لزوم سم‌زدایی بدن پس از تزریق واکسن کرونا؛ افسانه یا واقعیت؟

تعداد زیادی از مردم به‌دنبال اطلاعاتی در مورد چگونگی سم‌زدایی بدن از واکسن کووید ۱۹ پس از دریافت آن هستند، زیرا می‌ترسند این واکسن اثرات مضری داشته باشد. اما آیا این واکسن بدن را واقعا دچار سمیت می‌کند؟

به‌گزارش مدیکال‌نیوز تودی؛ تا‌به‌حال اینفلوئنسرهای رسانه‌های اجتماعی پیشنهادهایی را برای سم‌زدایی بدن پس از دریافت واکسن کووید ۱۹ از حمام سم‌زدایی گرفته تا رژیم‌های غذایی مختلف سم‌زدایی ارائه داده‌اند. رژیم‌های سم‌زدایی شامل پیشنهادهایی مانند مصرف غذاهای پرچرب بعد از تزریق واکسن، در کنار استفاده زیاد از مکمل‌ها، از جمله زینک و ویتامین‌های C و D است. برخی حتی پیشنهاد حجامت کردن محل تزریق را داده‌ا‌ند.

برخی از ادعاهای دیگر مصرف دوزهای ایورمکتین و هیدروکسی‌کلروکین را برای جبران تأثیر واکسن کووید ۱۹ توصیه می‌کنند.

به‌نظر می‌رسد که بیشترین میزان تقاضا برای سم‌زدایی واکسن از سوی افرادی است که با اکراه واکسینه شده‌اند.

یکی از باورهای نادرست در مورد واکسن‌های کووید ۱۹ این است که واکسن‌می‌تواند باعث اوتیسم شود. یا حتی این واکسن‌ها حاوی فناوری نانو هستند که قادرند کنترل رفتار انسان را به‌دست بگیرند. همچنین "سمی بودن" فلزات سنگین از جمله جیوه در واکسن‌ها به‌خصوص برای کودکان، ادعایی است که افراد مخالف واکسیناسیون از مدت‌ها قبل از تولید واکسن‌های کرونا مطرح کرده‌اند.

پروفسور مارتین باخمن، استاد ایمونولوژی دانشگاه برن در سوئیس، می‌گوید: «فلزات سنگین، البته سمی هستند، اما این خطر بستگی به دوز آنها دارد. میزان این فلزات در واکسن‌ها به‌هیچ‌وجه به‌اندازه‌ای نیست که بتوان آنها را خطرناک قلمداد کرد. ضمن این که می‌توان گفت عوارض کووید ۱۹ بسیار خطرناک‌تر از فلزات موجود در واکسن‌ها است.»

وی با اشاره به اینکه روش‌‌های سم‌زدایی مدت‌هاست که بخشی از جنبش ضد واکسن بوده است، تاکید می‌کند: «در حال حاضر ۷.۴ میلیارد دوز از واکسن‌های مختلف برای کووید در سراسر جهان تجویز شده است و بسیاری از آن‌ها واکسن‌های mRNA هستند. بنابراین اگر قرار بود بدن با واکسن‌ها دچار سمیت شود، اتفاقات نامطلوب زیادی تا به حال رخ می‌داد؛ چیزی که تا‌به‌حال شواهدش آشکار نشده است.»

بنا بر اعلام سایت حقیقت‌سنجی Politifact، فناوری mRNA از دهه ۱۹۹۰ وجود داشته و اگرچه این اولین بار است که به‌طور گسترده در واکسن‌ها استفاده می‌شود، اما مدت‌هاست که ایمنی آن ثابت شده و هیچ سمیتی برای بدن ندارد. این فناوری همچنین برای درمان بیماری‌هایی از جمله سرطان بسیار نویدبخش است.

کدام میوه‌های زمستانی خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارند؟

در حالی که همه میوه‌ها غنی از مواد مغذی محافظت‌کننده در برابر بیماری هستند، برخی از آنها به‌دلیل فواید ضد‌التهابی مورد توجه ویژه‌ای در دنیای تغذیه قرار گرفته‌اند.

به‌گزارش Harvard Health یکی راهکارها برای افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدانی و کاهش التهاب بدن، این است که انتخاب‌های فصلی داشته باشید. در تابستان انگور و میوه‌های هسته‌دار، در پاییز سیب و گلابی، در زمستان خرمالو و انار و در بهار مرکبات و گیلاس انتخاب کنید.

سیب: مطالعه‌ای که روی تقریباً ۳۵ هزار زن انجام شد، نشان داد که مصرف این میوه با خطر کمتر مرگ ناشی از بیماری قلبی مرتبط است. ریزمغذی‌های سیب یعنی فیبر، ویتامین C، پکتین و پلی‌فنول‌ها عمدتاً در مطالعات حیوانی با اثرات ضد‌التهابی و افزایش میکروب‌های مفید در روده مرتبط بوده است.

انگور: این میوه‌های آبدار سرشار از فیبر، ویتامین‌های C و K و مواد شیمیایی گیاهی، به‌ویژه رسوراترول (موجود در انگور قرمز) هستند. جای تعجب نیست که مصرف متوسط ​​شراب قرمز با سلامت قلب مرتبط است. نتایج یک مطالعه ۷ ساله چندقومیتی بر روی ۳ هزار و ۳۰۰ زن میانسال، مصرف متوسط ​​شراب را با سطوح کمتر التهاب مرتبط دانست.

مرکبات: پرتقال، گریپ فروت، لیمو و لیموترش سرشار از ویتامین C و همچنین حاوی فیبر، پتاسیم، کلسیم، ویتامین B، مس و مواد شیمیایی گیاهی ضد‌التهابی مانند فلاونوئیدها و کاروتنوئیدها هستند. نشان داده شده که مواد مغذی موجود در مرکبات اثرات محافظتی بر قلب دارند، مانند بهبود کلسترول خون، قند خون و بهبود عملکرد عروق خونی. اگر به‌دنبال افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدانی هستید، پرتقال خونی بخورید. رنگ قرمزنارنجی گوشت آن ناشی از آنتوسیانین‌ها است، همان ترکیباتی که توت‌ها را به یک ماده غذایی ضد‌التهاب تبدیل می‌کند.

انار: دانه‌های ریز انار حاوی مقادیر زیادی ویتامین C و K، پتاسیم، فیبر و مواد شیمیایی گیاهی مانند آنتوسیانین و رسوراترول هستند. بر اساس تحقیقات، این میوه پتانسیلی برای کمک به کنترل فشار خون، کلسترول و قند خون دارد.

چغندر: یک منبع عالی از پتاسیم، فولات و ویتامین C است، یعنی همه مواد مغذی که نقش‌های مختلفی در تنظیم التهاب سیستم ایمنی دارند. اما دو ترکیب دیگر در چغندر از جمله بتائین و نیترات، واقعاً آن را به‌عنوان یک منبع ضد‌التهاب برجسته می‌کند. بتائین یک ترکیب شبهه آنتی‌اکسیدانی کمتر شناخته‌شده است. همچنین به‌نظر می‌رسد نیترات‌های طبیعی (متفاوت از آن‌هایی که به غذاهای فرآوری‌شده اضافه می شوند و خطرات آشکاری برای سلامتی دارند) دارای اثر ضد‌التهابی است که فشار خون را کاهش می‌دهد.

گلابی: بهبود سلامت روده یک استراتژی کلیدی برای پیشگیری و کاهش التهاب است. تحقیقات نشان می‌دهد که بهترین راه برای انجام این کار، مصرف بیشتر غذاهای غنی از پروبیوتیک (مانند ماست، کامبوچیا و سبزیجات تخمیرشده) و مصرف بیشتر پری‌بیوتیک‌ها از طریق محصولات پر فیبر است. پری‌بیوتیک‌ها فیبرهایی هستند که میکروب‌های موجود روده ما را تغذیه می‌کنند و گلابی منبع عالی فیبر پری‌بیوتیک برای کمک به رشد باکتری‌های خوب روده است. گلابی همچنین یکی از میوه‌های پر فیبر است (یک گلابی به‌طورمتوسط ​تقریباً ۶ گرم فیبر دارد).

بهترین شیوه‌ها برای مقابله با اختلال عاطفی فصلی

هر زمستان، با کوتاه‌شدن روزها، تقریباً ۵ درصد از آمریکایی‌ها از چیزی به نام اختلال عاطفی فصلی رنج می‌برند. این وضعیت SAD نیز نامیده می‌شود.

به‌گزارش پاپیولر ساینس؛ اختلال عاطفی فصلی در زیر چتر اختلال افسردگی قرار می‌گیرد، اما به‌جای تمام سال، فقط در زمستان (یا کمتر در تابستان) رخ می‌دهد.

این که دقیقاً چه چیزی باعث SAD می‌شود، به‌خوبی درک نشده است. دانشمندان فرض می‌کنند که مایل شدن نور خورشید باعث تغییرات هورمونی می‌شود که به‌صورت افسردگی فصلی در برخی از افراد با مشخصات ژنتیکی مشخص ظاهر می‌گردد. کاهش سروتونین، یک ماده شیمیایی مغز (انتقال‌دهنده عصبی) که بر خلق‌وخو تأثیر می‌گذارد، ممکن است در بروز SAD نقش داشته باشد. کاهش نور خورشید می‌تواند باعث کاهش سروتونین شود.

علائم و نشانه‌های SAD ممکن است شامل موارد زیر باشد: احساس بی‌حالی، غمگینی یا ناراحتی تقریباً در اکثر اوقات روز، از‌دست‌دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی از آن لذت می بردید، کم انرژی بودن و احساس سستی، مشکل در خوابیدن، افزایش هوس به کربوهیدرات، پرخوری و افزایش وزن، داشتن مشکل در تمرکز، احساس ناامیدی، بی‌ارزشی یا گناه  و حتی داشتن افکار خودکشی.

اگر الگوهای خواب و اشتهای شما تغییر کرده، یا اگر برای راحتی یا آرامش به الکل روی آورده‌اید و به خودکشی فکر می‌کنید، حتما با پزشک در تماس باشید.

هیچ راه شناخته‌شده‌ای برای جلوگیری از ایجاد اختلال عاطفی فصلی وجود ندارد. با این حال برای کاهش علائم، هر روز مدتی را بیرون از خانه بگذرانید، حتی زمانی که هوا ابری است. اگر هوا خیلی سرد است، پرده‌ها را باز کنید و کنار یک پنجره آفتابی بنشینید.

از یک رژیم غذایی متعادل پیروی کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا انرژی بیشتری داشته باشید.

۳۰ دقیقه در روز و پنج‌بار در هفته ورزش کنید.

شما نمی‌توانید نور خورشید را داخل بطری کنید، اما نور درمانی و شبیه‌سازی سپیده‌دم، دو استراتژی موثر برای مقابله با SAD هستند. با شروع پاییز، حتی قبل از احساس SAD، از یک جعبه نور ۱۰ هزار لوکس (لوکس واحد اندازه‌گیری نور است) استفاده کنید.

این دستگاه‌ها که اغلب "لامپ شاد" نامیده می‌شوند، لامپ‌های LED سفید با فیلتر UV هستند. این دستگاه‌ها تابش خورشید را دقیقاً تکرار نمی‌کند، اما نور لامپ باید به‌اندازه‌ای باشد که روحیه شما را بالا ببرد. فرد مبتلا باید هر روز صبح تقریباً ۶۰ سانتی‌متر دورتر از لامپ بنشیند، به‌اندازه‌ای دور باشید که کره چشم‌ داغ نشود، اما به‌اندازه‌ای نزدیک باشید که بدن اشعه‌های مصنوعی را جذب کند. بعد از ۱۰ یا ۱۵ دقیقه تابیدن نور، چراغ را خاموش کنید و روز بعد دوباره شروع کنید. در طی چند روز، این عمل می‌تواند ریتم شبانه‌روزی بدن را تنظیم و ناراحتی SAD را کاهش دهد.

افرادی که بهبود نمی‌یابند، می‌توانند ۳۰ یا ۴۵ دقیقه نور با طیف وسیع در روز دریافت کنند. اما مهم است که زیاده‌روی نکنید. لامپ‌های شاد شبیه نوری هستند که از صفحه گوشی یا لپ‌تاپ ساطع می‌شود. استفاده بیش‌ازحد از آنها می‌تواند شما را در شب بیدار نگه ‌دارد و ریتم شبانه‌روزی بدن را دچار اختلال کند.

دلایل رایج نازک شدن موها و نحوه رفع آن‌ها

هر چیزی از استعداد ژنتیکی گرفته تا عوامل خارجی مانند استرس، عدم تعادل هورمونی و کمبود برخی ویتامین‌ها می‌تواند باعث ریزش مو شود.

به‌گزارش نشریه بریتانیایی Mirror؛ ویتامین‌ها برای حفظ سلامت کلی بدن کلیدی هستند و سلامت مو نیز از این قاعده مستثنی نیست.

در این میان، ویتامین D به‌ویژه برای چرخه رشد موی سالم مهم است زیرا هر فولیکول مو حاوی گیرنده ویتامین D است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

کمبود ویتامین D یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مو در مردان و زنان است، به‌خصوص در فصل زمستان که کمتر در معرض آفتاب قرار می‌گیریم.

اعتقاد بر این است که دریافت فقط ۳۰ دقیقه نور خورشید در ظهر یا ۱۰ میکروگرم ویتامین D به حفظ سلامت موهای‌مان کمک می‌‌کند. ویتامین D در پوست توسط کراتینوسیت‌ها متابولیزه می‌شود. کراتینوسیت‌ها سلول‌های پوستی هستند که کراتین را پردازش می‌کنند؛ پروتئینی در مو، ناخن و پوست. وقتی بدن ویتامین D کافی ندارد، کراتینوسیت‌های موجود در فولیکول‌های مو در تنظیم رشد و ریزش مو با مشکل مواجه می‌شوند.

به‌گفته متخصصان، خوردن غذاهایی مانند ماهی چرب، گوشت قرمز، تخم‌مرغ (به‌ویژه زرده) می‌تواند به افزایش دریافت ویتامین D کمک کند. البته در فصل زمستان، با مایل شدن نور خورشید، بسیاری از افراد نیاز به دریافت مکمل‌های روزانه، هفتگی یا ماهانه این ویتامین دارند.

ریزش مو همچنین می‌تواند به‌دلیل کمبود ویتامین B12 باشد که معمولاً در محصولات حیوانی یافت می‌شود. ویتامین B12 در ساخت گلبول‌های قرمز خون که اکسیژن را به فولیکول‌های مو حمل می‌کنند، ضروری است. هنگامی‌که سطح ویتامین B12 پایین باشد، فولیکول‌های مو ممکن است نتوانند باعث رشد موهای جدید شوند و در نتیجه ریزش مو اتفاق می‌افتد. کمبود ویتامین B12 همچنین می‌تواند باعث علائم کم‌خونی شود که با کاهش سطح آهن، نازک شدن مو و ریزش مو همراه است. کمبود این ویتامین اغلب توسط پزشکان عمومی نادیده گرفته می‌شود اما اغلب زمانی رخ می‌دهد که سطح آن به زیر ۳۰۰ نانوگرم در لیتر می‌رسد.

رژیم غذایی متشکل از گوشت بدون چربی، تخم‌مرغ، ماهی چرب، پنیر کم‌چرب، کینوا، آجیل و توفو می‌تواند به رفع کمبود این ویتامین کمک کند. البته اگر گیاه‌خوار یا وگان هستید، بهتر است به‌دنبال غذاهای غنی‌شده با ویتامین B12 باشید و یا طبق تجویز پزشک، مکمل مصرف کنید.