Królowa Elżbieta II. Głowa państwa i ikona stylu
Była głową państwa i ikoną stylu. W czerwcu tego roku 1,2 mln osób świętowało w Londynie 70. rocznicę jej wstąpienia na tron. Królowa Elżbieta II zmarła w wieku 96 lat.
Zmarła królowa Elżbieta II
"Smutek to cena, którą płacimy za miłość". Tak kiedyś sama powiedziała. Teraz świat ją opłakuje: królowa Elżbieta II, królowa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zmarła 8 września 2022 roku po ponad 70 latach na tronie. Przeżyła rozpad Imperium Brytyjskiego, 15 premierów i burzliwe czasy w rodzinie królewskiej.
Królowa w wieku 25 lat
6 lutego 1952 roku zmarł król Wielkiej Brytanii Jerzy VI. Jego 25-letnia córka Elżbieta była akurat w podróży. Wiadomość o śmierci ojca otrzymała po wylądowaniu w Kenii. Nie miała czasu na żałobę. Została królową. Koronacja odbyła się dopiero półtora roku później: w czerwcu 1953 roku w londyńskim Opactwie Westminsterskim.
Pierwsze przemówienie w wieku 14 lat
Elżbieta Aleksandra Maria urodziła się w Londynie 21 kwietnia 1926 roku jako pierwsze dziecko księcia i księżnej Yorku. Jej ojciec Jerzy VI wstąpił na brytyjski tron w 1936 roku. W kolejnych latach jego najstarsza córka systematycznie przygotowywała się do swojej przyszłej roli. Pierwsze przemówienie transmitowane przez BBC wygłosiła w wieku 14 lat podczas II wojny światowej.
Królowa i matka
W listopadzie 1947 roku Elżbieta poślubiła starszego o pięć lat i pochodzącego z Niemiec księcia Filipa. W następnym roku urodził się jej syn Karol, dwa lata później pierwsza córka - Anna. Królowa Elżbieta miała czworo dzieci: książę Andrzej przyszedł na świat w 1960 roku, a Edward w 1964.
Regencja pełna zmian
W 1953 roku Elżbieta wygłosiła swoje pierwsze orędzie bożonarodzeniowe jako królowa. W tym czasie duża część Afryki była jeszcze brytyjskim terytorium kolonialnym. Indie odzyskały niepodległość zaledwie kilka lat wcześniej.
Królowa serc?
Już podczas swojego srebrnego jubileuszu w 1977 roku przebiła o dziewięć lat kadencję swojego ojca. Zostanie zapamiętana tak, jak na tym zdjęciu: wśród licznej rodziny. Była szanowana, bliska ludziom i popularna. Ale określenie "królowa serc" miał otrzymać później ktoś inny...
Trudne lata
Dla wielu Brytyjczyków księżna Diana była "królową serc" - synowa monarchini, żona następcy tronu, księcia Karola. Małżeństwo jednak rozpadło się, w 1995 roku doszło do rozwodu. Kiedy dwa lata później Lady Diana zginęła w wypadku, dość chłodna reakcja królowej wywołała ostrą krytykę opinii publicznej.
Zawsze w centrum uwagi
Korona może być ciężarem, bo oznacza wielką odpowiedzialność i życie pod stałą kontrolą opinii publicznej. Problemy rodzinne, rozwody, zgony, eskapady - Elżbieta radziła sobie z tym wszystkim na swój sposób: solidnie i bez emocji. Właśnie to podobało się większości Brytyjczyków.
Głowa wielu państw
Inni odpowiadali za bieżącą politykę. Na premiera mianowała dwunastu mężczyzn i trzy kobiety. Ostatnią z nich była konserwatywna polityk Liz Truss na krótko przed śmiercią królowej Elżbiety. Jako głowa monarchii konstytucyjnej Elżbieta pełniła funkcję raczej symboliczną. Do końca była też głową Wspólnoty Narodów, w skład której wchodzą takie państwa jak Kanada, Indie czy Australia.
70 dostojnych lat
Jej koronacja nie powinna być znakiem władzy i minionej wielkości, tylko wyrazem nadziei na lata, w których przyjdzie jej z bożą pomocą służyć - powiedziała Elżbieta w 1952 roku. Służyła ponad 70 lat, co czyniło ją w dniu śmierci najdłużej urzędującą głową państwa na świecie. Około 1,2 mln osób świętowało w Londynie w czerwcu 2022 roku jej 70. rocznicę intronizacji.
Głowa Kościoła i ikona stylu
A oto jej pełny tytuł: "Z Bożej łaski królowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz innych jej posiadłości i terytoriów, głowa Wspólnoty, obrończyni wiary". Poza tym była ikoną stylu znaną ze swoich kostiumów i misternie zaprojektowanych kapeluszy.
Żegnaj, Królowo!
Świat żegna Elżbietę II, królową Wielkiej Brytanii od ponad siedmiu dekad, matkę czworga dzieci i jedną z najważniejszych postaci XX wieku i współczesności. Tron obejmie teraz jej syn, Karol, dotychczasowy książę Kornwalii i Rothesay.