دلائل موفقيت مسافرت صدر اعظم آلمان به كشورهاى عربى حوزه خليج فارس

بخش بزرگى از قراردادهاى اقتصادى به امضا رسيده با امارات متحده عربى بود. شركت ساختمانى هوخ تيف قراردادى را به ميزان ۱۵۰ ميليون يورو براى راه اندازى فاز دوم منطقه صنعتى در ابوظبى به امضا رساند. شركت راين متال نيز قرارداد صادر نمودن سى دو دستگاه تانك فوكس به ميزان ۱۶۰ ميليون يورو را با امارات متحده عربى به امضا رساند. اين تانكها كه در آغاز دهه نود نيزدر اختيار عربستان سعودى قرار گرفته بودند، توانائى انجام آزمايشات بيولوژيك، شيميائى و اتمى در مناطق جنگى را دارند. علاوه بر امارات متحده عربى دولتهاى كويت، بحرين و قطر نيز علاقه خود جهت خريدارى اين تانكها را اعلام داشتند. علاوه بر اين عمارت متحده عربى به ميزان يكصد ميليون يورو سيستم هاى مخابراتى نظامى از شركتهاى رووده و شوارتز خريدارى خواهد كرد. در قرارداد ديگرى كه شركت زيمنس به حجم ۴۵۰ ميليون يورو به امضا رساند يك نيروگاه توليد برق و يك ايستگاه تصفيه آب شور احداث خواهد نمود. قرارداد همكارى اقتصادى ديگرى نيز بين بانك دوبى و يك همتاى تجارى آلمانى تا سقف ۲۵۰ ميليون يورو براى تامين مالى پروژهاى مختلف اقتصادى به امضا رسيد.

صدر اعظم آلمان همچنين پيش از بازديد خود از يك مركز مالى در بحرين در مورد طرح احداث خط راه آهن مغناطيسى سريع السير از مقامات بحرين و قطر كه تمايل دارند براى ارتباط پايتخت هايشان پلى بطول چهل و پنج كيلومتر احداث نموده و از اين قطار سريع السير استفاده نمايند، دعوت نمود تا از آلمان بازديد كنند.

اما دلائل موفقيت اقتصادى حاصل از مسافرت صدر اعظم آلمان به كشورهاى عربى حوزه خليج فارس در چيست؟ واقعيت اين است كه در سالهاى گذشته با كاهش بهاى نفت وضعيت اقتصادى كشورهاى اين منطقه نيز رو به وخامت گذاشت و اينگونه بنظر ميرسيد كه سالهاى طلائى دهه هاى هفتاد و هشتاد ديگر سپرى شده اند. اين وضعيت اقتصادى حتى سعودى هاى ثروتمند را هم وادار نمود تا خريدهاى خود را در كشورهاى ارزانترى همچون كره و يا ساير كشورهاى آسيائى به انجام رسانند. اما با افزايش مجدد بهاى نفت در يكى دو سال گذشته و شكسته شدن همه ركوردها در بازار نفت، اكنون بار ديگر كشورهاى عربى صادر كننده نفت در دلارهاى نفتى غرق شده اند و اين امكان بوجود آمده تا بار ديگر به سرمايه گذارى هاى وسيعى دست يازند.

اما به لحاظ سياسى نيز از آنجائى كه روابط اين كشورها با آمريكا و انگليس رو بسردى گرائيده، بر اهميت آلمان افزوده شده است. دولت آلمان در جنگ عراق شركت نكرد و هيچگاه هم همچون آمريكا و انگليس در اين منطقه داراى علائق استراتژيك نبوده است. از سوى ديگر كالاها و صنايع آلمانى، سنتا در اين منطقه داراى محبوبيت هستند. علاوه بر اين، تمايل عربستان سعودى، امارات متحده عربى و قطر كه جزو ثروتمند ترين كشورهاى جهان هستند به عدم وابستگى به صادرات نفت و سرمايه گذارى و تقويت ساير رشته هاى اقتصادى در صنايع آلمان گوش شنوا دارد. صدر اعظم آلمان در اين باره ميگويد:« همه ميدانند كه اين منطقه به لحاظ اقتصادى از پويائى بسيار بالائى برخوردار است و براى آلمان هم بعنوان كشورى كه به صادرات وابسته است بسيار خوب خواهد بود كه هم بخش صنايع و هم بخش خدمات آن در اين منطقه حضور داشته باشد».

عليرغم اينكه حجم بخش بزرگى از قراردادهاى به امضا رسيده ناشى از صادرات تجهيزات نظامى ميباشد، گرهارد شرودر در اين باره ميگويد: « همه دلائل سياست صادرات محدود ما ميفهمند. اما ما هم نياز امنيتى آنها در درك ميكنيم و ما در هر مورد مشخص تصميم گيرى ميكنيم كه در اين يا آن مورد مثبت خواهد بود». اما بنظر ميرسد صادرات تانكهاى فوكس به امارات متحده عربى در درون دولت ائتلافى آلمان با مشكل روبرو خواهد شد. وينفريد ناختواى سخنگوى امنيتى حزب سبزها كه در ائتلاف با حزب سوسيال دمكرات دولت آلمان را تشكيل ميدهند در اين باره ميگويد كه ما مخالف صادر نمودن اين تانكها به امارات متحده عربى هستيم، زيرا طبق قوانين آلمان صادرات تجهيزات نظامى به مناطق بحرانى ممنوع اعلام شده است.

با اين حال نتيجه مسافرت صدر اعظم آلمان به هفت كشور عربى حوزه خليج فارس را اينگونه ميتوان ارزيابى نمود كه صنايع آلمان با اين مسافرت به اين منطقه بازگشتند.