«یوزف راتسینگر نباید پاپ می‌شد»

مارکو پولیتی، کارشناس مشهور امور واتیکان، معتقد است که کلیسای کاتولیک در هیچ دوره‌ای با چنین بحران‌های بی‌شماری روبه‌رو نبوده است که در دوره‌ی یوزف راتسینگر، به عنوان رهبر کاتولیک‌های جهان. این روزنامه‌نگار که بیست سال است از واتیکان برای روزنامه‌ی "لا رپوبلیکا" گزارش می‌نویسد، از شیوه‌ی رهبری پاپ انتقاد کرده و به‌ویژه برخورد وی را "با نیازها و نگرانی‌های مردم" در سفرش به آلمان، نشانه‌ی برخوردی "نامیمون" ارزیابی می‌کند.

"پاپ نامحبوب"

این کارشناس ۶۴ ساله که مادرش آلمانی است و با پاپ به زبان مادری‌اش صحبت می‌کند، تنها روزنامه‌نگاری بود که پس از گزینش یوزف راتسینگر به عنوان رهبر کاتولیک‌های جهان، اجازه یافت با او مصاحبه کند. او در باره‌ی محبوبیت پاپ می‌نویسد: «نیمی از ایتالیایی‌ها در این کشور با پاپ موافق نیستند.»

به‌نظر مارکو پولیتی، «دستی نامرئی دائم پاپ را به سوی ایجاد بحران سوق می‌دهد.» این روزنامه‌نگار از جمله از سخنرانی پاپ در مورد اسلام یاد می‌کند که گفته بود اسلام "برخلاف مسیحیت، کمتر از منطق پیروی می‌کند". این سخنان اعتراض گسترده‌ی مسلمانان را در سراسر جهان برانگیخت.

از جمله اشتباهات پاپ که مارکو پولیتی در کتاب خود به آن اشاره کرده، برخورد او با اسقف بریتانیایی "ریچارد ویلیامسون" بوده است. این اسقف وقوع هولوکاست را انکار می‌کند و اعتقاد دارد که شمار یهودیان کشته شده توسط نازی‌ها بیش از ۳۰۰ هزار نفر نبوده است. ویلیامسون سال‌ها پیش از کلیسای کاتولیک طرد شده بود. اوایل سال ۲۰۰۹ پاپ ویلیامسون را از فهرست "طردشدگان کلیسا" حذف کرد. این اقدام خشم بسیاری، به ویژه یهودیان را برانگیخت.

آزار جنسی کودکان

مارکو پولیتی همچنین از موضع پاپ در مورد آزارها وسوء‌استفاده‌های جنسی کلیسا انتقاد می‌کند. بندیکت شانزدهم در سال ۱۹۸۰، زمانی که با نام راتسینگر اسقف اعظم کلیسای کاتولیک شهر مونیخ آلمان بود، یکی از کشیشانی را که به آزار جنسی کودکان متهم بود، به جای طرد از کلیسا به منطقه‌ای در مونیخ منتقل ساخت. این کشیش در محل جدید خدمت خود بار دیگر به آزار جنسی کودکان ادامه داد تا اینکه در سال ۱۹۸۶ به همین اتهام محاکمه و به ۱۸ ماه حبس تعلیقی و پرداخت چهار هزار مارک جریمه محکوم شد.

پاپ با این حال همواره سوءاستفاده‌ی جنسی از کودکان را محکوم کرده و در سفرش به آلمان در ماه مارس ۲۰۱۰، آزار جنسی علیه آنان را "جنایتی تحمل‌ناپذیر" خوانده است.

مارکو پولیتی با وجود این معتقد است که به کارگیری "واژه‌های کوبنده" برای این جنایت کافی نیست: «این جنایت را نمی‌شود تنها با واژه‌های کوبنده محکوم کرد. پاپ باید دستور دهد که این موضوع در سراسر جهان مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد، تا تمام واقعیت روشن شود. و به‌نظر من وقت آن رسیده است که واتیکان هم اسنادی که در آرشیوهای خود نگهداری کرده، در اختیار همگان بگذارد تا مشخص شود که چه مواردی هنوز مطرح نشده‌اند».

انتقاد از پاپ در ایتالیا، برخلاف آلمان و بریتانیا، چندان رایج نیست.  منقدان پاپ در آلمان معتقدند که بندیکت شانزدهم در تمام دوران رهبری خود هیچ اقدام مؤثری انجام نداده است. در مجموع بسیاری از پژوهشگران از "عدم وجود انسجام و هماهنگی" در واتیکان شکایت می‌کنند.

FF/BB