مبارزه براى حفظ محيط زيست، مبارزه اى عليه جنگ

كنگوبكن دومين منطقه جنگل هاى استوايى دنياست كه مساحتى تقريبا به وسعت اروپاى غربى دارد و تنوع بينظيرى از حيوانات و گياهان را در خود جاى داده است، يعنى حدود چهارصد نوع از جانوران پستاندار، هزار نوع پرنده و ده هزار نوع گياه كه تنها در اينجا، در قلب آفريقا يافت ميشوند.

اما مكان ادامه حيات همه آنها، فيلهاى وحشى، گوريل ويا انواع درختان كمياب وگياهان شفابخش درخطر است. هرسال بيش از هشتصد كيلومتر مربع از اين جنگلها قطع ميگردند. برنده جايزه صلح نوبل خانم وانگارى ماثاهى اكنون سالهاست كه درباره نابودى اين سيستم ناياب حفظ محيط زيست هشدار ميدهد:

”من ميخواهم آفريقايى ها را از خواب غفلت بيدار كنم بلكه آنها براى حفظ محيط زيست به مبارزه برخيزند وگرنه تمام منطقه به كوير تبديل ميشود.”

هشدار او كه تابحال تحت عنوان ”جنبش كمربند سبز” ۳۰ ميليون درخت در آفريقا كاشته حالا بر پرچم شش كشور آفريقايى كنگو بكن هم ثبت شده وچندسالى است كه پروژه هاى فرامليتى آغاز گشته. مثلا رنجر هاى كامرون و جمهورى دمكراتيك كنگو مشتركا در منطقه گشت ميزنند تا از جان حيوانات و گياهان موجود در آنجا حفاظت كنند.

اما تلاش براى حفظ اين جنگلها كار ساده اى نيست. رشد جمعيت، فقر و جنگ تا كنون همه كوششها را نقش برآب كرده اند. درختان بايد ازشر طرحهايى نجات پيدا كنند كه پاسخگوى زمين براى ساختمان سازى هستند يا كسانى كه براى گذران زندگى آنها را قطع ميكنند و ميفروشند ويا ارتش و شورشيانى كه دست اندكار قاچاق چوب ميباشند تا مخارج جنگ را تامين نمايند. از همين رو به عقيده كلاوز توپفر رئيس سازما حفظ محيط زيست سازمان ملل متحد مبارزه براى حفظ محيط زيست در عين حال يك مبارزه عليه جنگ نيز هست. او به حقيقتى تلخ اشاره ميكند كه عوامل پشت پرده جنگ را عيان ميسازد:

”ما ميدانيم به آتش جنگهاى داخلى كه ما متاسفانه در آفريقا هم چنان شاهدش هستيم نيروهايى خارج از آن دامن ميزنند كه چشم طمعشان به منابع طبيعى اين نقطه از جهان دوخته شده. از جمله چوب اين جنگلهاى بى نظير كه بايد به جرات به آنهاعنوان گنجهاى كره خاكى داد.”