کودکان سیستان و بلوچستان قربانیان کم‌آبی و تمساح
۱۴۰۰ خرداد ۹, یکشنبه
روزنامه "انتخاب" به سراغ قربانیان تمساح در سیستان و بلوچستان رفته و در گزارشی مفصل سرنوشت قربانیان خردسال بلوچ را شرح داده است؛ کودکانی که بحران آب آنها را به زیستگاه گاندوها (تمساح‌های پوزه‌کوتاه بومی) نزدیک‌تر کرده است.
حوا فقط ۱۰ سال داشت و به دلیل معضل آب در روستای مولا آباد کشتاری از شهرستان سرباز، برای همیشه دست راست‌اش ناقص شده است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
خود حوا داستان از دست دادن دست راستش را این‌گونه روایت می‌کند: «رفته بودم دم رودخونه لباس بشورم که تمساح دستمو گرفت تا بکشه توی آب، خواهرم منو با موهام از آب بیرون کشید، اما تمساح همین طوری از آب بیرون اومد و دنبال ما می‌کرد، از دستم کلی خون می‌ریخت، ولی از ترس تا دم خونه با خواهرم دویدیم.»
مادر حوا از کمبود آب منطقه با گلایه یاد می‌کند و می‌گوید: «اینجا پر تمساح هست، ولی چون آب نداریم مجبوریم لباسامونو توی این رودخونه بشوریم، ماهی یک بار تانکر آب می‌آد و آب می‌رسونه و اونم بیشتر وقتا خرابه، چاره‌ای نداریم، ولی دیگه اجازه نمی‌دهم حوا برای شستن چیزی نزدیک آب برود.»
معلم: گاندو شاگردم را آنقدر زیر آب نگه داشت تا خفه شود
نصیر بلوچ‌زاده، معلم بلوچ از شاگرد ۹ ساله خود علیرضا از روستای "آزاتی" تعریف می‌کند که تمساح در زیر آب خفه‌اش کرده است. این معلم می‌گوید: «علیرضا اگه زنده بود، الان باید سر کلاس درس راهنمایی می‌نشست، وقتی گاندو خفه‌اش کرد، کلاس سوم دبستان بود.»
معلم روستا می‌گوید حالا بعد از گذشت چند سال و قربانی شدن چندین کودک در این سال‌ها به دلیل نبود آب کافی در منطقه، همچنان مشکلات تامین آب بر سر جای خود باقی است و اهالی فقط هفته‌ای یک بار از آب لوله‌کشی استفاده می‌کنند و برای مابقی استفاده‌ی خود باید از رود آب بیاورند.
وحید پورمردان، مدیرکل محیط زیست سیستان و بلوچستان می‌گوید، تا کنون هیچ اقدام جدی در زمینه‌ی رفع بحران آب جنوب شرق کشور صورت نگرفته و ۱۰۰ درصد حوادث مربوط به آسیب جانی و جسمی گاندو که در چند سال گذشته رخ داده در رابطه با کودکان بوده است.
این مقام محلی توضیح می‌دهد، بزرگ‌سالان خطر تمساح را درک می‌کنند و به گاندوها نزدیک نمی‌شوند اما کودکان به واسطه بازیگوشی‌هایی که دارند و از طرف دیگر نبود سرگرمی مخصوص آنها در منطقه، برای بازی به این برکه‌ها می‌روند، در این شرایط گاندو احساس خطر می‌کند و برای حفاظت از زیستگاه خودش حمله می‌کند.
پورمردان بخشی از خطر گاندوها را ناشی از مشکل تأمین آب منطقه می‌داند و می‌گوید: «روستاهای منطقه وسیع است و ۶۰۰ هزار هکتار زیستگاه تمساح پوزه‌کوتاه است، لوله‌کشی‌ها در منطقه انجام شده، اما وقتی در تابستان پیک مصرف آبی است انتظار است تا برنامه‌ریزی درستی صورت بگیرد.»
او ادامه می‌دهد: «چون وقتی آب یک منطقه یا روستا قطع میشود بی‌آبی باعث ایجاد مشکلاتی مثل عدم رعایت بهداشت میشود، اما در موارد دیگر وقتی آب روستا قطع میشود جان افراد به خطر می‌افتد. بنابراین آب و فاضلاب باید برای این موضوع یک هدف‌گذاری داشته باشد.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
مدیر کل محیط زیست سیستان و بلوچستان اظهار امیدواری کرده است که از سال آینده آبرسانی روستاها شروع شود و همچنین مسئولان برای بازی و سرگرمی کودکان کاری انجام دهند.
سه هزار و ۲۴ روستای سیستان و بلوچستان از هرگونه سامانه آبرسانی محرومند و نیازمندی‌های خود را به کمک تانکر تامین می‌کنند.