Беспомошност на Лезбос

Во транзитниот камп Каратепе на островот Лезбос и се говори дека бегалците ќе бидат евакуирани и транспортирани кон Кавала во северна Грција. На пристаништето во Митилене, бродот „Евангелос Венизелос“ веќе ги чека неволните патници. Луѓето се плашат дека наместо во Кавала, ќе бидат вратени во Турција. Тоа ќе биде тажен крај на нивната одисеја кон Европа.
Нур, микробиолог од Дамаск, го држи својот син в раце и го прашува градоначалникот на Лезбос, Спирос Галинос каде ќе ги одведе патот. Стравот во нејзините очи е очигледен. Галинос ја уверува дека ќе патуваат кон Кавала. Махмуд од Сирија, разделен од својата сопруга и трите деца, го убедува градоначалникот дека тој мора кон Атина, каде се наоѓа и неговото семејство. Ја покажува својата карта, издадена за в среда.

Галинос му ветува дека тој ќе биде во Атина во среда, како што е планирано. На лицето на Махмуд е видливо олеснување. Но, и покрај убедувањата на локалните власти, многу бегалци не сакаат да се качат на бродот. Тој го напушта пристаништето полупразен и од непознати причини, ниту стигнува до Кавала, ниту пак во Турција, туку завршува во пристаништето Елеус во Атина.
Состојбата е нејасна за сите, а многу точки од договорот меѓу Брисел и Анкара се уште не се познати. Притоа на Лезбос во последните месеци беа сторени напори да се изградат структури за регистрација и сместување на бегалците. Минатото лето тука престојуваа 30 илјади бегалци, колку што има жители и самиот остров.
На островот се активни 180 хуманитарни организации, а околу 2.000 волонтери од повеќе земји работат на приемот на бегалците. „Уште од почетокот ни беше јасно дека нашите гости, бегалци или мигранти, се жртви на војна кои мораме да ги згрижиме“, вели градоначалникот Галинос.

Оптоварување за општеството

И жителите на Лезбос и покрај економската криза помагаат околу бегалците. Речиси една третина од овдешното население и самите се потомци на грчките бегалци од Мала Азија кои побараа прибежиште на островот во 1922 година. Тука на Лезбос никој не верува дека договорот меѓу ЕУ и Турција на долг рок ќе го намали бројот на бегалците. И по потпишувањето на договорот, десетици преполнети бродови пристигнуваат секоја ноќ на Лезбос. Туристичкиот остров Лезбос стана бегалски остров со огромни последици за оваа економска гранка. Стапката на откажување на летните аранжмани веќе е околу 80 проценти. Тоа е тежок удар за семејствата кои живеат од туризмот.

Само во Митилене во моментов хотелите се преполни: хуманитарци, новинари, идеалисти, политичари. Но што ќе се случува со Лезбос на долг рок, дали навистина ќе доаѓаат помалку бегалци, никој не знае. Локалното население мора да се навикнува на состојбата, и верува дека еден мал дел од бегалците можеби ќе можат и да се интегрираат. Не е случајност што традиционалниот ресторан „Авероф“ на самата променада со посебна табла ги информира своите гости дека тука се готви без свинско месо.