تب کریمه کنگو در ایران
۱۳۸۷ دی ۲۱, شنبهاین بیماری ویروسی بهطور همزمان در کریمه و کنگو مشاهده شده و به همین دلیل، تب کریمه کنگو نام گرفته است. علایم آن تب، دردهای عضلانی و استخوانی، خونریزی از دهان، لثه، بینی یا مدفوع، ادرار و استفراغ خونی است. بیماری در مراحل پیشرفته خود به زردی و مرگ منجر میشود. گاو، گوسفند و بز از جمله حیواناتی هستند که تب کریمه کنگو را انتقال میدهند.
تماس مستقیم با ترشحات و خون آلوده، موجب انتقال این بیماری میشوند. اساسیترین راه مبارزه با تب کریمه کنگو، شناسایی و پاکسازی محیط و دام آلوده است.
دکتر غلامرضا سودبخش، متخصص بیماریهای عفونی میگوید: «معمولا قصابها، کسانی که در کشتارگاهها کار میکنند و آنها که با دام سروکار دارند، به این بیماری مبتلا میشوند. عادتهای بدی هنگام ذبح دام در میان برخی قصابها هست. گذاشتن چاقو میان لبها، استفاده نکردن از دستکش یا بادکردن پوست دام پس از ذبح با دهان و نه با تلمبه، از جمله رفتارهای خطرناک و منتقل کننده آلودگی هستند. در برخی مناطق کشور مانند سیستان و بلوچستان، این بیماری به دلیل ورود دام قاچاق، بیشتر است. پزشک باید برای تشخیص درست بیماری، به حرفه و محیط کار بیمار توجه داشته باشد.»
نیش کنه یکی دیگر از راههای انتقال تب کریمه کنگوست. دکتر سودبخش از عمرطولانی کنه و مقاوم بودن ژنوم این حشره در قبال سمپاشی میگوید و تاکید میکند عملیترین راه مبارزه با بیماری تب کنگو، رعایت بهداشت دام، دامدار، قصاب و توجه مصرفکننده گوشت به سالم بودن آن است.
توصیه دکتر سودبخش به مصرفکنندگان این است که تنها گوشت دارای مهر ادارهی دامپزشکی را خریداری کرده و هنگام خردکردن گوشت، حتما از دستکش استفاده کنند. اگر دامی دیدند که پوستش خونریزی دارد یا خون ادرار میکند، اطلاع دهند. وی دامداران و گلهداران را نیز از ذبح دام آلوده به منظور حرام نشدن برحذر میدارد. به گفته دکتر سودبخش، گوشت دام آلوده آنچنان خطرناک است که حتی باید لاشه دام را سوزاند یا با آهک در چالهای عمیق دفن کرد.
تب کریمه کنگو واکسن ندارد اما دارویی به نام «ریباویرین» که در درمان هپاتیت ث نیز استفاده میشود، تاحدودی مرگ و میر در اثر این بیماری را کاهش میدهد. دکتر سودبخش با تاکید بر چند مورد مشکوک بیماری در دامپروریهای کرج و ثبت شماری ابتلا در تهران، میگوید رسانهها درآگاهسازی مردم نسبت به این بیماری سکوت کردهاند.