Знак за несигурност во Кина
20 февруари 2020Причина за протерувањето на тројца новинари на Волстрит Џурнал е текст на гостин колумнист. Во текстот кој јасно е означен како коментар, авторот се занимава со - од негова гледна точка - недоволниот кризен менаџмент во справувањето со коронавирусот, кој ја разнишал довербата во Комунистичката партија на Кина дома и во странство." Авторот размислува и за тоа што вирусот или сличен случај во иднина може да значи за светската економија. Насловот на текстот е „Кина е вистинскиот болен Дојчин во Азија".
Протерувањето на тројцата дописници од портпаролот на министерството за надворешни работи на Кина, меѓу другото, се оправдува и со насловот. Според него, тој имал „расистички карактер". Означувањето на Кина како „болниот Дојчин од Азија" потсетува на времето од крајот на 19-тиот и почетокот на 20-тиот век кога Кина била потиснувана и експлоатирана од западните колонијални сили. За Кина тоа до ден денешен е „столетие на понижување".
Повеќе:
-Коронавирусот и псевдонауката се шират со иста брзина
-Коронавирус: Кина објави опсежни податоци - кој најчесто заболува
-Митови и факти за коронавирусот
Можеби треба да се има разбирање за тоа дека кинеската влада, а веројатно и многу Кинези - реагираат чуствително на оваа историска рефлексија. Исто така насловот може да се смета за несоодветен во светло на здравствената криза. Но, сосем е несоодветно да се протераат дописниците. Покрај тоа кинеската влада - доколку може да им се верува на зборовите на портпаролот на министерството за надворешни - очигледно не е засегната само од насловот, туку и од критката во однос на севкупниот кризен менаџмент на владата. Тоа се „клеветите" на колумнистот.
Веројатно Пекинг во моментов е затоа толку чуствителен бидејќи по избувнувањето на корона вирусот и на социјалните мрежи имаше многу критики и гласни повици за поголема слобода на изразување - особено по смртта на „свиркачот" Ли Вениланг. Американскиот министер за надворешни работи Помпео остро реагираше на протерувањето на новинарите: „ Зрели и одговорни земји разбираат дека слободните медиуми своите извештаи и ставови ги базираат на факти." Додаде и дека „ вистинскиот одговор би бил да се дадат контрааргументи, а не да се ограничи слободата на изразување“. На ова нема што да се додаде.
Иронично, кинеската публика не можеше сама да креира став за текстот и аргументите на колумнистот на Вол стрит журнал, како и тоа дали треба да се чуствуваат „клеветени", бидејќи весникот веќе подолго време е блокиран и цензуриран во Кина.