1. Przejdź do treści
  2. Przejdź do głównego menu
  3. Przejdź do dalszych stron DW

12 najmocniejszych zdań o zjednoczeniu Niemiec

Małgorzata Matzke3 października 2015

Tempo przemian w Niemczech zaskoczyło niejednego i nierzadko skłaniało do mylnych osądów. Niektórzy bali się „Czwartej Rzeszy”, inni rozpływali się nad „najpiękniejszą rewolucją wszechczasów”.

https://p.dw.com/p/1Gfgp
Symbolbild Wiedervereinigung deutsche Einheit Westdeutsche Ostdeutsche Mauerfall 1990
Zdjęcie: picture-alliance/dpa

1. „Życie w NRD oznaczało życie w strefie buforowej. Oznaczało to również życie pod rządami Honeckera. Obywatele drugiego niemieckiego państwa okazywali mu coś w rodzaju cichego szacunku; wyraźnie czuło się to w czasie rozmów”.

Theo Sommer, redaktor naczelny tygodnika „Die Zeit“, w roku 1986 w swojej książce "Reise ins andere Deutschland" ("Podróż do drugich Niemiec")

2. „Mur będzie stał jeszcze za 50, i nawet za 100 lat, jeżeli nie usunie się istniejących przyczyn, dla których został wzniesiony”

Erich Honecker, 19 stycznia 1989

Internationaler Tag des Kusses Flash-Galerie
„Mur będzie stał jeszcze za 50, i nawet za 100 lat, jeżeli nie usunie się istniejących przyczyn, dla których został wzniesiony”Zdjęcie: picture alliance/dpa

3. „Po 40 latach istnienia Republiki Federalnej Niemiec nie ma co okłamywać całej generacji Niemców w kwestii szans zjednoczenia. One nie istnieją”.

Były kanclerz RFN Gerhard Schröder 12 czerwca 1989 w wywiadzie dla „ BILD Zeitung”

4. „…przejściowy kryzys wzrostu…”

Georges Marchais, szef francuskich komunistów o sytuacji socjalizmu na wschodzie Europy w kilka dni po upadku muru

5. „Dwukrotnie pokonaliśmy Niemców! Teraz znowu powstali!”

Margret Thatcher, szefowa rządu Wielkiej Brytanii na początku grudnia 1989 na szczycie UE w Strasburgu

Zeitung The Guardian
„Dwukrotnie pokonaliśmy Niemców! Teraz znowu powstali!”Zdjęcie: CARL COURT/AFP/Getty Images

6. „Ponowne zjednoczenie? Co za historyczny idiotyzm!“

Wiceprzewodniczący SPD Oskar Lafontaine 18.12.89 na konwencji partii w Berlinie

7. Jeżeli ludzie w RFN i NRD w wolnych i demokratycznych wyborach zadecydują o zjednoczeniu, nie można ich powstrzymać; chyba, że przez akcję wojskową”.

Douglas Hurd, szef dyplomacji brytyjskiej 16 stycznia 1990 pod adresem Margret Thatcher, która długo opierała się zjednoczeniu Niemiec

8. „Gdybyśmy sprzymierzyli się z Francuzami i Anglikami, sprawy potoczyłyby się inaczej. Niemcy byłyby konfederacją”

Walentin Falin, członek grupy tzw. „germanistów“, długoletnich doradców radzieckiego kierownictwa, przy okazji 15-lecia zjednoczenia Niemiec. Jego memoranda ws. Niemiec wysyłane Gorbaczowowi przechodziły bez echa, co jeszcze po latach napawało go złością.

Bundeskanzler Helmut Kohl bei Gorbatschow in Moskau 10.2.1990
„Gdybyśmy sprzymierzyli się z Francuzami i Anglikami, sprawy potoczyłyby się inaczej. Niemcy byłyby konfederacją”Zdjęcie: AP

9. "You are not part of the game!" (“Przecież to was nie dotyczy!”)

Hans-Dietrich Genscher zwracający się do ministra spraw zagranicznych Włoch Gianniego De Michelisa podczas sesji NATO na początku 1990r., na której otwarcie formułowano zastrzeżenia wobec przywrócenia jedności Niemiec

10. „Będę próbował w moim frankfurckim wystąpieniu argumentem Auschwitz torpedować rzekome prawo Niemiec do zjednoczenia się w sensie odrodzenia się wspólnej państwowości”.

Günter Grass w swym wpisie do pamiętnika z 13. 2.1990 na temat zbliżającego się wieczoru autorskiego we Frankfurcie nad Menem

WM 1990 Italien Beckenbauer
„Dzięki zjednoczeniu i zawodnikom z NRD Niemcy jeszcze przez lata będą niepokonani”.Zdjęcie: picture-alliance/dpa/F. Kleefeldt

11. „Dzięki zjednoczeniu i zawodnikom z NRD Niemcy jeszcze przez lata będą niepokonani”.

Franz Beckenbauer, trener kadry narodowej na mundial 1990, w czerwcu tegoż roku tuż po zdobyciu tytułu mistrzowskiego w pojedynku z Argentyną

12. „Czasami myślę, że to wcale nie było takie złe, że wtedy nie postawiliśmy na swoim”.

Marianne Birthler, działaczka na rzecz praw człowieka Sojuszu 90 i późniejsza dyrektorka Urzędu ds. Akt Stasi, w swej ocenie konsekwencji wyborów do Izby Ludowej 18 marca 1990, w wyniku których to nie enerdowscy opozycjoniści, ale importowany z zachodnich Niemiec system partyjny zadecydował o losie NRD

tł. Małgorzata Matzke