مشاور وزیر بهداشت: عباس کیارستمی در شرایط سختی است
۱۳۹۵ فروردین ۱۴, شنبه
عباس کیارستمی از چندی قبل در بیمارستانی در تهران بستری شده است. با اینکه گفته شده بود او از بیمارستان مرخص شده اما دکتر عباس زارع‌نژاد، رییس مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت بهداشت روز شنبه ۱۴ فروردین (دوم آوریل) از ادامه پیگیری روند درمان کیارستمی خبر داد.
زارع‌نژاد در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با بیان اینکه عباس کیارستمی به سرطان دستگاه گوارش مبتلا است، گفت: «به دستور وزیر بهداشت، تیمی از اساتید مجرب به سرپرستی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی ایران، مسوول رسیدگی به درمان او شدند.»
• به کانال دویچه وله در تلگرام بپیوندید
به گفته این مقام مسئول، وزیر بهداشت به دیدار عباس کیارستمی رفته از نزدیک در جریان روند درمانی او قرار گرفته است. به گفته زارع‌نژاد امکان انتقال کیارستمی از این مرکز درمانی به مرکزی دیگر وجود ندارد.
او با اشاره به اینکه این کارگردان سرشناس از لحاظ جسمی در "شرایط سختی" است، اضافه کرد: «امیدواریم دستگاه‌های مسوول در مورد شخصیت‌های هنری احساس مسوولیت بیشتری داشته باشند.»
خالق "طعم گیلاس"
کیارستمی در سال ۱۳۱۹ در تهران به دنیا آمد. به فراگیری نقاشی و طراحی گرافیک در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پرداخت و در حین تحصیل برای تأمین هزینه‌های زندگی به عنوان پلیس راهنمایی و رانندگی مشغول به کار شد.
او پیش از آنکه کار فیلم‌سازی را آغاز کند به عنوان نقاش تبلیغاتی در "آتلیه هفت" و چند مؤسسه دیگر به کار طراحی جلد کتاب، پوستر و آگهی‌های بازرگانی پرداخت.
عباس کیارستمی علاوه بر ساخت فیلم کوتاه "نان و کوچه" در سال ۱۳۵۱ فیلم "زنگ تفریح" را نیز ساخت اما فیلم "مسافر" در سال ۱۳۵۳ نام او را بر سر زبان‌ها انداخت. این فیلم جایزه ویژه داوران و تلویزیون ملی ایران در نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان تهران را به خود اختصاص داد.
کیارستمی در سینمای پس از انقلاب ایران پایه‌گذار سبکی جدیدی شد. فیلم‌های او نه تنها در ایران علاقه‌مندان خود را یافت، بلکه خیلی زود شهرت کیارستمی جهانی شد و در سال ۱۹۹۷ جایزه نخل طلایی جشنواره کن به فیلم معروف او با نام "طعم گیلاس" رسید.
او در بسیاری از جشنواره‌های فیلم در هیئت ژوری حضور داشته است. او در کارنامه خود تجربه داوری در جشنواره فیلم کن در سال‌های ۱۹۹۳ و ۲۰۰۲ را دارد. از دیگر سو سرپرستی داوران در بخش دوربین طلایی جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۵ یکی دیگر از کارهای برجسته او محسوب می‌شود.