1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

دستگیری عده زیادی از فعالان دانشجویی در سالگرد ۱۸ تیر

۱۳۸۶ تیر ۱۸, دوشنبه

صبح دوشنبه، ۱۸ تیر، گروهی از اعضای دفتر تحکیم وحدت که برای گرامیداشت ۱۸ تیر، روز حمله به کوی دانشگاه تحصن کرده بودند، و نیز شماری از فعالان دفتر ادوار تحکیم وحدت دستگیر شدند • مصاحبه با حجت شریفی

https://p.dw.com/p/BEBw
تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران در تیرماه ۱۳۷۸عکس: AP

هشت سال پیش در چنین روزی کوی دانشگاه تهران در امیرآباد شمالی صحنه حوادث تکان دهنده ای بود. نیروهای امنیتی و انتظامی به کوی دانشگاه حمله کردند و با خشونت تمام دانشجویان را مورد ضرب وشتم قرار دادند. حاصل این حمله یک کشته، تعداد زیادی زخمی و دستگیری گروهی از دانشجویان بود.

اگرچه حمله امروز به فعالان دانشجویی ابعادی کوچکتر دارد، اما طرفداران حقوق بشر معقتدند که این اقدامات در فضایی بمراتب خشن‌تر و امنیتی‌تر صورت می‌گیرد.

با حجت شریفی، رئیس شورای مرکزی انجمن اسلامی پلی‌تکنیک تماس گرفتیم واز او در مورد حوادث امروز (۱۸ تیر) پرسیدیم:

دویچه‌وله: آقای شریفی، امروز صبح ۶ نفر از اعضای شورای دفتر تحکیم وحدت در مقابل درب دانشگاه پلی تکنیک دستگیر شدند و چند ساعت بعد هم خبر دستگیری آقای عبداله مؤمنی و آقای فیاضی از ادوار تحکیم وحدت رسید. آیا شما اطلاع دقیق‌تری در مورد چگونگی این دستگیری‌ها دارید؟

حجت شریفی: شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت تصمیم گرفته بود برای اینکه اثبات بکند که فریاد دانشگاهها خاموش نمی‌شود و برای اینکه این روز را زنده نگه بدارد و اثبات بکند که خاموش نمی‌نشینند، اصلا این عزیزان صبح امروز در مقابل دانشگاه پلی تکنیک از طلوع صبح تحصن‌شان را شروع کردند. تحصنی کاملاً مسالمت‌آمیز، و در حد همان معدود هم اعلام فراخوان بیرونی نکردند که بهانه‌ای را برای حاکمیت به منظور اینکه بگوید مثلاً فرض کنید شلوغی را ایجاد کرد یا ممانعت کرد از نظم عمومی، حتا چنین بهانه‌ای دست حاکمیت داده نشده باشد، چون هرسال با این بهانه‌ها و ترفندها سعی در بهم‌زدن این گونه تجمعات داشته‌اند. و تحصن ۶ـ۵ نفر اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت متأسفانه با حمله‌ی نیروهای امنیتی و دستگیری این عزیزان برهم خورد و در نتیجه اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت آقایان هاشمی، نکونسبتی، عربشاهی، حنیف خان بهاره هدایت بازداشت شدند. پیامد آن، دوستان ادوار تحکیم وحدت که دورهم جمع شده بودند و دانشجویانی که پیگیری می‌کردند قضیه را و خبر را مطلع شده بودند،‌ در ساختمان ادوار تحکیم وحدت و خانه‌ی دانش‌آموختگان جمع شده بودند، حدود ۸ـ ۷ نفری از دوستان، و بقول معروف کار اطلاع رسانی خبر بازداشت بچه‌ها را داشتند انجام می‌دادند که بطرز خیلی وحشیانه‌ای از جانب نیروهای امنیتی متأسفانه یورش بردند به ساختمان دفتر تحکیم وحدت وحتا قفل در را با شلیک تیر شکستند،‌ شلیک تیر هوایی انجام دادند. به گفته‌ی شاهدانی که آنجا حضور داشتند، همسایه‌ها، ۵ـ ۴ تا تیر هم شلیک کردند و وارد ساختمان ادوار شدند و دوستانی که آنجا بودند، از جمله آقای عبداله مؤمنی، سخنگوی سازمان دانش‌آموختگان،‌ آقای بهرام فیاضی، مسئول کمیته‌ی فرهنگی و آقای حبیب حاج حیدری مسئول روابط عمومی سازمان و از دوستان تحکیم وحدت، آقای مجتبی بیات،‌ آقای عزت قلندری و آقای مسعود حبیبی را بازداشت کردند، و حتا خانواده‌های بعضی از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم که صبح دستگیر شده بودند در محل سازمان بودند،‌ از جمله مادر آقای هاشمی که ایشان را هم اول نگه می‌دارند و بعد رها کردند. و... متأسفانه هم سازمان را پلمب کردند و هم اسناد، مدارک، کامپیوتر موجود در سازمان را هم همراه خودشان بردند.

همه فعالان دانشجویی، مطبوعاتی، زنان و حقوق بشری از موجی صحبت می‌کنند که برای به سکوت کشاندن جامعه شروع شده و هر روز شدیدتر می‌شود. دانشجویان از چه نیروی حمایتی برخوردار هستند. توده‌ی دانشجو که در این مسائل شرکت نمی‌کند. پشت گرمی فعالان دانشجویی به چیست؟

حقیقت این است که به نظر می‌رسد حاکمیت با توجه به ناکارآمدی‌ سیاست‌هایش، چه در بخش سیاست‌های خارجی و اینکه نتوانسته و هر روز که می‌گذرد در محاق بیشتری فرومی‌رود، از پرونده‌ی هسته‌ای گرفته تا ناکارآمدی و بی‌درایتی‌اش در سیاست خارجی، و چه در بحث ناکارآمدی در سیاست داخلی،‌ در وضعیت معیشت مردم، علی‌رغم اینکه بالاترین درآمد نفتی تاریخ ایران را ما الآن داریم،‌ چه در بحث اقتصادی و چه در بحث معیشتی و رفاهی و چه در بحث مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می‌بینیم که ناکارآمدی حاکمیت، بلبشوی حاکمیت و آشفتگی‌یی که وجود دارد در همه ارکانش مشهود هست. این آشفتگی‌ها صدایش به گوش مردم می‌رسد، نه اینکه تنها صدایش به گوش مردم برسد،‌ مردم خودشان لمس می‌کنند و می‌بینند این ناکارآمدی را و تشخیص می‌دهند. در درازمدت مرم انتظار دارند توقعات و شعارهایشان برآورده بشود. فکر می‌کنم این خیلی ساده‌لوحانه است که فکر بکنند که کوس رسوایی‌ آنها در ناکارآمدی‌شان فقط در دست دانشگاه و در دست مطبوعات هست.

آقای شریفی فکر می‌کنید نقطه عطفی که بتواند این شرایط را عوض بکند چه هست؟ انتخابات بعدی‌ست؟ ما دیدیم که دانشجویان نسبت به جنبش اصلاحات سرد شدند،‌ در انتخابات شرکت فعال نکردند. شما امیدتان به چه هست آقای شریفی؟

امید ما نه فقط بحث انتخابات یا بحث دیگری‌ست. امید ما آگاهی ملت است، امید ما بالارفتن شعور اجتماعی مردم، بالارفتن فرهنگ مردم و بالارفتن سطح آگاهی جامعه است. فقط از همه دلسوزان جامعه، از دانشگاهیان، از فرهیختگان جامعه می‌خواهم نسبت به این هجومی که دارد صورت می‌گیرد در لاک بی‌تفاوتی فرونروند و همانطور که در بیانیه‌‌ی بسیار زیبایی که دوستان تحکیم وحدت قبل از بازداشت‌شان منتشر کرده و داده بودند، حساسیت نسبت به این قضیه نشان بدهند.

مصاحبه‌گر: مریم انصاری