همایش "گروه هشت" در ژاپن
۱۳۸۷ تیر ۱۳, پنجشنبه
مکان همایش "گروه هشت" یک هتل لوکس در جزیره ی هوکایدو، در شمال ژاپن است. طبیعت زیبا و رویایی اطراف هتل در تضاد است با موضوع‌های مطروحه در همایش: گران‌شدن خواربار و ارزاق عمومی، گرانی نفت، مشکلات آفریقا، بحران در خاورمیانه و ایران.
چندین رئیس جمهور و نخست وزیر کشورهای آفریقایی نیز در بعضی جلسات شرکت خواهند کرد: الجزایر، اتیوپی، غنا، نیجریه، سنگال، تانزانیا و نمایندگان اتحادیه آفریقا.
از هند، چین، برزیل، مکزیک نیز نمایندگانی به این همایش اعزام خواهند شد. روز سوم همایش باز هم شمار شرکت کنندگان افزایش می‌یابد و سران کشورهای آفریقای جنوبی، استرالیا و اندونزی نیز به این جمع می پیوندند.
برند فافنباخ، نماینده آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان برای تنظیم برنامه‌های گروه هشت، در مورد این برنامه‌ها می‌گوید:
«ما به عنوان نمایندگان آلمان از برنامه‌های تعیین‌شده در این همایش خیلی خوشحالیم، زیرا این همایش به همان موضوع‌هایی می پردازد که یک سال پیش در آلمان آغاز شدند. در ژاپن هم موضوع‌هایی چون تغییرت آب و هوایی و همکاری با کشورهای نیمه پیشرفته جایگاه ویژه‌ای دارند.»
یک سال پیش در آلمان سران کشورهای شرکت کننده اعلام کردند که بررسی خواهند کرد، آیا امکان‌پذیر است که سطح دی‌اکسید کربن تا سال ۲۰۵۰ به نصف مقدار موجود کاهش یابد؟ اکنون آنها تا آنجا پیشرفت کرده‌اند که بجز ژاپن بیشتر کشورها موافقند که تاریخ تعیین شده را تثبیت کنند و برنامه‌های مشخصی برای انجام آن پیشنهاد نمایند.
آمریکا پیشنهاد کرده است که در کنار این همایش، کنفرانسی نیز از سران بزرگترین کشورهای بزرگ صنعتی جهان برپا شود و این پیشنهاد مورد قبول واقع شده است.
افزایش قیمت نفت و کالاهای خوراکی
کارشناسان تردید دارند که این همایش بتواند جلوی بالارفتن بی رویه قیمت نفت را بگیرد. چهار سال است که این همایش همه ساله به این موضوع می پردازد و نمایندگان کشورها راهکارهایی برای کاهش قیمت نفت ارائه می‌دهند، اما نه تنها قیمت نفت پائین نیامده، بلکه افزایش یافته است.
گروه هشت با معضل بالارفتن سرسام‌آور قیمت خواربار و ارزاق عمومی نیز مواجه است. قیمت‌هایی که هنوز برای مردم کشورهای صنعتی قابل تحمل است، اما مردم کشورهای فقیرتر جهان را به شدت تهدید می‌کنند.
از دلایل مهم این معضل، یکی سوبسید بی رویه‌ای است که کشورهای صنعتی در اختیار کشاورزان خود قرار می‌دهند و یکی دیگر، کمبود کمک‌های عمرانی به کشورهای در حال توسعه است.