تبلیغات دولت ترکیه علیه کریستین امان‌پور و رسانههای خارجی
۱۳۹۲ تیر ۸, شنبه
این که در ترکیه سانسور دولتی به‌طور غیررسمی اعمال می‌شود و دولت این کشور با خبرنگاران داخلی با خشونت برخورد می‌کند، امر تازه‌ای نیست. بر اساس گزارش "سازمان خبرنگاران بدون مرز"، ترکیه بزرگترین زندان روزنامه‌نگاران در جهان است.
در این گزارش آمده است که بیش از ۸۰۰ روزنامه‌نگار ترک و کرد در سال گذشته در این کشور بازداشت شده‌اند و صدها روزنامه‌نگار دیگر نیز مورد تهدید و فشار قرار گرفته‌اند.
خبرنگاران خارجی، آماج حملات دولتی
به گزارش "اشپیگل آنلاین"، دولت رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر ترکیه و رهبر حزب محافظه‌کار اسلامی عدالت و توسعه، اکنون دستگیری و توهین، ضرب و شتم و اتهام‌زنی به خبرنگاران خارجی را در دستور کار خود قرار داده است. این "سیاست ویرانگر" از زمانی که رسانههای خارجی به انتشار اعتراضات گسترده‌ی مردم در میدان تقسیم استانبول و دیگر شهرهای ترکیه دست زده‌اند، آغاز شده است.
بر اساس آمار تا کنون، دو فیلم‌بردار تلویزیون الجزیره زخمی و یک عکاس ایتالیایی از ترکیه اخراج شده‌اند. خبرنگار روزنامه‌ی بریتانیایی "اکونومیست" در ترکیه، در مصاحبه‌ای گفته است که در طول فعالیت‌های روزنامه‌نگارانه‌ی خود، "تاکنون شاهد اعمال چنین خشونت وحشیانه‌ای" نبوده است.
از سوی دیگر، خبرنگاران خارجی، در رسانههای نزدیک به دولت، اغلب به "جاسوسی"، "هم‌دستی با گروه‌های تروریست" و "نشر اکاذیب" متهم می‌شوند. این رسانه‌ها هم‌چنین از "توطئه‌ی صهیونیست‌ها و دیگر نیروهای مخوف" خبر می‌دهند که گویا قرار است از سوی خبرنگاران خارجی به اجرا در‌آید.
نخست‌وزیر ترکیه، در یکی از سخن‌رانی‌های خود در استانبول، پس از "بی‌ثمر" خواندن این توطئه‌ها گفت: «سی‌ان‌ان و رویترز، با دروغ‌های خود تنها بمانید!» او هم‌چنین افزود: «کسانی که از بهار ترکی سخن می‌گویند، به اهداف خود نخواهند رسید. ما خبرنگاران خارجی را که قصد تخریب چهره‌ی دولت ترکیه را دارند، به دستگاه قضایی محول می‌کنیم.»
شبکه‌های اجتماعی؛ مهم‌ترین ابزار خبررسانی دولت
دولت ترکیه، برای اشاعه‌ی کارزار تبلیغاتی خود علیه روزنامه‌نگاران خارجی، بیش از هر چیز از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کند، هر چند که اردوغان چندی پیش توییتر را "بدترین خطر برای جامعه‌ی ترکیه" ارزیابی کرد.
شهردار آنکارا، ابراهیم ملیح گوکچک که عضو حزب عدالت و توسعه نیز هست، از جمله در توییتر، خبرنگار تلویزیون BBC، سلین جیریت، را "جاسوسه‌ی انگلیس" نامید. او در کارزاری علیه این خبرنگار نوشت: «این جاسوسه به دستور انگلیس و پشتیبانی جاسوسان خارجی و داخلی در صدد است، اقتصاد ما را به نابودی بکشاند.»
شهردار آنکارا از "دوستان" خود در توییتر خواست برای این خبرنگار پیام بفرستند که: «سلین جیریت، جاسوسه‌ی انگلیس نباش!» این پیام در مدت کوتاهی به مقام دوم در توییتر رسید. ابراهیم ملیح گوکچک، ولی برای تشدید کارزار خود علیه BBC در این رسانه نوشت: «یالله، ترکیه. پیام ما در ردیف دوم است، ولی باید به مقام اول برسد. این، پاسخ ما به BBC است.»
مسئولان تلویزیون BBC در بیانیه‌ای این کارزار "نفرت‌انگیز" را محکوم کردند و آن را "تلاشی در جهت بی‌اعتبار کردن این رسانه و مرعوب ساختن خبرنگار آن" خواندند. در این بیانیه هم‌چنین آمده است: «این قابل پذیرش نیست که خبرنگار ما این گونه مورد حمله قرار گیرد.»
حمله به کریستین امان‌پور
کریستین امان‌پور، خبرنگار CNN، نیز یکی از دیگر قربانیان این شایعات است. او به دلیل انجام مصاحبه‌ای انتقادی با یکی از مشاوران اردوغان، آماج حملات روزنامه‌ی "تقویم" که نزدیک به دولت ترکیه است، قرار گرفت. این روزنامه در "مصاحبه‌ای خیالی" با کریستین امان‌پور با عنوان "اعتراف کثیف"، نوشته که این خبرنگار اعتراف کرده است، گزارش‌های خود را درباره‌ی تظاهرات گسترده‌ی شهروندان ترکیه علیه دولت اردوغان، به "دستور سهام‌داران بورس‌های نفت و الکل" تهیه کرده است. امان‌پور، در تفسیر کوتاهی بر این شایعه در توییتر نوشته است: «خجالت بکشید!.»
نسخه‌ی ترکی اشپیگل
اشپیگل آنلاین در این رابطه خبر می‌دهد که تحریریه‌ی نسخه‌ی چاپی این مجله، برای نخستین بار در طول انتشار خود، برخی از مطالب سیاسی شماره‌ی هفته‌ی پیش خود (از جمله مطالب مربوط به اعتراضات شهروندان ترکیه) را به دو زبان آلمانی و ترکی منتشر ساخته است.
در پی آن، "زمان"، یکی از روزنامه‌های محافظه‌کار ترکیه با کارشناسی مصاحبه کرده و به نقل از او نوشته است که «اشپیگل، از سوی شبکه‌ی مخوف سیاسی‌ای که در درون دولت آلمان عمل می‌کند، هدایت می‌شود.»
برخی دیگر از رسانههای ترکیه، در این رابطه نوشتند: «اشپیگل می‌خواهد ترکیه را به هرج‌و‌مرج بکشاند و از این‌طریق شرکت هواپیمایی لوفت‌هانزا را در رقابت با شرکت هواپیمایی ترکیه حمایت کند.»
ادامه‌ی تظاهرات
کارشناسان معتقدند که دولت ترکیه با براه انداختن این کارزار رسانه‌ای علیه خبرنگاران و روزنامه‌نگاران خارجی، قصد دارد افکار شهروندان ترکیه را از بحرانی که سراسر این جامعه را فرا گرفته، منحرف کند. اشپیگل آنلاین در این رابطه می‌نویسد: «مردم ترکیه، از جمله سبزها، هواداران حقوق زنان، ملی‌گرایان، مسلمانان، کردها، چپ‌ها و بسیاری دیگر از قشرهای اجتماعی این کشور، علیه دولت اقتدارگرای ترکیه بپا خواسته‌اند؛ واقعیتی که اردوغان نمی‌خواهد آن را بپذیرد.»
در این میان، علاوه بر ادامه‌ی اعتراضات گسترده‌ی شهروندان ترکیه در استانبول و شهرهای دیگر، حزب "آزادی و دموکراسی" که بیشتر در مناطق کردنشین جنوب شرقی ترکیه فعال است، نیز فراخوانی برای برپایی تظاهرات در روزهای پایانی ماه ژوئن در چند شهر این مناطق منتشر ساخته است.
این تظاهرات در پی کشته‌شدن مردی که با ۲۰۰ تن دیگر به اعتراض علیه بنای یک ایستگاه پلیس در دیاربکر دست زدند، صورت می‌گیرد. حزب "آزادی و دموکراسی"، خواهان آزاد ساختن زندانیان سیاسی، تدریس در مدارس به زبان کردی و آزادی عبدالله اوجلان، رهبر زندانی حزب کارگران کردستان ترکیه PKK است.