چشم‌انداز انرژیهای تجدیدپذیر در اروپا و آفریقا
۱۳۹۱ تیر ۲۷, سه‌شنبه
"انجمن برق- قدرت شهروندان" نام کنفرانسی بود که برای دومین بار در شهر بن آلمان برگزار شد. کارشناسان علمی، متخصصان صنایع و سیاستمداران شرکت کننده در این کنفرانس تاکید داشتند که انرژیهای تجدیدپذیر می‌توانند ۱۰۰ درصد نیاز جهانی به انرژی را تأمین کنند. اختلاف نظر تنها بر سر زمان مورد نیاز برای رسیدن به این هدف بود.
اتحادیه اروپا در نظر دارد سهم انرژیهای تجدیدپذیر در تولید برق را تا سال ۲۰۲۰ میلادی، یعنی هشت سال دیگر تا ۲۰ درصد افزایش دهد. مصر هدف مشابهی دارد. این کشور در نظر دارد تا سال ۲۰۲۰ ده گیگاوات برق از منابع تجدیدپذیر تولید کند.
برای رسیدن به این هدف‌ها باید شبکه مورد نیاز انتقال برق در دسترس باشد. کمبود شبکه اما بزرگترین مشکل بسیاری از کشورهای کمتر توسعه یافته از جمله در آفریقاست.
لئوپولد فای، کارشناسی که با یک شرکت فرانسوی انرژی بادی همکاری می‌کند تصریح می‌کند: «۷۵ درصد جمعیت آفریقا به الکتریسیته دسترسی ندارد. باید چاره‌ای برای این مشکل اندیشید.»
هدف: تأمین انرژی مرکزی
برخی از کارشناسان بر این باورند که کمبود شبکه می‌تواند فرصتی برای رشد پایدار انرژیهای تجدیدپذیر باشد. فای در این مورد توضیح می‌دهد: «مردم نمی‌توانند صبر کنند تا اقتصاد شکوفا شود.» او معتقد است که ساخت نیروگاه‌های بادی محلی جایگزین مناسبی است.
دکتر ابراهیم توگولا از کشور مالی نیز این نظر را دارد. دکتر توگولا بنیادی تأسیس کرده که از گسترش انرژیهای تجدیدپذیر در غرب آفریقا با همکاری مستقیم شوراهای محلی حمایت می‌کند. او معتقد است که حمایت از اقتصاد محلی، تقویت اقتصاد ملی است.
توگولا تصریح می‌کند: «دولتی که بتواند روی اقتصاد محلی حساب کند، قدرت سیاسی بیشتری پیدا می‌کند و در سطح بین‌المللی به کمک کمتری نیاز دارند.»
جهش به سمت جلو
دکتر ابراهیم توگولا خود را یک "آفریقایی خوش‌بین" می‌نامد. او بر این باور است که سرمایه‌گذاری گسترده آلمان بر روی انرژیهای تجدیدپذیر نشان دهنده قابل اطمینان بودن انرژی‌‌ها است که بستر مناسبی برای رشد اقتصادی فراهم می‌کند.
توگولا تأکید می‌کند که در آفریقا بسیاری خواستار جهشی به سمت جلو هستند و سرمایه‌گذاری مستقیم بر روی انرژی باد و خورشید را دنبال می‌کنند.
اشتفان گزنگر، مدیر اتحادیه جهانی انرژیهای بادی که با همکاری بنیاد آلمان فدرال برای انرژی بادی برگزارکننده کنفرانس شهر بن است معتقد است که آفریقا پتانسیل بالایی برای بازار انرژیهای تجدیدپذیر می‌بیند. او اطمینان دارد: «تکنولوژی توربین‌های کوچک بادی برای بسیاری از کشورهای آفریقایی می‌تواند جالب باشد.»
جمهوری موریس نمونه‌ای موفق
نکته مهم تهیه مدلی برای تأمین منابع مالی تأسیس نیروگاه‌های بادی است. نمونه قابل ذکر سرمایه‌گذاری موفق در انرژیهای بادی مجموعه جزایر جمهوری موریس در شرق قاره آفریقاست.
رهبران موریس در نظر دارند تا سال ۲۰۳۵ میلادی بخش اعظم نیاز کشور خود به برق را از انرژیهای تجدیدپذیر تأمین کنند.
اشتفان گزنگر تأکید می‌کند که مردم و سیاستمدارن موریس به اهمیت انرژی باد پی بردند. او می‌افزاید: «من گمان می‌کنم که موریس به زودی به مدل ۱۰۰ درصدی، یعنی تولید ۱۰۰درصد برق مورد نیاز خود از انرژیهای تجدیدپذیر خواهد رسید.»
هرچند تا رسیدن به این هدف مسیر دارزی پیش روست، اما اراده و خواست مردم و سیاستمداران موریس نشان می‌دهد که رسیدن به این هدف در قاره آفریقا نیز ممکن است.