گزارش نرگس محمدی از دیدار مادران زندانی با فرزندانشان
۱۳۹۵ بهمن ۱۸, دوشنبه
نرگس محمدی از زندان نوشته است: «بعضی روزهای هفته برای زنان زندانی اوین روزهای خاص است، از ۳۱ زندانی، هشت نفر یعنی مریم اکبری‌منفرد، لیلا جماعت، نیگارا افشارزاده، نرگس محمدی، زهرا ذهتابچی، فاطمه مثنا، آزیتا رفیع‌زاده و نازنین زاغری، کودکان خردسال دارند.»
مقررات زندان به این مادران در این روز یک ساعت وقت ملاقات با فرزندانشان را می‌دهد. نرگس محمدی از "دیدارهای کوتاه و حسرت و محرومیت‌های سنگین" بر روح و جان این کودکان، از حس مشترک این مادران پس از پایان ملاقات نوشته است.
یکی از این مادران نازنین زاغری است که برای دیدن مادر بیمار خود به ایران رفت و حالا محکوم به ۵ سال حبس است. فرزند خردسال نازنین زاغری را از مادرش جدا کرده‌اند. او در نامه‌ای از زندان به فرزند که هنگام بازداشت او تنها ۲۲ ماه داشت نوشت: «باور کن نمی‌دانستم در کشوری که مادرت در آن به دنیا آمده و بزرگ شده، چنین سرنوشت هولناک و دردناکی را برایت رقم زده است، که اگر می‌دانستم، لحظه‌ای در بستن چمدان سفر دو هفته‌ای‌مان به تهران در اسفند ۹۴، تعجیل نمی‌کردم.» او فروردین ماه امسال، هنگام بازگشت از سفر دوهفته‌ای خود به ایران در فرودگاه تهران بازداشت شد.
این شهروند ایرانی بریتانیایی پیش از دستگیری مدیر برخی پروژه‌های بنیاد خیریه تامسون – رویترز (وابسته به خبرگزاری رویترز) بود و در چارچوب فعالیت‌های بشردوستانه این موسسه پس از زلزله بم مدتی در آنجا فعالیت کرده است.
یکی دیگر از زنانی که نرگس محمدی نامش را آورده زهرا ذهتابچی است. او با ۴۹سال سن به ۱۲ سال زندان محکوم شده است. نرگس محمدی نوشته: «زهرا زنی بسیار آرام و صبور است. صبرش باورنکردنی است. مینای کوچکش چهارشنبه‌ها به دیدار مادر می‌آید. از مدرسه به سرعت خودش را به زندان می‌رساند تا به ملاقات مادر بیاید.»
فاطمه مثنی، مادری ۴۸ ساله به تحمل ۱۵ سال زندان محکوم شده‌است. نرگس وضع فاطمه و رابطه با دو کودکش را این گونه به تصویر کشیده است: «فاطمه خیلی تنهاست. همسرش حسن آقا در زندان رجایی‌شهر است و مریم و ایمان یک هفته برای دیدار پدر به رجایی‌شهر و یک هفته برای ملاقات مادر به اوین می‌آیند. »
زندانی دیگر مریم اکبری‌منفرد، ۴۰ساله و محکوم به تحمل ۱۵سال حبس است. مادری که به گفته نرگس محمدی دخترش سارا را از سن سه و نیم سالگی ترک کرده و به زندان آمده و تجربه زیادی از رابطه مادر و دختری با او ندارد. «اما همین ملاقات‌های کوتاه، فرصتی است برای گپ‌وگفت مادر و دختر کوچک. دختری که حس مادری را نه از مریم بلکه از دو خواهر بزرگترش گرفته و مریم برای او نامی مادرانه است تا حسی مادرانه.»
در ادامه گزارش درباره آزیتا رفیع‌زاده، ۳۴ساله و محکوم به تحمل ۴سال حبس نوشته است: «آزیتا به محض ورود به بند، شروع به تعریف کردن ازکارهای بشیر می‌کند. بشیر، شش ساله است و رفتار و گفتار کودکانه‌اش برای همه شیرین است. بشیر برای دیدار پدر زندانی‌اش به رجایی‌شهر و برای دیدار مادر دربندش به اوین می‌آید. جان کوچکش توان طی کردن راه‌های طولانی، دیدارهای کوتاه و حسرت و محرومیت‌های سنگین را ندارد، اما ملاقاتش برای آزیتا امیدآفرین است.»
وضع نیگارا افشارزاده، ۳۹ساله، تبعه ترکمنستان و محکوم به ۵سال حبس غم‌انگیزتر از بقیه است: «او یک سال و نیم در سلول‌های انفرادی ۲۰۹ در حبس بوده و حدود شش ماه است که به بند زنان اوین منتقل شده است. پسرش الدار، هشت ساله و دخترش میرانا، ده ساله هستند. نیگارا دو سال است که فرزندانش را ندیده و بیتاب دیدارشان است. ۲۷ دی ماه، تولد الدار در بند زنان جشن گرفته شد.»
لیلا جماعت مادر جوان دیگری است که فرزندانش دیر به دیر به دیدن او می‌آیند. نرگس محمدی نوشته است: «شرایط رفت و آمد آنها دشوار است. لیلا با کارهای آراد هشت ساله و آرمیتای شش ساله‌اش خانمهای بند را نصف روز سرگرم می‌کند. اما این اتفاق دیر به دیر می‌افتد.» خانم لیلا جماعت ۳۶ سال دارد و به دو سال زندان محکوم شده است.
و بالاخره نرگس محمدی از خودش نوشته است. زنی ۴۴ساله با محکومیت در دو پرونده یکی۶ سال و دومی ۱۶سال و فرزندان دوقلویش: «دوقلوهای نرگس، کیانا وعلی در پاریس و کنار پدرشان هستند. روز چهارشنبه برای او روز خوبی است به جهت شادی دیدار مادرها و فرزندان، و روز سختی است به جهت محرومیت خود او از دیدار فرزندانش.»
بیشتر بخوانید:بیانیه ده‌ها نهاد دانشجویی: نرگس محمدی را آزاد کنید!