1. Прескокни до содржината
  2. Прескокни до главната навигација
  3. Кон други страници на DW

Патот-убиец на магистралата „Струма“

Петар Чолаков
23 ноември 2021

Автопатот „Струма“ во 2018 веќе беше сведок на трагична сообраќајна несреќа во која животите ги загубија 20 патници во автобус. Петар Чолаков известува од местото на трагедијата за патот-убиец и тековната истрага

https://p.dw.com/p/43MkC
Bulgarien | Busunfall
Фотографија: BGNES

Допрва ќе се расветлуваат причините за ужасната катастрофа на автопатот „Струма", која однесе најмалку 45 човечки животи, меѓу кои 12 деца. Според експертите, ќе бидат потребни најмалку 6 месеци за властите да утврдат дали трагедијата е предизвикана од човечка грешка или техничка неисправност. Не можеме да го игнорираме фактот дека на овој пат имаше и други несреќи. 

Генерално, квалитетот на патиштата во Бугарија останува низок, а земјата е на второ место по бројот на жртви во несреќи во ЕУ – според податоците за 2019 година. Во 2020 година кога, поради Ковид-19, транспортот значително се намали, земјата падна на третото место на оваа мрачна ранг-листа, зад Романија и Латвија. 

Bulgarien | Busunfall
На истрагата ќе и бидат потребни повеќе месеци за да ги утврди точните причини за несреќатаФотографија: BGNES

Добро е што надлежните веќе најавија дека експерти ќе го проверуваат квалитетот на патот. Патот-убиец одигра фатална улога во случајот со автобуската несреќа кај Своге во 2018 година, во која загинаа 20 лица. Првата реакција на надлежните тогаш беше да го посочат возачот на возилото како единствен виновник. Рано е да се извлекуваат заклучоци, но кога зборуваме за патиштата во Бугарија речиси секогаш доаѓаме до корупциски криминали при доделувањето на јавните договори. 

Катастрофата може и треба да стане повод Бугарите и Македонците да се солидаризираат, да демонстрираат емпатија. Овој сериозен инцидент би можел уште повеќе да не подели, да разгори меѓусебни обвинувања, а можеби и спротивното - да не обедини. Оваа трагедијата со немилосрдна и студена јаснотија ни покажува дека смртта не ја интересира националната припадност, ниту споровите за јазикот и минатото. Добро е бугарските и македонските политичари да не го заборават тоа.