„Мојата борба“ на Хитлер – бестселер во Индија

Студентка: „Мислам дека Хитлер е одличен тип!“

Студент: „Но не во позитивен контекст, нели?“

Студентка: „Да, но секој би требало да се интересира за него!“

Овој разговор беше забележан на еден од пазарите во Њу Делхи. Студентите во Индија веќе знаат за книгата на Хитлер „Мојата борба“, а многу од нив веќе ја имаат и прочитано. Пример е 17 годишната Анања. „Мислам дека е многу информативна. Мислам дека е кул да се чита за историјата од негова перспективна. Сите зборуваат против него, но јас сакав да дознаам што тој има да каже“, вели таа.

„Оваа книга мора да се прочита“

Хитлер бил бунтовник, ни вели Ануј Бахри, сопственик на книжарницаа. Тој смета дека токму поради тоаа, книгата на Хитлер во неговата книжара најмногу ја купуваат младите. „Мојата борба“ е преведена на многу идниски јазици, а Бахри во својата книжара продава и две изданија на англиски јазик. Ануј Бахри, човек со седа брада и густа виткана коса, енергично се обидува да ни објасни како Германците конечно мора да сфатат дека Адолф Хитлер не бил некакво чудовиште, туку дека бил човек. „Дали тој бил добар или лош, или дали во книгата има расизам или фашизам е потполно сеедно. Оваа книга едноставно мора да се прочита за да можете да го разберете тој човек“.

Во Германија тоа е незамисливо. Впрочем, до 1 јануари оваа година, печатењето на оваа книга беше казниво со закон. Во Индија сепак, нема забрани. Професорот по историја Анирут Деспанде, експерт за национализамсоцијализам, ни објаснува дека во Индија се судираат два спротивни светови. „Индија никогаш не го доживеала Холокаустот, како што го преживеаа европејците и Германците. Индиското сфаќање на окупацијата, војската и војната е поинакво. Ние бевме многу далеку од таа војна. На Индијците тоа не им е блиско и имаат многу поинакво гледање за разлика од Европјаните“.

„Многу далеку и одамна“, тоа го кажуваат многу студенти во Њу Делхи. Кога станува збор за ликот и делото на Хитлер, една продавница за облека во Индија неодамна предизвика бурни реакции кај странските медиуми. Сопственикот на продавницата, чие име е „Хитлер“, решил на знакот каде е испишано нејзиното име, над буквата „и“ да додаде мала свастика. Причината поради која сопственикот ја именувал продавницата со името на фирерот е да оддаде почит и сеќавање на својот чичко кого го нарекувале Хитлер бидејќи бил многу авторитативен. Тоа е карактерна особина која многумина Индијци ја сметаат за симпатична.

Студентот по информатика Аман е фасциниран од владеењето на Хитлер. Тој се воодушевува на неговата воена моќ која втерала страв дури и во коските на Британците, некогашните колонизатори на Индија. „Хитлер бил добар човек“, вели Аман и додава: „Во Индија, владата работи само за себе, а корупција има насекаде. Хитлер бил единствениот кој можел да води држава како што треба. Никој не можел да му се спротивстави“.

Беше ужасно да се чита книгата

„Мојата борба“ може да се купи секаде, во секоја книжара, а во последните години продажбата оди одлично. Се очекува електронската верзија на книгата наскоро да стане бестселер. Социологот Јоја Гужарал ја читала книгата пред 50 години на германски и англиски јазик. „Ужасно беше да се чита книгата. Хитлер бил необразован, а книгата е многу лошо напишана“, вели таа.

Таа е загрижена бидејќи книгата се чита поради идеолошки причини, а не од политиколошки или научен аспект. „Популизмот и фашизмот напредуваат со полна пареа. Ова не се добри времиња за луѓето кои размислуваат со своја глава“.

„Романтичен“ приказ на Хитлер

Младите луѓе во Индија ја гледаат земјата како држава во која нема дисциплина и која тоне во хаос. „Индијците живеат во најголемата демократија во светот, но се разочарани од неа“, вели професорот по историја Деспанде. Младите не знаат доволно за Хитлер затоа што германската историја не се предава опширно во школите и на факултетите. Освен тоа, во Индија има многу десничари кои ја глорифицираат идеологијата на Хитлер.

Дури и студентите по економија често ја читаат „Мојата борба“, приказната за еден човек кој од дното на општеството се искачил на самиот врв. Образованите луѓе не го сметаат фашизмот и националсоцијализмот како расистичка идеологија, туку како модел за успех, кој е добра алтернатива на економските реформи на комунизмот и либерализмот, вели Коско, студент по економија. „Германија по Првата Светска Војна била на самото дно, а ситуацијата во економијата била нестабилна и имало многу несигурности. Многу сакаат да знаат како еден лидер успеал толку многу да ја развие економијата“.

Иако „Мојата борба“ е бестселер, во Индија сепак постојат луѓе кои не чувствуваат симпатии кон неговата идологија. „Ние сме Ганди, а не Хитлер!“ – вели Мухамед, студент по историја. Сепак, во сите слоеви на индиското општество е распространета желбата за силен лидер кој би ја развил индиската економија.