جراحى پلاستيك، زندگىاى دوباره
۱۳۸۴ بهمن ۱۴, جمعهدستى با شش انگشت، نقص مادرزادى در چهره يا اندام يا آسيب ناشى از سوختگى همگى مشكلاتى هستند كه با جراحى پلاستيك برطرف مىشوند. اما جراحى پلاستيك، جراحى پرهزينهایست. در بسيارى از كشورهاى جهان سوم امكانات و وسايل جراحى مورد نياز وجود ندارد تا به اين بيماران كمك شود. گاه يك نقص عضو كوچك سبب مىشود كه فرد خود را جدا از جامعه احساس كند و حتى گاه مورد تمسخر قرار بگيرد. بسيارى از اين افراد عمرى گوشهگير و منزوى به سر مىبرد. درحاليكه يك جراحى كوچك پلاستيك مىتواند همه چيز را تغيير بدهد. اين هدفى است كه انجمن آلمانى Interplast ”اينترپلاست“ در جهان سوم دنبال مىكند.
اين انجمن حدود بيست سال پيش بنيان گذاشته شد. بيست سال پيش گروهى از جراحان پلاستيك آلمانى تصميم گرفتند بيماران، مصدومين و يا كسانى كه با نقص مادرزادى در كشورهاى جهان سوم متولد شدند را به طور رايگان جراحى كنند. اين گروه انجمنى بنام ”اينترپلاست“بنيان گذراى كرد.
پزشك سرپرست اين انجمن آندره بورشه Andre Borsche مىگويد:
”ايده و فعاليت اين انجمن با گذشت زمان محبوبتر مىشود. هر روز عده بيشترى از پزشكان و كادر بيمارستانى براى همكارى با ما اعلام آمادگى مىكنند. انجمن از راه كمكهاى مردمى اداره مىشود. ما هيچ كمك دولتى دريافت نمىكنيم به همين علت دستمان باز است و مىتوانيم بدون در نظر گرفتن مسائل سياسى تصميمگيرى كنيم و هر جاى كه انسانى نياز به كمك ما دارد به فعاليت بپردازيم.“
در اين سازمان تمامى كارمندان عضو افتخارى هستند. اين افراد به صورت تيمهايى براى جراحى به سراسر جهان سفر مىكنند. هر گروه خود برنامههايش هماهنگ مىكند و كوشش مىكنند كمكهاى مورد نيازش را از كارخانه يا شركتهاى داروسازى و يا خيرين كه به انجمن كمك مىكنند فراهم كند.
رئيس اين انجمن اضافه مىكند: ”ما براى فعاليت در هر كشورى ابتدا بايد دعوت شويم. ما برنامههايمان را با بيمارستانها و يا انجمنهاى كه در كشورهاى مختلف وجود دارند هماهنگ مىكنيم. بيماران و افرادى كه نياز به كمك دارند ابتدا بايد سازماندهى شوند. اين سفر زمانى ارزش دارد كه ما بتوانيم به گروه و عده بيشترى از مصدومين كمك كنيم. آنوقت يك چنين تيمى به محل اعزام مىشود و در مدت زمانى اغلب دو هفتهاى تا جايى كه مىشود كار انجام مىدهد.“
يك روز كارى براى اين تيم از صبح زود شروع مىشود و تا غروب خورشيد به طول مىانجامد. براى اين فعاليت پزشكان و پرستاران تمام تعطيلات سال خود را قربانى مىكنند. كاترين سوجكا سرپرستارى است كه در اين سفرها شركت مىكند. او مىگويد: ”اتفاقات خانگى مانند سوختگى از بيشترين موارد گزارش شدهایست كه در كشورهاى جهان سوم سبب نقص عضو يا آسيبديدگى مىشود. در بسيارى از اين كشورها غذا هنوز هم روى شعلههاى آتش پخته مىشود. اجاقهاى خوراكپزى اغلب وسط اتاق قرار مىگيرند. به همين علت آتشسوزیهايى كه در خانه اتفاق مىافتد شدت بيشترى دارد كه در كشورى مانند آلمان بندرت ديده مىشود.“
انجمن اينترپلاست سعى در آموزش پزشكان محلى دارد. گاه از اين افراد دعوت مىشود كه به آلمان سفر كنند و يك دوره آموزشى ببينند. تا كنون انجمن توانسته است با كمك اين افراد دو بيمارستان در نپال و برزيل راهاندازى كند.
بورشه رئيس انجمن در اين مورد مىگويد:” اين بيمارستانها با كمك مالى انجمن ما و انجمنهاى خيريه مانند ما ساخته شدهاند. ما به طور مرتب تيمهاى پزشكىمان را به اين بيمارستانها اعزام مىكنيم. اعزام اين تيمهاى تخصصى از آلمان موجب خوشحالى پزشكان محلى است.“
اقامت دو هفتهاى اين گروه حدود دههزار تا پانزده هزار يورو تمام مىشود. تيم پزشكى سعى مىكند با هر صد يورو يك نفر را جراحى كند. هيچ يك از كاركنان دستمزد دريافت نمىكنند و اين پول تنها هزينه خود عمل و تجهيزات است كه انجمن مىپردازد. در بيست و پنج ساله گذشته حدود چهل هزار نفر جراحى شدند. پرستار كاترين سوجكا مىگويد: ”اين امكان براى من فراهم شد تا به آدمهايى كمك كنم كه در زندگىشان كمتر از من شانس داشتند.“
شبنم نوريان