1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

سیاست جدید آمریکا در خاورمیانه

۱۳۸۶ آذر ۱۸, یکشنبه

بعد از برگزاری کنفرانس صلح خاورمیانه در آناپولیس آمریکا و انتشار گزارش سرویس‌های امنیتی این کشور در مورد توقف طرح‌های نظامی هسته‌ای ایران، به نظر می‌آید که در سیاست آمریکا تغییراتی در حال شکل‌گرفتن است.

https://p.dw.com/p/CZRd

آمریکا به اسرائیل در مورد بنای یک شهرک جدید یهودی‌نشین در اورشلیم و حومه آن هشدار داد. کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا بعد از دیدار روز جمعه خود با سیپی لیونی، همتای اسرائیلی خود در بروکسل اظهار داشت که ساخت بیش از ۳۰۰ خانه مسکونی می‌تواند به روند مذاکرات صلح با فلسطینیان ضربه وارد کند. رایس سیاست اسرائیل، متحد خود در خاور میانه را مورد انتقادی غیرمعمول قرار داد.

تفسیری از کارستن اشمیستر (Carsten Schmiester) از واشنگتن:

اسرائیل قصد دارد طرح ساخت یک شهرک یهودی نشین در شرق اورشلیم را گسترش دهد. در این صورت روند تازه‌‌ی صلح خاورمیانه که اخیرا در آناپولیس آغاز شد، به خطر می‌افتد. درست درهمین حال سرویس‌های مخفی اطلاعاتی آمریکا از سناریوی وحشت‌آور تهدیدات از سوی ایران مجهز به بمب اتمی که از دو سال پیش منتشر کرده بودند، فاصله می‌گیرند و زمین زیر پای رئیس جمهور آمریکا را که در ماه اکتبر در مورد ایران از جنگ سوم جهانی سخن رانده بود، سست می‌کنند. بنا به گزارش سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا‌، از سال ۲۰۰۳ میلادی طرح‌های نظامی هسته‌ای از سوی ایران دیگر وجود نداشته است.

به‌راستی هفته گذشته، هفته خوبی برای رئیس جمهور آمریکا نبود که درست در هفتمین سال زمامداریش بالاخره تصمیم گرفت سیاست خود را در خاور نزدیک تغییر دهد و بهتر بگوییم کلا برای اولین بار امکان رشد چنین سیاستی را مهیا کند.

تا به‌حال سیاست جرج دبلیو بوش پیش از هر چیز بر مبارزه با عوارض ناشی از اختلافات میان اسرائیل و فلسطینیان متمرکز بود و بر جنگ با تروریسم در افغانستان و بر جنگ عراق که منتقدان بوش از مدت‌ها پیش آن را به عنوان به اصطلاح ”مادر همه اشتباهات در سیاست خارجی آمریکا“ خوانده‌اند.

زمانی باید کاندولیزا رایس موفق شود رئیس جمهور را متقاعد کند که اوضاع به این ترتیب نمی‌تواند ادامه یابد، و سیاست آینده آمریکا در خاورمیانه را باید در نگاه به گذشته آن جستجو کرد، در زمانی که روسای جمهور قبلی آمریکا کوشیدند به شکل فعالانه‌ای در میان طرفین اختلاف میانجی‌گری کنند و نه مانند بوش فقط نظاره‌گر باشند که چگونه طرفین به اصطلاح خوب و بد به طور مرتب از یکدیگر فاصله گیرند.

نتیجه این به اصطلاح سیاست این است: همه دست یکدیگر را می فشارند با وجود اینکه اختلافات میان فلسطینیان و اسرائیل شدیدتر می شود و ایران، دشمن خونی اسرائیل که به خاطر هرج و مرج دائمی در عراق قدرتش بیشتر شده، تمام تلاشش را بکار گرفته است تا نیروهای ضد اسرائیلی را بسیج کند.

حال برای رئیس جمهور آمریکا راه دیگری باقی نمی ماند بجز دپیلماسی، چیزی که بوش به آن اعتمادی ندارد.

اگر قرار باشد که زمانی تحت کارگردانی آمریکا قرارداد صلحی میان اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به امضاء برسد، می‌بایست به انتظار جانشین بوش نشست تا به عنوان فرشته صلح ظاهر شود. فرشته‌ صلح واژه‌ی مناسبی است زیرا جانشین بوش باید با صبر بسیار زیاد و مهارت کامل از پس مشکلات قابل رؤیت فعلی برآید و پیش از همه چهره آسیب دیده آمریکا در منطقه خاور میانه را ترمیم کند.

برگردان: شیرین جزایری