هیلاری کلینتون در تدارک سفر به آسیا

دیدار وزیر خارجه‌ی آمریکا از ۴ کشور بزرگ آسیا بسیار بااهمیت تلقی می‌شود. ناظران انتظار دارند که این سفر علائم و نشانه‌های کافی از رویکردهای جدید آمریکا در آسیا به دست دهد. این سفر همچنین می‌تواند اولین آزمایش برای مشی سیاسی جدیدی باشد که قرار است مبنای رویکرد دولت باراک اوباما نسبت به سایر نقاط جهان باشد. "قدرت نرم" استراتژی نوین آمریکاست که بر خلاف سیاست‌های دوره‌ی جرج دبلیو بوش، بیشتر بر دیپلماسی و دیالوگ با سایر کشورها استوار است.

کلینتون در جریان سفر آسیایی خود، دو روز در اندونزی اقامت خواهد کرد تا به این ترتیب بر توجه ویژه آمریکا به این کشور تأکید کند. اندونزی با ۱۹۰ میلیون جمعیت، بزرگترین کشور مسلمان جهان به شمار می‌رود.

تغییر معنادار

ایستگاه‌های دیگر سفر آسیایی کلینتون، چین، ژاپن و کره‌ی جنوبی خواهند بود. مقصد اولین سفرهای مقام‌های دولت‌های آمریکا معمولاً اروپا یا خاورمیانه بوده‌اند. از همین رو نخستین سفر وزیر خارجه‌ی دولت باراک اوباما به ۴ کشور آسیایی نشان‌دهنده‌ی اهمیتی است که این بخش از آسیا در معادلات دیپلماتیک، سیاسی و اقتصادی این دولت بازی می‌کند.

سفر کلینتون به آسیا، با توجه به نگرانی‌های ایالات متحده از برنامه اتمی کره‌ی شمالی نیز، اهمیت خاصی دارد. شعارها و لفاظی‌های رهبران پیونگ‌یانگ در هفته‌های اخیر به شدت ادامه یافته است. تهدید نظامی کره‌ی جنوبی نیز بخشی از این رویکرد رهبران کره‌ی شمالی است. کلینتون در سفر خود به آسیا احتمالاً این نکته را روشن خواهد کرد که واشنگتن سرکشی‌ اتمی کره‌ی شمالی را تحمل نخواهد کرد.

هماهنگی بیشتر در برابر کره‌ی شمالی

در ماه‌های اخیر رهبران چین نیز نسبت به سیاست‌های پیونگ‌یانگ موضعی انتقادی گرفته‌اند و شاید نهایتاً فشارها بر این کشور به جایی برسد که ناچار به سازش و توافق در باره‌ی برچیدن برنامه‌ی هسته‌ای‌اش شود. سفر هیلاری کلینتون به چین احتمالاً ایجاد هماهنگی بیشتر و دستیابی به سیاستی واحد در برابر کره‌ی شمالی را نیز در دستور دارد. چنین هدفی طبعاً بخشی از مذاکرات کلینتون در توکیو و سئول را هم به خود اختصاص خواهد داد و تلاش خواهد شد که مذاکرات شش جانبه که تا کنون به حصول توافق‌هایی با کره‌ی شمالی رسیده، دوباره احیا شود. در این مذاکرات، آمریکا، ژاپن، چین، روسیه، کره‌ی جنوبی و کره‌ی شمالی شرکت دارند. کره‌ی شمالی اما به توافقی که در فوریه‌ی سال ۲۰۰۷ در این مذاکرات به دست آمده پایبند نمانده است. این توافق ناظر بر توقف برنامه‌ی هسته‌ای کره‌ی شمالی در ازای دریافت کمک‌های مالی و سوخت بوده است.

در همین حال، بحران اقتصادی کنونی نیز طبعاً موضوع عمده‌ای را در دیدار کلینتون از پکن تشکیل خواهد داد. نه چین و نه آمریکا سودی در ادامه‌ی بحران کنونی ندارند. با توجه به ارتباط تنگاتنگ اقتصادی میان دو کشور، گفت‌وگوهای کلینتون قسماً بر راه‌ها و تلاش‌های مشترک جهت برون‌رفت از بحران یادشده نیز متمرکز خواهد بود.