سال ۲۰۰۷، سال بازگشت ریش‌سفیدان پاپ و راک به صحنه
۱۳۸۶ دی ۳, دوشنبه
پلیس، جنسیس و شرکاء
در مراسم اهدای جوایز Grammy بود که گروه پلیس بالاخره به گمانه‌زنیها خاتمه داد و اعلام کرد که اعضای گروه دوباره گرد هم آمده‌اند تا به مناسبت سی‌امین سالگرد تشکیل گروه، توری جهانی برگزار کنند. این تور که از ماه مه ۲۰۰۷ آغاز شده، هنوز به خاتمه نرسیده و با توجه به استقبال کم‌نظیر از کنسرتهای این گروه، قرار است که گروه پلیس سال آینده نیز برنامه‌هایی از جمله در آلمان برگزار کند. بد نیست بدانید که قیمت بلیتهای کنسرتهای پلیس در آلمان بین ۷۷ تا ۱۲۰ یورو بود.
گروه اسطوره‌ای پلیس یکی از موفقترین و محبوبترین گروههای اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد میلادی محسوب می‌شود و و با وجود عمر نسبتا کوتاهش و انتشار فقط پنج آلبوم، توانسته رد پایی عمیق از خودش به جا بگذارد.
پلیس یکی از اولین گروه‌هایی بود که در کارهای خود از موسیقی Reggae استفاده کرد و توانست تلفیق شنیدنی و جالبی از سبکها و المانهای مختلف ارائه کند. همه آلبومهای گروه پلیس جزو آلبومهای پرفروش روز بوده‌اند.
می‌رسیم به گروه پرطرفدار جنسیس، گروهی که نزدیک به چهار دهه از فعالیتش میگذرد و تا به کنون نزدیک به ۱۶۰ میلیون آلبوم به فروش رسانده است.
طبیعی است که ترکیب گروه جنسیس با توجه به عمرش دستخوش تغییر و تحولات مختلفی شده که در بین آنها شاید بتوان از پایان همکاری پیتر گابریل در سال ۱۹۷۵ و وارد شدن فیل کالینس به عنوان خواننده جنسیس به صحنه یاد کرد. البته خود فیل کالینس هم سال ۱۹۹۶ همکاری‌‌اش را با جنسیس قطع کرد تا نیرویش را بیشتر روی پروژه‌های انفرادی متمرکز کند.
چه فعالیت جنسیس با یک خواننده دیگر ادامه پیدا کرد، اما جنسیس بدون فیل کالینس آن جنسیس سابق نبود. خلاصه ماه اکتبر سال گذشته میلادی بود که جنسیس اعلام کرد، فیل کالینس برای برگزاری توری جهانی دوباره به گروه پیوسته است. تور جنسیس را می‌توان از برنامه‌های موفق و دیدنی سال ۲۰۰۷ دانست، به ویژه آنکه این گروه تور کنسرتهایش در اروپا را با برگزاری برنامه‌ای مجانی در رم در حضور بیش از نیم میلیون نفر به پایان برد.
۲۰ میلیون نفر در شکار بلیت کنسرت لد زپلین
حال جنسیس و پلیس به کنار، ولی چیزی که واقعا مثل توپ صدا کرد، کنسرت گروه لد زپلین در لندن بود، گروهی که در سال ۱۹۸۰ به فعالیتش خاتمه داد و بسیاری‌ها آن را بهترین لایو بند دنیای راک میدانند.
وقتی اعلام شد که لد زپلین قرار است، اواخر امسال کنسرتی برگزار کند، بیش از ۲۰میلیون نفر سعی کردند که از طریق اینترنت، به سعادت برسند و یکی از ۲۰ هزار بلیت موجود نصیبشان گردد، هر چه باشد، قیمت بلیتها فقط ۱۷۵ یوروی ناقابل بود. البته خدا می‌داند که طرفداران این گروه، چه پولی در بازار سیاه برای بلیت این کنسرت استثنایی پرداخت کردند.
اگر چه قرار بود که این تنها کنسرت لد زپلین باشد، اما ظاهرا رفتن به روی صحنه و به وجد آوردن دوستداران راک، به دهن Jimmy Page، John Paul Jones Robert Plant سه عضو قدیمی لد زپلین مزه کرده و به نوشته نشریه انگلیسی سان، ممکن است که برنامه‌ای هم در آینده‌ای نه چندان دور در نیویورک برگزار شود.
کنسرتهای کهنه‌کاران پاپ و راک تا به حال با استقبال درخور توجهی روبرو شده. جای تعجب هم نیست، چون طرفداران این گروه‌ها، سالهای زیادی را به این امید پشت سر گذاشتند که شاید روزی روزگاری، ستارگان محبوب خود را دوباره روی صحنه ببینند. خلاصه دوران دوران نوستالژی است و زنده شدن خاطرات گذشته.
البته جنبه مالی قضیه را هم نباید فراموش کرد. قیمت رسمی بلیت کنسرتهای گروههای بزرگ و پرآوازه، بطور متوسط ۱۰۰ یورو است. همین گروه رولینگ استونز که شاید بعضیها به جای انتظار کنسرت، منتظر بازنشستگی آن باشند، با برگزاری توری جهانی که دو سال طول کشید، ۳۹۴ میلیون یورو درآمد داشت.
خداحافظی سلین دیون از لاس وگاس
در روزهای پایانی امسال سلین دیون خواننده معروف کانادایی ، شوی خود را به اسم «یک روز جدید» در کازینویceaser palace به پایان رساند. سلین دیون از سال ۲۰۰۳ در همین کازینو که در شهر لاس وگاس آمریکاست، به مدت پنج سال متوالی از چهارشنبه تا یکشنبه به روی صحنه رفت. در مجموع ۳ میلیون نفر به دیدن این شو رفتند که باعث شد تا رقمی در حدود ۴۰۰ میلیون دلار نصیب تهیه‌کننده این برنامه شود.
البته سهم خانم دیون هم خیلی کم نبود. ۱۰۰ میلیون دلار برای یک قرارداد سه ساله. در آخرین اجرا، در حالیکه بارانی از برگهای گل سرخ به روی سن سرازیر بود، سلین دیون به همراه همسر و پسر هفت ساله‌اش با طرفداران باوفای خود که به دیدن این شو آمده بودند، خداحافظی کرد.
التون جان، پرنسس دایانا و برگزاری کنسرتهای LiveEarth
ولی خب، پول که همه چیز نیست. کنسرتها و برنامه‌هایی هستند در آنها پول شاید حرفی بزند، ولی نه حرف اول. در این دسته از کنسرتهای به اصطلاح متفاوت برنامه‌ای می‌گنجد که تابستون امسال به یاد پرنسس دایانا در استادیوم عظیم ویمبلی برگزار شد و در آن التون جان، به همراهی رود استوارت، تام جونز و برایان فری در حضور ۷۰ هزار نفر به روی صحنه رفتند. پخش زنده این کنسرت میلیونها نفر را هم به پای تلویزیونها کشاند و جذابترین قطعه آن ترانه Candle in the wind بود که التون جان آن را در گذشته، در مراسم یادبود دایانا اجرا کرده بود.
یکی دیگر از رویدادهای مهم و عظیم سال ۲۰۰۷، مجموعه کنسرتهای LiveEarth در نقاط مختلف دنیا بود که برای اعتراض و هشدار نسبت به گرم شدن کره زمین و تغیرات اقلیمی برگزار شدند. در این کنسرتها ستارگان کوچیک و بزرگی بدون دریافت دستمزد به روی صحنه رفتند تا تا هم بتوانند توجه جهانیان رو به این معضل بزرگ جلب کنند و هم درآمدهای حاصله از کنسرتها را در اختیار پروژه‌های زیست محیطی در سراسر دنیا قرار بدهند.
توکیو، سیدنی، نیویورک، لندن، هامبورگ، ریودوژانیرو، ژوهانسبورگ و شانگهای از جمله شهرهایی بودند که کنسرت LiveEarth در آنجا برگزار شد. طبیعیست که در هر کدام از این شهرها، علاوه بر ستارگان معروف بین‌المللی، چهره‌های ملی و محلی هم نقش مهمی داشتند، چون هربرت گرونه‌مایر بزرگمرد موسیقی پاپ آلمان.
گروه Daughrty و پرفروش‌ترین آلبوم سال
بعد نیست از پرفروش‌ترین آلبوم سال هم یادی کنیم که البته در این مورد، ریش‌سفیدهای پاپ و راک نقشی نداشتند. به نوشته نشریه معتبر بیلبورد، گروه راک آمریکایی Daughrty که سال گذشته با همت کریس دورتی، یکی از شرکت‌کنندگان در برنامه Amarican Idol تشکیل شده، از لحاظ فروش آلبوم، از همه موفقتر بوده است.
این گروه از دسامبر سال ۲۰۰۶ تا نوامبر امسال مجموعا ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نسخه از اولین آلبومش را که با خود گروه هم‌اسم است به فروش رساند.
جای خالی پینک فلوید
اما یک نظرسنجی قابل توجه هم در روزهای پایانی سال باعث شد تا احوالات جوی بعضی از گروهای پاپ و راک معروف کمی تا قسمتی گرفته شود. قضیه از این قرار است که بر اساس یک نظرسنجی که قدیمی‌ترین عرضه‌کننده موسیقی دیجیتالی در اروپا به نام music choice به راه انداخت، از علاقمندان موسیقی پرسیده شد که به نظر آنها کدام گروه‌ها باید از روی صحنه کنار بروند و جای کدام گروه‌ها خالی است.
از نظر دوستداران موسیقی گروههای Spice Girls و Westlife باید هر چه زودتر از صحنه خداحافظی کنند. در این دسته‌بندی اسم گروههای معروفی چون Rolling Stones، Coldplay و Bon Jovi هم به چشم می خورد.
البته مسئولان music choice فکر آن روی سکه را هم کرده بودند و آن اینکه جای چه ستارگانی خالیست. حدس زدن مقام اول شاید کار مشکلی نباشد: راجر واترز، دیوید گیلمور و یاران، یعنی پینک فلوید! بعد از آنها هم گروه ABBA، نابغه‌های پاپ سوئدی و در جایگاه سوم هم گروه Guns and Roses .
بیچاره گروه Spice Girls که تازگی با کلی سر و صدا دوباره دور هم جمع شدند. شاید اگر این نظرسنجی کمی زودتر انجام می‌شد، این گروه هم در تصمیم خود یک تجدیدنظری می کرد!