Niewidomi wykrywają dotykiem raka piersi
28 kwietnia 2012
Ginekolog Frank Hoffmann, praktykujący w Duisburgu, wpadł na pomysł, aby wykorzystać niezwykły dar niewidomych kobiet do przeprowadzania medycznych badań, rodzaju dotykowej mammografii.
Co roku w Niemczech na raka piersi choruje 74 tys. kobiet, a 17 tys. z nich umiera na tę chorobę. Najczęściej rak piersi jest rozpoznany za późno. Aby wykryć najmniejsze zmiany w tkance, lekarze stosują różnego rodzaju badania profilaktyczne, jak mammografia czy USG. Ponadto istnieje też metoda poddania się badaniu manualnemu przez osobę wykształconą do tych celów, współpracującą z lekarzem, jak Marie-Luise Voll. Straciła ona wzrok w wieku 52 lat. Od roku 2008 zatrudnia ją w swoim gabinecie Frank Hoffmann. Kształcenie niewidomych, wykrywających palcami raka piersi trwa 9 miesięcy.
Uzupełnienie tradycyjnych metod badania
Dotychczasowe doświadczenia z badaniem dotykiem są bardzo pomyślne, wyjaśnia ginekolog z Duisburga. U 56 z 450 osób niewidome kobiety odkryły zmiany w tkance piersi. Frank Hoffmann mówi, że badania przeprowadzają one równie fachowo, jak lekarze i wskazały w kilku przypadkach na zmiany, które lekarze uznali za niepozorne. Niemiecki ginekolog uważa, że wprawdzie te manualne badanie nie zastąpią sprawdzonych metod wykrywania guzków piersi, ale je znakomicie uzupełniają. Ponadto czas przeznaczony na takie badanie, 30 do 60 minut na jedną osobę, pozwala zająć się gruntownie pacjentkami i odebrać im lęk przed badaniem.
Dobra metoda dla krajów rozwijających się
Frank Hoffmann powołał w 2008 roku przedsięwzięcie, które nazwał „Discovering hands”. Niewidome kobiety są kształcone w manualnym wykrywaniu raka piersi w kilku miastach Niemiec; od roku niemiecki ginekolog otrzymał poparcie od „Ashoki”, organizacja wspierającej inicjatywy socjalne. Frank Hoffman otrzymał stypendium Ashoki, ograniczył czas pracy w swojej praktyce i zajął się rozwojem projektu. Jest przekonany, że metoda wykrywania raka piersi dotykiem przez niewidome kobiety może być stosowana w profilaktyce w krajach rozwiniętych i wschodzących, czyli tam, gdzie brakuje jeszcze sprzętu medycznego i całej infrastruktury medycznej. Dla niewidomych kobiet otwiera to także nowe perspektywy pracy zawodowej.
Gudrun Heise/Barbara Cöllen
red.odp.: Małgorzata Matzke