی از آنها در تصفیه آلاینده‌ها و ذرات شیمیایی معلق در هوا موثرتر هستند. گیاهانی چون آنتریوم، فیکوس بنجامین، نخل مرداب، نخل مینیاتوری، برگ انجیری، گل عنکبوتی، فونیکس و پوتوس در کاهش ذرات معلقی چون بنزن، فرمالدهید (که با سوخت ناقص ترکیب‌های کربن‌دار پراکنده می‌شود)، تری کلرواتیلن، زایلین و آمونیاک مؤثر هستند.

این گیاهان آپارتمانی ذرات آسیب‌زننده شیمیایی را جذب می‌کنند و به جای آن اکسیژن خالص پس می‌دهند.