1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

کریستوف دام، مربی سرشناس آلمانی درگذشت

۱۴۰۳ شهریور ۴, یکشنبه

کریستوف دام، مربی صاحب‌نام فوتبال آلمان، پس از مبارزه طولانی با بیماری سرطان درگذشت. او یک بار قهرمان فوتبال بوندس‌لیگای آلمان شد و همچنین در آستانه سرمربی‌گری تیم‌های ملی فوتبال آلمان و ایران نیز بود.

https://p.dw.com/p/4jtSm
کریستوف دام
کریستوف دام، یکی از سرشناس‌ترین مربیان فوتبال آلمان، در سن ۷۰ سالگی درگذشتعکس: IMAGO/pmk

کریستوف دام، یکی از سرشناس‌ترین مربیان فوتبال آلمان طی چهار دهه اخیر، شامگاه شنبه ۲۴ اوت (۳ شهریور) در سن ۷۰ سالگی درگذشت. او در طول دو سال اخیر درگیر بیماری سرطان ریه بود و سرانجام پس از مبارزه طولانی، تسلیم این بیماری شد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

کریستوف دام پس از تشخیص و اعلام بیماری‌اش در پائیز سال ۲۰۲۲، خود را اندک‌زمانی از صحنه عمومی کنار کشاند و به معالجه و درمان سرطان پرداخت. اما او سپس دوباره به محافل عمومی بازگشت و در مصاحبه‌های رسانه‌ای به ویژه در مورد برنامه و انگیزه قوی خود برای غلبه بر این بیماری، صحبت می‌کرد.

این مربی مشهور در این زمینه به طور مکرر تاکید می‌کرد که "سرطان، بدن اشتباهی را برای خود انتخاب کرده است" و سعی می‌کرد با ابراز روحیه جنگندگی خود، اشخاص دیگری را که به این بیماری مبتلا شده‌اند برای مبارزه با آن، تشویق کند.

برند نوین‌دورف، رئیس فدراسیون فوتبال آلمان می‌گوید: «کریستوف دام نقش تأثیر‌گذاری بر فوتبال آلمان داشته است. او پیشگام بازی مدرن بود و در داخل و خارج از کشور نیز از احترام زیادی برخوردار بود.»

اولی هونس، رئیس افتخاری باشگاه بایرن‌مونیخ نیز گفت: «کریستوف دام شجاعانه با بیماری خود مبارزه کرد. او با رویکرد شفاف خود به این موضوع، افراد مبتلا به سرطان را نیز به مبارزه با این بیماری، تشویق کرد.»

موفقیت‌های کریستوف دام در مقام سرمربی‌

دوران سرمربی‌گری کریستوف دام در عرصه فوتبال بوندس‌لیگای آلمان در اواسط دهه ۱۹۸۰ میلادی در باشگاه اف.ث. کلن آغاز شد.

بیشتر بخوانید: فرانتس بکن‌باوئر؛ درگذشت "قیصری" که جاودانه خواهد ماند

او که در آن زمان هنوز یک مربی نسبتا ناشناخته‌ بود، توانست تیم بایرن مونیخ را که در نیمه دوم دهه ۱۹۸۰ در بوندس‌لیگا یکه‌تازی می‌کرد، به چالش بکشاند و در سال ۱۹۸۹ با تیم اف.ث. کلن، نایب‌قهرمان فوتبال آلمان شود.

کریستوف دام سپس موفق شد در سال ۱۹۹۲ با تیم فا.اف.ب. اشتوتگارت قهرمان بوندس‌لیگا و بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ نیز با تیم بایر لورکوزن سه بار نایب قهرمان فوتبال آلمان شود.

در دوران سرمربی‌گری دام در لورکوزن مهدی پاشازاده، داریوش یزدانی و علی موسوی، ملی‌پوشان وقت فوتبال ایران، مدت کوتاهی در کادر بازیکنان این تیم بودند.

اعتراف به مصرف کوکائین

کریستوف دام در سال ۲۰۰۰ وارد یک بحران جدی در زندگی حرفه‌ای و شخصی خود شد.

او در این مقطع زمانی در حالی که در یک‌قدمی سرمربی‌گری تیم ملی فوتبال آلمان بود، در پی اعتراف به مصرف کوکائین از بایرلورکوزن اخراج شد و بخت حضور بر روی نیمکت تیم ملی آلمان را نیز از دست داد.

بیشتر بخوانید: شوک به فوتبال آلمان؛ اندریاس برمه درگذشت

این مربی پس از وقفه یک‌ساله دوباره به صحنه فوتبال بازگشت و تا سال ۲۰۱۶ در عرصه مربی‌گری فعال بود. دام در سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ سرمربی‌گری تیم‌های بشیکتاش استانبول، فنرباغچه استانبول، آستریا وین، اف. ث. کلن، آینتراخت فرانکفورت، اف.ث. بروژ، بورا اسپور و نیز تیم ملی رومانی را بر عهده داشت.

کریستوف دام در زمان سرمربی‌گری در بایرلورکوزن
سرمربی‌گری کریستوف دام در بایرلورکوزنعکس: Achim Scheidemann/dpa/picture-alliance

او درباره فراز و نشیب‌های فراوان در زندگی خود به طور مداوم اشاره کرده بود: «من در زندگی‌ام مرتکب اشتباهاتی شدم. آدم می‌تواند زمین بخورد. مهم نیست یک فرد چند بار زمین بخورد. فقط باید دوباره بلند شود.»

تماس دام با فوتبال ایران

کریستوف دام در بین فوتبال‌دوستان ایران نیز چهره شناخته شده‌ای بود. او بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ با تیم فوتبال استقلال تهران در تماس بود و در جلسات مشترکی با کادر فنی این تیم شرکت کرد.

در آن زمان آبی‌پوشان پایتخت ایران دو بار توسط بایر لورکوزن به آلمان دعوت شدند و اردوهای تدارکاتی در لورکوزن و کلن برگزار کردند.

امیر قلعه‌نویی، سرمربی فعلی تیم ملی فوتبال ایران نیز که در آن زمان دستیار و کمک‌مربی ناصر حجازی در استقلال بود، در بهار سال ۲۰۰۰ یک دوره چندین هفته‌ای کار‌آموزی را زیر نظر کریستوف دام در تمرینات بایر لورکوزن گذراند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

کریستوف دام در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۸ در دو مورد پیشنهاد سرمربی‌گری تیم ملی فوتبال ایران را دریافت کرد. اما وضعیت قراردادی او با کارفرمای وقت و نیز شرایط زندگی شخصی، مانع حضور او بر روی نیمکت تیم ملی ایران شد.