سازمان آگيسرا: سازمانى براى كمك به زنان پناهنده و مهاجر در آلمان

بنا بر اطلاع کميسيون فراريان و آوارگان سازمان ملل متحد، حدود بيست ميليون نفر در سراسر جهان از سرزمين خود کنده و در گريز از مشکلات راهى مناطق ديگر شده اند. قسمت اعظم اين فراريان را زنان تشکيل ميدهند. گرسنگي، فجايع طبيعى، جنگ، تبعيضات قومى و مذهبى، تعقيب سياسى و مشکلات اقتصادى از دلايل اصلى اين مهاجرت ها هستند.

به خصوص زنان دلايل خود را براى اين خانه به دوشى ها دارند. بعضى از اوقات يک حکومت سياسى است که زنان را مورد تعقيب و تحقير قرار داده، گاهى يک گروه مذهبى خاص و يا افراد فاميل و خا نواده خودشان. هم اکنون هزاران زن و دختر جوان در آفريقا به دليل تجاوز جنسى و سرايت بيمارى ايدزاز طريق مردان غريبه و همسرانشان زندگى خود را از دست داده اند.

اجبار به ازدواج، اجبار به خود فروشى و تهديد به ختنه و قطع ارگانهاى جنسي، تهديد به مرگ سنتي- مذهبي، مثل به آتش کشيدن زنان بيوه در مناطقى از هند، تجاوز جنسى و تهديد به تجاوز از طرف گروه قومى ديگر، اجبار به تن کردن لباس و حجاب خاص و خشونت در خانواده از دلايل ديگر اين زنان در تغيير محل زندگيشان است.

زنان مهاجر در کشور جديد هم به طور وسيع مورد سوء استفاده و به خصوص تحقير جنسى و نژادى واقع مى شوند، به دليل داشتن رنگ پوست ديگرداشتن مذهب و زبانى ديگرو عدم آشنايى با قوانين دفاع از حقوق زنان در کشور مهاجر پذير.

اين مشکل به خصوص براى زنانى که به صورت غير قانونى وارد کشور ديگرى مى شوند بيشتر است. اينان مى توانند به طور بارزى مورد اجحاف قرار گيرند و امکان شکايت و مراجعه به پليس را هم ندارند.

گفتگويى كه متن آن در زير مى آيد با خانم بهشيد نجفى، همکار ايرانى اين سازمان انجام گرفته است:

دويچه وله: اين روزها بحث و گفتگو به مناسبت روز جهانى منع اعمال خشونت عليه زنان زياد است. سازمان شما از جمله سازمانهايى است که در اين زمينه نقش فعال دارند. شما کار خود را بر اساس چه نيازهايى شروع کرديد و چه هدف هايى را دنبال ميکنيد؟

خانم نجفي: تشکل ما تشکلى است مخصوص زنان مهاجر و پناهنده، از همه مليت ها، فرق نمى کند که از چه نژادى، چه رنگى، چه اقامتى. همه زنان مهاجر و پناهنده مى توانند پيش ما بيايند و ما تا آنجا که بتوانيم از آنها پشتيبانى ميکنيم. در عين حال ما تلاش مى کنيم که فضاى جامعه را هم از لحاظ قانونى و هم از نظر اجتماعى براى زندگى زنان مهاجر و پناهنده آسانتر کنيم و براى به دست آوردن حقوق آنها مبارزه مى کنيم.

دويچه وله: مشکلات خاص زنان ايرانى را در اينجا چگونه مى بينيد، چه در ارتباط با محيط جديد و چه در ارتباط با خانواده؟

خانم نجفى: در مورد زنان ايرانى تا آنجا که من مى توانم بگويم بسيار اعتماد به نفسشان زياد است و مايلند فعال باشند. فعال از نظراجتماعى و از لحاظ شغلى و در تربيت بچه ها هم نقش زيادى دارند.کلا ميتوانم بگويم تا آنجا که من با آنها ارتباط داشته ام درآ لمان به خوبى پيشرفت کرده اند و از پس خيلى از مشکلاتشان برآمده اند. ولى آن بخشى که مشکلاتى دارند، مشکلات خانوادگى، در ارتباط با همسرانشان و يا تربيت کودکان و يا آن بخشى که با جامعه مشکل دارند به ما مراجعه مى کنند و ما راهنماييشان مى کنيم.

متأسفانه مشکلى که اخيرا زياد پيش مى آيد مشکل خانم ها يى است که بدون اطلاع دقيق و آشنايى با همسرانشان با آنها ازدواج مى کنند. فقط به صرف اينکه آقا به ايران مى رود و يا اينکه در يک کشور ديگر با هم آشنا مى شوند. دو هفته، سه هفته و يا يک ماه همديگر را مى بينند و بعد تصميم به ازدواج مى گيرند .شوهر ايشان قبلا اينجا اقامت داشته و سالها در اينجا زندگى کرده و اين خانم تازه به اينجا مى آيد.هم محيط جديد است، هم زبان، و قوانين هم نا آشنا است، در عين حال شوهرشان هم نا آشنا است. اين زنها متأ سفانه تا دو سال اقامتشان وابسته به اقامت شوهرشان است و اگر جدا شوند اقامتشان در آلمان به خطر مى افتد.متاسفانه تا آنجا که من ديده ام بسيارى از آقايان ايرانى از اين قانون و موقعيتشان خيلى سوء استفاده مى کنند. ما سعى مى کنيم اين زنان را هم از لحاظ روحى و هم از نظر قانونى پشتيبانى کنيم.